«در حسرت فهم درست»

این کتاب در برگیرنده روایت بیش از 42 سال تجربه و تلاش، تحقیق و بررسی های علمی استاد در حوزه های مختلف علوم ارتباطات است.

استاد محسنیان راد با بازروایی مراحل تحقیقات و نتایج آنها در طول این سال ها تلاش دارد بار دیگر حاصل این پژوهش ها را در معرض دید عموم قرار دهد و شاید با تلنگری نرم به جامعه گوشزد کند که یک بار دیگر بیایید بیندیشیم که چه می خواستیم ؟ و چه به دست آوردیم ؟ و تا چه حد به آن عمل کردیم؟

در این روز استادان برجسته و مقامات رسانه ای به احترام استاد و در وصف ایشان سخنانی گفتند اما آنچه دکتر محسنیان راد خود از ته دل گفت بیش از هر سخنی بر دل حاضران نشست و آن اعتراضی به شیوه خود استاد بود.

استاد با کلامی از سر صدق گفت: هرگاه تحقیقی انجام می دادم مرا تشویق می کردند، سکه می دادند و حتی مرا می بوسیدند اما به نتایج تحقیق اهمیت داده نمی شد.

استاد از بی توجهی مسوولان در دوران های مختلف به نتایج تحقیقات محققان گله مند بود و اینگونه از آنان خواست به نتایج پژوهش هویتی عملیاتی دهند.

برخی رسانه ها این مراسم را پوشش دادند اما هیچیک این نکته ظریف و پر از درخواست دکتر را مطرح نکردند.

اکنون باید پرسید: واقعا جایگاه پژوهش در کشور در عرصه های مختلف کجاست؟

اگر دانستن را ملاک توسعه و پیشرفت بدانیم، پژوهش راه ورود به این عرصه است، زیرا پژوهش تلاشی منسجم و نظام مند در راستای شناخت حقیقت است.

این حقیقت می تواند یک یافته نو یا یک مشکل موجود باشد، بطور قطع پژوهش تنها به شناخت منجر نمی شود، بلکه یک محقق پس از شناخت به ویژه شناخت مسائل و مشکلات به فکر ارائه راه حل های منطقی در جهت حل آنها بر می آید.

پژوهش یک فرایند زنده و پویاست که ایستایی ندارد. هر نتیجه، یک فرضیه نو برای بررسی دیگر را فراهم می کند.

لذاست که محققان تاب یک جا ماندن و درجا زدن را ندارند آنان منتظر فرمان حرکت هستند تا با تعمقی دیگر راهی نو را تجربه کنند. پس روی سخن با کارفرمایان پژوهش است که در برخورد با مشکلات به پژوهش روی می آورند.

گام اول درست است و تا این جا مسوولان و کارفرمایان امر تحقیق؛ خوب و موثر وارد میدان می شوند، تصویب بودجه های ویژه و دعوت از محققان و استادان برای اظهار نظر و ارائه طرح های تحقیق در جهت حل مشکل و...

حتی در این زمینه عملکرد دانشگاه ها و مراکز آموزشی در تصویب و تایید موضوع پایان نامه های دوره های تحصیلات تکمیلی جای تقدیر دارد .

ثبت بیش از 162 هزار عنوان در پایگاه ثبت پایان نامه ها از بهمن 1387 تاکنون نشان از اهمیت امر تحقیق در عرصه های آموزشی و علمی است . اما چند درصد از این تحقیقات در مراکز علمی و اجرایی منجر به تغییر در یک تصمیم یا یک سیاستگذاری کلان در فعالیت ها شده است؟

چند درصد مسوولان یا کارفرمایان پژوهشی پس از انجام کار پژوهشی؛ پیشنهادها و توصیه های محققان دست اندرکار را بر اراده و تصمیم خود اولویت داده اند؟

بطور قطع یک محقق در ازای زحمتی که تقبل کرده است، دستمزد مادی خود را دریافت می کند، اما درد دل استاد محسنیان راد از دستمزد معنوی بود و آن گوش سپاری به نتایج تحقیق و عمل به آن است.

