در همین رابطه حجتالاسلام رضوییزدی از اعضای مجمع روحانیون مبارز میگوید: «بهکاربردن تعبیراتی چون بازنشستگی سیاسی برای افرادی چون آقای خاتمی و ناطقنوری تعبیر غلطی است؛ چراکه این چهرهها هیچ وقت نمیتوانند از سیاست کشور جدا شوند
یکی
از آنها گفته که نمیخواهد و نه میخواهند که به قدرت بازگردد و یکی هم
همواره در پاسخ به آنها که حضورش در عرصههای سیاسی مثل انتخابات را جویا
میشوند، مدام یک پاسخ دارد و آن هم این است که در انتخابات شرکت نمیکنم.
یکی سیدمحمد خاتمی است و دیگری ناطقنوری. دو رقیب دیرین که هشتسال ریاستجمهوری احمدینژاد آنقدر فضا را برای هردوی آنها تنگ کرد که بعد از رویکارآمدن دولت روحانی بخواهند در یک قاب تصویر جای بگیرند و در ضیافت افطاری محمدرضا عارف؛ پشت یک میز، روزه خود را افطار کنند و همین بهانهای شود تا انبوه گمانهزنیها درباره شکلگیری ائتلافی نانوشته میان آنان، راه بیفتد. با این حال، هم ناطق سالهاست که از عرصه اجرایی کشور فاصله گرفته و هم سیدمحمد خاتمی گفته که بنای بازگشت به قدرت ندارد. اما این کنارهگیری به چه معناست؟ برخی از فعالان سیاسی معتقدند که این کنارهگیریها نهتنها خودخواسته نیست بلکه فضای فعالیت از آنها سلب شده و همین نگاه حتی مانع حضور آنها در اتاقهای فکر خواهد بود. دیدگاه دیگر اما معتقد است که این سخنان اگرچه به معنای بازنشستگی سیاسی نیست اما امکان بهرهبرداری از چنین شخصیتهایی در اتاقهای فکر فراهم است.
در همین رابطه حجتالاسلام رضوییزدی از اعضای مجمع روحانیون مبارز میگوید: «بهکاربردن تعبیراتی چون بازنشستگی سیاسی برای افرادی چون آقای خاتمی و ناطقنوری تعبیر غلطی است؛ چراکه این چهرهها هیچ وقت نمیتوانند از سیاست کشور جدا شوند و تمام وجود آنها با این موضوع عجین شده و اگر اکنون مسوولیت نمیپذیرند علتش این است که امکانش از آنها سلب شده است.» او اینگونه ادامه میدهد: «کسانی که باعث میشوند آنها از میدان اجرا کنار بروند؛ حضور این افراد در اتاقهای فکر را نیز برنمیتابند و مرگ سیاسی آنها را میخواهند، ولی این افراد زنده هستند و به اندازه توانشان سعی میکنند تاثیرگذار باشند.»
