باید به سفر مکرون خوشامد گفت یا...؟

 روزنامه ایران در یادداشتی به قلم علی آهنی/ سفیر پیشین ایران در فرانسه نوشت:

در اواخر ریاست جمهوری اولاند و بخصوص با روی کار آمدن مکرون و با توجه به سفر رسمی بهمن ماه 94 دکتر روحانی به پاریس، ایده سفر رئیس جمهوری فرانسه به ایران زمزمه و مطرح شد. بعد از سفر رسمی دکتر ظریف به پاریس در خرداد ماه 96 و در پاسخ به سفر بهمن ماه 95 همتای فرانسوی‌اش به تهران، زمینه سازی‌هایی شد که در پاییز 96 سفر لودریان وزیر خارجه فرانسه به تهران انجام شود تا مقدمات سفر مکرون در بهار 97 فراهم شود.

اما متأسفانه با توجه به برخی از تحولات در منطقه، شدت گرفتن شانتاژها و تهدیدهای ترامپ و برخی موضع‌گیری‌های دور از انتظار فرانسه که با مواضع ترامپ همسو بود، سفر لودریان به تهران با تأخیر در اسفندماه انجام شد. در واقع هدف اصلی لودریان از این سفر بیش از اهداف دوجانبه، تلاش برای دستیابی به داده‌هایی بود که بتواند به مکرون کمک کند تا با دست پر به واشنگتن برود و بتواند حتی الامکان موضع ترامپ را در قبال برجام آرام کند که با دریافت پاسخ‌های روشن و صریح مقامات کشورمان عملاً در این راستا نتیجه مطلوبی نگرفت. سفر مکرون به واشنگتن هفته گذشته انجام شد.

ترامپ سعی کرد با تحویل گرفتن فوق‌العاده مکرون در سفرش به واشنگتن، او را با مواضع خود همسو کند. مکرون نیز تلاش کرد با اتخاذ مواضعی که خوشایند ترامپ باشد او را نرم کند که به اصطلاح از خروج او از برجام در 12 مه جلوگیری کند، اگرچه در مصاحبه‌اش به نوعی ابراز امیدواری ملایمی کرد مبنی بر اینکه بعید است ترامپ در برجام بماند.

خانم دلفین اُ رئیس گروه دوستی پارلمان ایران و فرانسه و مبتکر نامه سرگشاده 500 نماینده اروپایی به کنگره امریکا که گفته می‌شود از افراد نزدیک به حلقه مکرون نیز است، در رابطه با سفر مکرون به واشنگتن گفت: مکرون موفق شد موضع ترامپ مبنی بر «نه به برجام» را به موضع «موافقت با یک توافق جدید» تبدیل کند.

در نتیجه با توجه به مراتب فوق باید منتظر ابتکار عملی از سوی مکرون بود و بعید نیست در آینده نزدیک بحث سفرش به تهران مطرح شود که احتمالاً با توجه به مواضع نسبتاً همسوی مکرون با ترامپ، با برخی مخالفت‌ها در ایران مواجه خواهد شد.

سؤال اینکه آیا باید به سفر مکرون خوشامد گفت یا اینکه با توجه به مواضع مذکور، سفر او را به بعد موکول نمود؟

در پاسخ به این سؤال، به نظر می‌رسد نباید سفر مکرون را که نخستین سفر رسمی رئیس جمهوری فرانسه به ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی خواهد بود، در قالب تهدیدها و جنگ روانی ترامپ بررسی و تحلیل کرد.

روابط ایران و فرانسه، روابطی حائز اهمیت، دیرینه و همه جانبه بوده و از ظرفیت‌های وسیع و متنوع همکاری برخوردار است و طی سال های اخیر و بعد از سفر دکتر روحانی به پاریس وارد مرحله شکوفایی شده است، لذا منافع دو کشور ایجاب می‌کند که این روند بخوبی حفظ شود.

در نتیجه باید از این سفر، با زمینه‌سازی‌های قبلی حداکثر بهره‌برداری برای تقویت همکاری‌های دوجانبه در ابعاد مختلف و در راستای تأمین منافع مشترک به عمل آید.

بدیهی است این سفر فرصت رایزنی های سیاسی در سطح عالی را نیز فراهم خواهد ساخت و می‌توان ضمن تشریح دقیق دیدگاه‌های خود درخصوص برجام، تولید و آزمایش موشک‌های بالستیکی که جنبه کاملاً دفاعی و بازدارنده دارد و سیاست‌های منطقه‌ای، ذهنیت مکرون را کاملاً روشن ساخت و به علاوه نقطه نظرات و ایده‌های او را هم دقیقاً شنید که اگر با اصول ما مغایرت نداشته باشد و ما به ازای آنها روشن و از ضمانت اجرایی اطمینان بخش برخوردار باشد آن را مورد توجه قرار دهیم.