محقق آنگاه احساس آرامش می کند و دغدغه پرسش از ذهنش خارج می شود که می بیند نتایج بررسی های شبانه روزی اش توانسته است مشکلی از مشکلات کشورش را برطرف نماید.

پژوهش مداری به مسوولان کمک می کند تا از حالت سکون و رکود در اثر تکرار نجات یابند و به همین دلیل پژوهش را در شعار هم که شده! «زیر بنای توسعه» نامیدند، زیرا توسعه پرش از روزمرگی و ایستایی است. لذا روی آوری به پژوهش های بنیادی و کاربردی از اتلاف زمان، هزینه و تکرار جلوگیری می کند.

و اینک پرسش هایی که نیازمند تفکر برای پاسخ یابی است:

روی سخن با آنانی است که در گام اول پژوهش را پذیرفتند و در گام بعدی یعنی عمل به نتایج دچار تردید هستند.

1- چرا پژوهش می کنیم؟

2- جایگاه پژوهش در تصمیم گیری ما کجاست؟

3- آیا حاضریم نتایج اثبات شده در تحقیقات علمی را در اولویت تصمیمات خود قرار دهیم؟

4- آیا در مورد نقاط ضعف تصمیم گیری هایمان، حقیقت را می پذیریم؟

5- تا چه حد مایلیم نتایج تحقیقات محرمانه بماند؟

6- تا چه حد حاضریم برای فعالیت اجرایی به توصیه های یک فرد علمی، حتی اگر خلاف نظرمان باشد، توجه کنیم؟

7- پژوهش و پژوهشگر را چگونه تعریف می کنیم؟

و پاسخ ها اگر کارشناسانه، مستند و دربرگیرنده صداقت و نگرش های حرفه ای باشد شاید به همان میزان دغدغه پژوهشگرانی مانند استاد دکتر مهدی محسنیان راد را درک و باور کنیم که هر پژوهش علمی منجر به گشایش راهی نو و عملی برای پیشرفت می شوداین کتاب در برگیرنده روایت بیش از 42 سال تجربه و تلاش، تحقیق و بررسی های علمی استاد در حوزه های مختلف علوم ارتباطات است.

استاد محسنیان راد با بازروایی مراحل تحقیقات و نتایج آنها در طول این سال ها تلاش دارد بار دیگر حاصل این پژوهش ها را در معرض دید عموم قرار دهد و شاید با تلنگری نرم به جامعه گوشزد کند که یک بار دیگر بیایید بیندیشیم که چه می خواستیم ؟ و چه به دست آوردیم ؟ و تا چه حد به آن عمل کردیم؟

در این روز استادان برجسته و مقامات رسانه ای به احترام استاد و در وصف ایشان سخنانی گفتند اما آنچه دکتر محسنیان راد خود از ته دل گفت بیش از هر سخنی بر دل حاضران نشست و آن اعتراضی به شیوه خود استاد بود.

استاد با کلامی از سر صدق گفت: هرگاه تحقیقی انجام می دادم مرا تشویق می کردند، سکه می دادند و حتی مرا می بوسیدند اما به نتایج تحقیق اهمیت داده نمی شد.

استاد از بی توجهی مسوولان در دوران های مختلف به نتایج تحقیقات محققان گله مند بود و اینگونه از آنان خواست به نتایج پژوهش هویتی عملیاتی دهند.

برخی رسانه ها این مراسم را پوشش دادند اما هیچیک این نکته ظریف و پر از درخواست دکتر را مطرح نکردند.

اکنون باید پرسید: واقعا جایگاه پژوهش در کشور در عرصه های مختلف کجاست؟

اگر دانستن را ملاک توسعه و پیشرفت بدانیم، پژوهش راه ورود به این عرصه است، زیرا پژوهش تلاشی منسجم و نظام مند در راستای شناخت حقیقت است.

