این نوازنده اظهار کرد: پس از انقلاب اسلامی، سفرها و کنسرتهای ما بیشتر به خارج از کشور معطوف شده بود و تعداد اجراهای خارج از کشور ما بیشتر بودند و این باعث شد، موسیقی ایرانی به خارج از ایران عرضه شود.
او ادامه داد: معمولا در بسیاری از کشورهای دنیا، از مکانهای تاریخی یا موزهها استفادهی بهینه میشود؛ آنها هیچ مکانی را بدون استفاده نمیگذارند، مثلا در اروپا، کارخانهای قدیمی وجود دارد که بخشی از هویت تاریخی مردم محسوب میشود و بهجای اینکه کارخانه را خراب کنند، آن را بازسازی کردهاند و بهعنوان سالن کنسرت از آن استفاده میکنند.
علیزاده بیان کرد: وقتی ما به شهرهای مختلف ایران سفر میکنیم، حسرت میخوریم که چقدر مکان زیبا داریم، اما از آنها چنین استفادههایی نمیشود. در حالی که این محیطها آنقدر جذبه دارند که حس احترام و آرامش در انسان ایجاد میشود؛ حافظیه (شیراز) یکی از این مکانهای تاریخی است.
او خطاب به طالبیان گفت: در خارج از کشور، در کوچکترین شهرهای تاریخی، فستیوال برگزار میکنند و اینگونه رویدادهای هنری باعث میشود، در آن شهرها دیگر جای سوزن انداختن نباشد. این حضور و استقبال شاید از نظر مادی و معنوی بهصرفه باشد.
علیزاده با بیان اینکه شاید حل نشدن مقولهی موسیقی در کشور ما باعث شده است که این فرهنگ در ایران ایجاد نشود، اظهار کرد: این مکانها باید در اختیار هنرمندان گذاشته شوند. ایران استعداد چنین برنامههایی را دارد؛ اما متأسفانه بعد از انقلاب، هنوز این مسائل حل نشده است.
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پس از شنیدن سخنان علیزاده، گفت: هنرمندان باید با در نظر گرفتن شرایط و جنبههای مختلف، درخواست خود را برای برگزاری کنسرت در اماکن تاریخی مانند تخت جمشید ارائه دهند تا با دستگاههای مرتبط هماهنگ شود.