خشونت، خصلت «داعش ِ» مدعی مسلمانی

رفتار و اقدام خشونت بار داعشی ها، واکنش های شدیدی را در قالب های مختلف در بیشتر کشورهای مسلمان و غیر مسلمان برانگیخته و نشان داده است که «خشونت» نه تنها مهم ترین شاخصه ی این گروه بنیادگرا است که اصلی ترین خصلت و ذات این گروه و جزو عقاید و ایدیولوژی آن است.

گروه داعش در شرایطی اقدام به کشتن مسلمانان و تخریب کلیساها و آواره کردن مسیحیان موصل و گروگان گیری غیر نظامیان و اعدام آنان می کند که خود را پیرو آخرین پیامبر خدا حضرت محمدبن عبدالله (ص) به حساب می آورد؛ حال آن که شخصیت، اندیشه و رفتار پیامبر مهربان اسلام به خوبی نقض کننده ی ایده و عمل داعشی ها است که کوشیده اند چهره یی خشن از اسلام به افکار عمومی جهان ارایه کنند.

رفتار پیامیر در فتح مکه با دشمنانش که 10 سال پس از اخراج مسلمانان از این شهر صورت گرفت دلیل مستندی بر نافهمی و ناآگاهی داعش از دین و شخصیت حضرت محمد(ص) است. پیامبر به سادگی و آسانی، مردم مکه و قریش را عفو و از خداوند برای دشمنانش طلب بخشش کرد.

نمونه ی دیگر آن که، در صدر اسلام حتا یک مورد کشتار جمعی مشرکان و کافران به وسیله ی مسلمانان و پیامبرشان صورت نگرفته است تا چه رسد به مردم عادی و غیر نظامیان در حالی که در ماه های هجوم و حمله ی داعشی ها به عراق و سوریه، بارها صحنه ی کشتار ِ جمعی مسلمانان، غیرنظامیان و مسیحیان اتفاق افتاده است.

مسلمانان بر پایه ی فرمان خدا و پیامبرش به رفتار نیکو با همه به ویژه غیر نظامیان موظف شده اند و این حدیث از معصوم (ع) است که « انما فضل الله الانبیاء علی الناس لشده مداراتهم لاعداء دین الله» پیامبران نه تنها با مردم عادی مهربان بودند که حتا با دشمنانشان مدارا و با آنان با منطق و اصول جوانمردی برخورد می کردند.

هنر طالبان و داعشی ها در افغانستان، پاکستان، سوریه و عراق و هنر همه ی افراط گرایان و خشونت طلبان در دیگر کشورهای خاورمیانه این است که با ابزار دین و مذهب به فریبکاری افکار عمومی می پردازند و بدون آگاهی از ذات و خصلت مسلمانی و شخصیت و منش پیامبر، به نادرستی اظهار نظر و عمل می کنند و دست به کشتار غیرنظامیان می زنند.

به باور « اکبر احمد» اندیشمند پاکستانی و نویسنده ی مسلمان، «مقتضای مسلمانی مسلمانان در عصر حاضر، اجتناب از خشونت و سازمان های دهشت افکن (تروریستی)، بنیادگرایی و نیز رژیم های اقتدارگرا است. مقتضای مسلمانی در زمان حاضر، پذیرفتن جدی حقوق بشر و مردم سالاری است و این امور از واقعیت های عصر ما سر برآورده است».

خشونت طالبان و داعشی ها، افراط گرایی و تندروی (رادیکالیسم) و استبداد در کشورهای شرقی و خاورمیانه نتیجه ی فقدان مردم سالاری (دمکراسی)، احترام نگذاشتن به حقوق انسان، ترویج وهابی گری و سلفی گری و شکست ایده های اصلاح طلبانه و راه های عملی جریان های فکری و فرهنگی در شرق است.

نحوه ی عمل طالبان در افغانستان و داعشی ها در عراق که به نام اسلام فعال هستند درست شبیه این مثال است که کسی می خواست شاخه یی از یک درخت را اره کند اما شاخه یی را که خود روی آن نشسته بود قطع می کرد.

داعشی ها و طالبان با خشونت ورزی و گروگان گرفتن و کشتن غیرنظامیان، حجیت و مرجعیت عقیده و روش پیامبر اسلام را نفی و دین و مذهب را به سلاحی تبدیل کرده اند که همه چیز را از جمله خود و اسلامشان را در هم می شکند یا دست کم تضعیف و نزد جهانیان منفور می کند.