این حقیقت می تواند یک یافته نو یا یک مشکل موجود باشد، بطور قطع پژوهش تنها به شناخت منجر نمی شود، بلکه یک محقق پس از شناخت به ویژه شناخت مسائل و مشکلات به فکر ارائه راه حل های منطقی در جهت حل آنها بر می آید.

پژوهش یک فرایند زنده و پویاست که ایستایی ندارد. هر نتیجه، یک فرضیه نو برای بررسی دیگر را فراهم می کند.

لذاست که محققان تاب یک جا ماندن و درجا زدن را ندارند آنان منتظر فرمان حرکت هستند تا با تعمقی دیگر راهی نو را تجربه کنند. پس روی سخن با کارفرمایان پژوهش است که در برخورد با مشکلات به پژوهش روی می آورند.

گام اول درست است و تا این جا مسوولان و کارفرمایان امر تحقیق؛ خوب و موثر وارد میدان می شوند، تصویب بودجه های ویژه و دعوت از محققان و استادان برای اظهار نظر و ارائه طرح های تحقیق در جهت حل مشکل و...

حتی در این زمینه عملکرد دانشگاه ها و مراکز آموزشی در تصویب و تایید موضوع پایان نامه های دوره های تحصیلات تکمیلی جای تقدیر دارد .

ثبت بیش از 162 هزار عنوان در پایگاه ثبت پایان نامه ها از بهمن 1387 تاکنون نشان از اهمیت امر تحقیق در عرصه های آموزشی و علمی است . اما چند درصد از این تحقیقات در مراکز علمی و اجرایی منجر به تغییر در یک تصمیم یا یک سیاستگذاری کلان در فعالیت ها شده است؟

چند درصد مسوولان یا کارفرمایان پژوهشی پس از انجام کار پژوهشی؛ پیشنهادها و توصیه های محققان دست اندرکار را بر اراده و تصمیم خود اولویت داده اند؟

بطور قطع یک محقق در ازای زحمتی که تقبل کرده است، دستمزد مادی خود را دریافت می کند، اما درد دل استاد محسنیان راد از دستمزد معنوی بود و آن گوش سپاری به نتایج تحقیق و عمل به آن است.

محقق آنگاه احساس آرامش می کند و دغدغه پرسش از ذهنش خارج می شود که می بیند نتایج بررسی های شبانه روزی اش توانسته است مشکلی از مشکلات کشورش را برطرف نماید.

پژوهش مداری به مسوولان کمک می کند تا از حالت سکون و رکود در اثر تکرار نجات یابند و به همین دلیل پژوهش را در شعار هم که شده! «زیر بنای توسعه» نامیدند، زیرا توسعه پرش از روزمرگی و ایستایی است. لذا روی آوری به پژوهش های بنیادی و کاربردی از اتلاف زمان، هزینه و تکرار جلوگیری می کند.

و اینک پرسش هایی که نیازمند تفکر برای پاسخ یابی است:

روی سخن با آنانی است که در گام اول پژوهش را پذیرفتند و در گام بعدی یعنی عمل به نتایج دچار تردید هستند.

1- چرا پژوهش می کنیم؟

2- جایگاه پژوهش در تصمیم گیری ما کجاست؟

3- آیا حاضریم نتایج اثبات شده در تحقیقات علمی را در اولویت تصمیمات خود قرار دهیم؟

4- آیا در مورد نقاط ضعف تصمیم گیری هایمان، حقیقت را می پذیریم؟

5- تا چه حد مایلیم نتایج تحقیقات محرمانه بماند؟

6- تا چه حد حاضریم برای فعالیت اجرایی به توصیه های یک فرد علمی، حتی اگر خلاف نظرمان باشد، توجه کنیم؟

7- پژوهش و پژوهشگر را چگونه تعریف می کنیم؟

و پاسخ ها اگر کارشناسانه، مستند و دربرگیرنده صداقت و نگرش های حرفه ای باشد شاید به همان میزان دغدغه پژوهشگرانی مانند استاد دکتر مهدی محسنیان راد را درک و باور کنیم که هر پژوهش علمی منجر به گشایش راهی نو و عملی برای پیشرفت می شوداین کتاب در برگیرنده روایت بیش از 42 سال تجربه و تلاش، تحقیق و بررسی های علمی استاد در حوزه های مختلف علوم ارتباطات است.