در همین حال؛ حجتالاسلام ابوالفضل شکوری از اعضای حزب «اعتماد ملی» با بیان اینکه «فعالیت سیاسی فقط حضور در قوای سهگانه کشور نیست» به ایسنا میگوید: «اگر فعالیتهای سیاسی جنبه اجرایی نداشته باشد ظرفیت بیشتری برای تاثیرگذاری دارد.» این فعال سیاسی میافزاید: «ناطقنوری، اظهار کرده که در کشورهای دیگر اتاقهای فکری ایجاد میشود تا نسل قدیم تجربیات خود را به نسل جدید منتقل کنند. متاسفانه ما در ایران چنین اتاقهایی نداریم. درواقع من هم معتقدم ما اتاق فکر رسمی در ایران نداریم اما افرادی مثل خاتمی یا ناطق میتوانند این اتاقها را تشکیل دهند.»شکوری در ادامه با بیان اینکه «اگر خاتمی خود را در معرض نامزدی در انتخابات قرار ندهد تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت» میگوید: «در این شرایط حساسیت برخی نهادها و جناحها نسبت به وی کمتر میشود و وی میتواند مفیدتر باشد.» این ارزیابیها در شرایطی است که باید دید آیا اصولا مجال و علاقهای برای تشکیل اتاقهای فکر با عضویت خاتمی و ناطق وجود دارد یا با این اتاقهای فکر احتمالی هم، همان برخوردی خواهد شد که با فعالیتهای سیاسی این دو شخصیت صورت گرفته است؟
یکی سیدمحمد خاتمی است و دیگری ناطقنوری. دو رقیب دیرین که هشتسال ریاستجمهوری احمدینژاد آنقدر فضا را برای هردوی آنها تنگ کرد که بعد از رویکارآمدن دولت روحانی بخواهند در یک قاب تصویر جای بگیرند و در ضیافت افطاری محمدرضا عارف؛ پشت یک میز، روزه خود را افطار کنند و همین بهانهای شود تا انبوه گمانهزنیها درباره شکلگیری ائتلافی نانوشته میان آنان، راه بیفتد. با این حال، هم ناطق سالهاست که از عرصه اجرایی کشور فاصله گرفته و هم سیدمحمد خاتمی گفته که بنای بازگشت به قدرت ندارد. اما این کنارهگیری به چه معناست؟ برخی از فعالان سیاسی معتقدند که این کنارهگیریها نهتنها خودخواسته نیست بلکه فضای فعالیت از آنها سلب شده و همین نگاه حتی مانع حضور آنها در اتاقهای فکر خواهد بود. دیدگاه دیگر اما معتقد است که این سخنان اگرچه به معنای بازنشستگی سیاسی نیست اما امکان بهرهبرداری از چنین شخصیتهایی در اتاقهای فکر فراهم است.
در همین رابطه حجتالاسلام رضوییزدی از اعضای مجمع روحانیون مبارز میگوید: «بهکاربردن تعبیراتی چون بازنشستگی سیاسی برای افرادی چون آقای خاتمی و ناطقنوری تعبیر غلطی است؛ چراکه این چهرهها هیچ وقت نمیتوانند از سیاست کشور جدا شوند و تمام وجود آنها با این موضوع عجین شده و اگر اکنون مسوولیت نمیپذیرند علتش این است که امکانش از آنها سلب شده است.» او اینگونه ادامه میدهد: «کسانی که باعث میشوند آنها از میدان اجرا کنار بروند؛ حضور این افراد در اتاقهای فکر را نیز برنمیتابند و مرگ سیاسی آنها را میخواهند، ولی این افراد زنده هستند و به اندازه توانشان سعی میکنند تاثیرگذار باشند.»
در همین حال؛ حجتالاسلام ابوالفضل شکوری از اعضای حزب «اعتماد ملی» با بیان اینکه «فعالیت سیاسی فقط حضور در قوای سهگانه کشور نیست» به ایسنا میگوید: «اگر فعالیتهای سیاسی جنبه اجرایی نداشته باشد ظرفیت بیشتری برای تاثیرگذاری دارد.» این فعال سیاسی میافزاید: «ناطقنوری، اظهار کرده که در کشورهای دیگر اتاقهای فکری ایجاد میشود تا نسل قدیم تجربیات خود را به نسل جدید منتقل کنند. متاسفانه ما در ایران چنین اتاقهایی نداریم. درواقع من هم معتقدم ما اتاق فکر رسمی در ایران نداریم اما افرادی مثل خاتمی یا ناطق میتوانند این اتاقها را تشکیل دهند.»شکوری در ادامه با بیان اینکه «اگر خاتمی خود را در معرض نامزدی در انتخابات قرار ندهد تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت» میگوید: «در این شرایط حساسیت برخی نهادها و جناحها نسبت به وی کمتر میشود و وی میتواند مفیدتر باشد.» این ارزیابیها در شرایطی است که باید دید آیا اصولا مجال و علاقهای برای تشکیل اتاقهای فکر با عضویت خاتمی و ناطق وجود دارد یا با این اتاقهای فکر احتمالی هم، همان برخوردی خواهد شد که با فعالیتهای سیاسی این دو شخصیت صورت گرفته است؟
منبع: شرق
ارسال نظر