استاد محسنیان راد با بازروایی مراحل تحقیقات و نتایج آنها در طول این سال ها تلاش دارد بار دیگر حاصل این پژوهش ها را در معرض دید عموم قرار دهد و شاید با تلنگری نرم به جامعه گوشزد کند که یک بار دیگر بیایید بیندیشیم که چه می خواستیم ؟ و چه به دست آوردیم ؟ و تا چه حد به آن عمل کردیم؟

در این روز استادان برجسته و مقامات رسانه ای به احترام استاد و در وصف ایشان سخنانی گفتند اما آنچه دکتر محسنیان راد خود از ته دل گفت بیش از هر سخنی بر دل حاضران نشست و آن اعتراضی به شیوه خود استاد بود.

استاد با کلامی از سر صدق گفت: هرگاه تحقیقی انجام می دادم مرا تشویق می کردند، سکه می دادند و حتی مرا می بوسیدند اما به نتایج تحقیق اهمیت داده نمی شد.

استاد از بی توجهی مسوولان در دوران های مختلف به نتایج تحقیقات محققان گله مند بود و اینگونه از آنان خواست به نتایج پژوهش هویتی عملیاتی دهند.

برخی رسانه ها این مراسم را پوشش دادند اما هیچیک این نکته ظریف و پر از درخواست دکتر را مطرح نکردند.

اکنون باید پرسید: واقعا جایگاه پژوهش در کشور در عرصه های مختلف کجاست؟

اگر دانستن را ملاک توسعه و پیشرفت بدانیم، پژوهش راه ورود به این عرصه است، زیرا پژوهش تلاشی منسجم و نظام مند در راستای شناخت حقیقت است.

این حقیقت می تواند یک یافته نو یا یک مشکل موجود باشد، بطور قطع پژوهش تنها به شناخت منجر نمی شود، بلکه یک محقق پس از شناخت به ویژه شناخت مسائل و مشکلات به فکر ارائه راه حل های منطقی در جهت حل آنها بر می آید.

پژوهش یک فرایند زنده و پویاست که ایستایی ندارد. هر نتیجه، یک فرضیه نو برای بررسی دیگر را فراهم می کند.

لذاست که محققان تاب یک جا ماندن و درجا زدن را ندارند آنان منتظر فرمان حرکت هستند تا با تعمقی دیگر راهی نو را تجربه کنند. پس روی سخن با کارفرمایان پژوهش است که در برخورد با مشکلات به پژوهش روی می آورند.

گام اول درست است و تا این جا مسوولان و کارفرمایان امر تحقیق؛ خوب و موثر وارد میدان می شوند، تصویب بودجه های ویژه و دعوت از محققان و استادان برای اظهار نظر و ارائه طرح های تحقیق در جهت حل مشکل و...

حتی در این زمینه عملکرد دانشگاه ها و مراکز آموزشی در تصویب و تایید موضوع پایان نامه های دوره های تحصیلات تکمیلی جای تقدیر دارد .

ثبت بیش از 162 هزار عنوان در پایگاه ثبت پایان نامه ها از بهمن 1387 تاکنون نشان از اهمیت امر تحقیق در عرصه های آموزشی و علمی است . اما چند درصد از این تحقیقات در مراکز علمی و اجرایی منجر به تغییر در یک تصمیم یا یک سیاستگذاری کلان در فعالیت ها شده است؟

چند درصد مسوولان یا کارفرمایان پژوهشی پس از انجام کار پژوهشی؛ پیشنهادها و توصیه های محققان دست اندرکار را بر اراده و تصمیم خود اولویت داده اند؟

بطور قطع یک محقق در ازای زحمتی که تقبل کرده است، دستمزد مادی خود را دریافت می کند، اما درد دل استاد محسنیان راد از دستمزد معنوی بود و آن گوش سپاری به نتایج تحقیق و عمل به آن است.

محقق آنگاه احساس آرامش می کند و دغدغه پرسش از ذهنش خارج می شود که می بیند نتایج بررسی های شبانه روزی اش توانسته است مشکلی از مشکلات کشورش را برطرف نماید.

پژوهش مداری به مسوولان کمک می کند تا از حالت سکون و رکود در اثر تکرار نجات یابند و به همین دلیل پژوهش را در شعار هم که شده! «زیر بنای توسعه» نامیدند، زیرا توسعه پرش از روزمرگی و ایستایی است. لذا روی آوری به پژوهش های بنیادی و کاربردی از اتلاف زمان، هزینه و تکرار جلوگیری می کند.

و اینک پرسش هایی که نیازمند تفکر برای پاسخ یابی است:

روی سخن با آنانی است که در گام اول پژوهش را پذیرفتند و در گام بعدی یعنی عمل به نتایج دچار تردید هستند.

1- چرا پژوهش می کنیم؟

2- جایگاه پژوهش در تصمیم گیری ما کجاست؟

3- آیا حاضریم نتایج اثبات شده در تحقیقات علمی را در اولویت تصمیمات خود قرار دهیم؟

4- آیا در مورد نقاط ضعف تصمیم گیری هایمان، حقیقت را می پذیریم؟

5- تا چه حد مایلیم نتایج تحقیقات محرمانه بماند؟

6- تا چه حد حاضریم برای فعالیت اجرایی به توصیه های یک فرد علمی، حتی اگر خلاف نظرمان باشد، توجه کنیم؟

7- پژوهش و پژوهشگر را چگونه تعریف می کنیم؟

و پاسخ ها اگر کارشناسانه، مستند و دربرگیرنده صداقت و نگرش های حرفه ای باشد شاید به همان میزان دغدغه پژوهشگرانی مانند استاد دکتر مهدی محسنیان راد را درک و باور کنیم که هر پژوهش علمی منجر به گشایش راهی نو و عملی برای پیشرفت می شوداین کتاب در برگیرنده روایت بیش از 42 سال تجربه و تلاش، تحقیق و بررسی های علمی استاد در حوزه های مختلف علوم ارتباطات است.

استاد محسنیان راد با بازروایی مراحل تحقیقات و نتایج آنها در طول این سال ها تلاش دارد بار دیگر حاصل این پژوهش ها را در معرض دید عموم قرار دهد و شاید با تلنگری نرم به جامعه گوشزد کند که یک بار دیگر بیایید بیندیشیم که چه می خواستیم ؟ و چه به دست آوردیم ؟ و تا چه حد به آن عمل کردیم؟

در این روز استادان برجسته و مقامات رسانه ای به احترام استاد و در وصف ایشان سخنانی گفتند اما آنچه دکتر محسنیان راد خود از ته دل گفت بیش از هر سخنی بر دل حاضران نشست و آن اعتراضی به شیوه خود استاد بود.

استاد با کلامی از سر صدق گفت: هرگاه تحقیقی انجام می دادم مرا تشویق می کردند، سکه می دادند و حتی مرا می بوسیدند اما به نتایج تحقیق اهمیت داده نمی شد.

استاد از بی توجهی مسوولان در دوران های مختلف به نتایج تحقیقات محققان گله مند بود و اینگونه از آنان خواست به نتایج پژوهش هویتی عملیاتی دهند.

برخی رسانه ها این مراسم را پوشش دادند اما هیچیک این نکته ظریف و پر از درخواست دکتر را مطرح نکردند.

اکنون باید پرسید: واقعا جایگاه پژوهش در کشور در عرصه های مختلف کجاست؟

اگر دانستن را ملاک توسعه و پیشرفت بدانیم، پژوهش راه ورود به این عرصه است، زیرا پژوهش تلاشی منسجم و نظام مند در راستای شناخت حقیقت است.

این حقیقت می تواند یک یافته نو یا یک مشکل موجود باشد، بطور قطع پژوهش تنها به شناخت منجر نمی شود، بلکه یک محقق پس از شناخت به ویژه شناخت مسائل و مشکلات به فکر ارائه راه حل های منطقی در جهت حل آنها بر می آید.

پژوهش یک فرایند زنده و پویاست که ایستایی ندارد. هر نتیجه، یک فرضیه نو برای بررسی دیگر را فراهم می کند.

لذاست که محققان تاب یک جا ماندن و درجا زدن را ندارند آنان منتظر فرمان حرکت هستند تا با تعمقی دیگر راهی نو را تجربه کنند. پس روی سخن با کارفرمایان پژوهش است که در برخورد با مشکلات به پژوهش روی می آورند.

گام اول درست است و تا این جا مسوولان و کارفرمایان امر تحقیق؛ خوب و موثر وارد میدان می شوند، تصویب بودجه های ویژه و دعوت از محققان و استادان برای اظهار نظر و ارائه طرح های تحقیق در جهت حل مشکل و...

حتی در این زمینه عملکرد دانشگاه ها و مراکز آموزشی در تصویب و تایید موضوع پایان نامه های دوره های تحصیلات تکمیلی جای تقدیر دارد .

ثبت بیش از 162 هزار عنوان در پایگاه ثبت پایان نامه ها از بهمن 1387 تاکنون نشان از اهمیت امر تحقیق در عرصه های آموزشی و علمی است . اما چند درصد از این تحقیقات در مراکز علمی و اجرایی منجر به تغییر در یک تصمیم یا یک سیاستگذاری کلان در فعالیت ها شده است؟

چند درصد مسوولان یا کارفرمایان پژوهشی پس از انجام کار پژوهشی؛ پیشنهادها و توصیه های محققان دست اندرکار را بر اراده و تصمیم خود اولویت داده اند؟

بطور قطع یک محقق در ازای زحمتی که تقبل کرده است، دستمزد مادی خود را دریافت می کند، اما درد دل استاد محسنیان راد از دستمزد معنوی بود و آن گوش سپاری به نتایج تحقیق و عمل به آن است.

محقق آنگاه احساس آرامش می کند و دغدغه پرسش از ذهنش خارج می شود که می بیند نتایج بررسی های شبانه روزی اش توانسته است مشکلی از مشکلات کشورش را برطرف نماید.

پژوهش مداری به مسوولان کمک می کند تا از حالت سکون و رکود در اثر تکرار نجات یابند و به همین دلیل پژوهش را در شعار هم که شده! «زیر بنای توسعه» نامیدند، زیرا توسعه پرش از روزمرگی و ایستایی است. لذا روی آوری به پژوهش های بنیادی و کاربردی از اتلاف زمان، هزینه و تکرار جلوگیری می کند.

و اینک پرسش هایی که نیازمند تفکر برای پاسخ یابی است:

روی سخن با آنانی است که در گام اول پژوهش را پذیرفتند و در گام بعدی یعنی عمل به نتایج دچار تردید هستند.

1- چرا پژوهش می کنیم؟

2- جایگاه پژوهش در تصمیم گیری ما کجاست؟

3- آیا حاضریم نتایج اثبات شده در تحقیقات علمی را در اولویت تصمیمات خود قرار دهیم؟

4- آیا در مورد نقاط ضعف تصمیم گیری هایمان، حقیقت را می پذیریم؟

5- تا چه حد مایلیم نتایج تحقیقات محرمانه بماند؟

6- تا چه حد حاضریم برای فعالیت اجرایی به توصیه های یک فرد علمی، حتی اگر خلاف نظرمان باشد، توجه کنیم؟

7- پژوهش و پژوهشگر را چگونه تعریف می کنیم؟

و پاسخ ها اگر کارشناسانه، مستند و دربرگیرنده صداقت و نگرش های حرفه ای باشد شاید به همان میزان دغدغه پژوهشگرانی مانند استاد دکتر مهدی محسنیان راد را درک و باور کنیم که هر پژوهش علمی منجر به گشایش راهی نو و عملی برای پیشرفت می شود