چرا با اثر انگشت انسان مرده نمی‌توان گوشی را باز کرد؟

 در ماه گذشته میلادی، دو کارآگاه به یک مرده‌شوی خانه رفته و مشاهده یک جسد را درخواست کردند. دلیل آن‌ها برای این کار، نیاز به باز کردن گوشی هوشمند فرد فوت شده با استفاده از اثر انگشت وی بود. اگرچه آن‌ها توانستد به لطف داشتن مدارک کافی، به جسد دسترسی پیدا کنند، اما قادر به باز کردن قفل گوشی نشدند!

لاینس فیلیپ (Linus Phillip)، چندی پیش در اطراف یک فروشگاه واقع در لارگو فلوریدای آمریکا به ضرب گلوله یک افسر کشته شد. پلیس‌ها از زمان وقوع حادثه در تلاش هستند با جمع‌آوری اطلاعات، بیشتر به جزییات پرونده مرگ وی پی ببرند. یکی از دلایلی که پلیس را بر روی پرونده مرگ لاینس فیلیپ حساس کرده، ارتباط داشتن آن با موضوع خرید و فروش مواد مخدر است.
اگرچه بر اساس گزارش Forbes، تلاش کارآگاه‌ها به منظور باز کردن قفل گوشی مقتول با استفاده از اثر انگشت وی کاری قانونی محسوب می‌شود، اما برخی افراد آن را خلاف اخلاق می‌پندازند.

علاوه بر موضوعات کارآگاهی و مربوط به تحقیقات پلیسی، چند سوال دیگر نیز بعد از عدم موفقیت کارآگاه‌ها، این مرتبه در زمینه تکنولوژی، پدید آمد؛ چرا وقتی فردی مرده است، نمی‌توان با اثر انگشت وی، از طریق اسکنر موجود بر روی گوشی قفل آن را باز کرد؟ مگر اثر انگشت به خطوط روی انگشت مربوط نمی‌شود؟ همه می‌دانیم این خط‌ها بلافاصله بعد از مرگ و پوسیدن کل بدن از بین نمی‌روند.

بر اساس گفته‌های یک استاد علوم کامپیوتر و مهندسی در دانشگاه ایالتی میشیگان که سال‌ها است در زمینه شناسایی با استفاده از اثر انگشت فعالیت می‌کند، هر چه از زمان مرگ یک فرد بیشتر بگذرد، بازگشایی قفل گوشی با استفاده از اثر انگشت وی سخت‌تر و سخت‌تر خواهد شد. به عقیده این محقق دلیل عدم امکان باز شدن قفل گوشی این است که اسکنرهای تعبیه شده به منظور تشخیص اثر انگشت، از طریق رسانایی الکتریکی کار می‌کنند.

اسکنر اثر انگشت چگونه کار می‌کند؟
همه ما کمی نیروی الکتریکی درونمان داریم که در سرتاسر بدن گردش می‌کند. زمانی که انگشت خود را بر روی اسکنر گوشی قرار می‌دهیم، برآمدگی‌های انگشت، سطح آن را لمس کرده و بخش‌های دارای فرورفتگی از تماس با اسکنر عاجز می‌مانند. خازن‌های کوچک، قطعاتی که انرژی الکتریکی را درون خود نگه می‌دارند، از انگشت در صورت تماس پیدا کردن با برآمدگی‌ها به جای فرورفتگی‌ها، شارژ بیشتری دریافت خواهند کرد. سنسورها از الگوهای به دست آمده به منظور ترسیم یک عکس دارای جزییات زیاد استفاده می‌کنند.

اما زمانی که فردی مرده است، جریان نیروی الکتریکی درون بدنش متوقف می‌شود، به همین دلیل امکان فعل و انفعال با اسکنر اثر انگشت وجود ندارد. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند چند ساعت بعد از مرگ انسان، بدن وی رسانایی الکتریکی کافی به منظور تعامل با این نوع اسکنر را از دست خواهد داد. برای دست پیدا کردن به زمانی دقیق، به هزاران جسد نیاز است تا بعد از مرگشان، به طور مرتب با استفاده از اثر انگشت قفل گوشی آن‌ها باز شود. سپس باید میانگین زمانی که بعد از آن دیگر امکان باز کردن قفل گوشی وجود ندارد، محاسبه شود. فراهم کردن چنین شرایطی به منظور آزمایش بسیار دشوار است.
البته همه اسکنرهای اثر انگشت از طریق رسانایی الکتریکی کار نمی‌کنند. به عنوان نمونه اسکنرهای قدیمی‌تر از سنسورهای اپتیکال به منظور اندازه‌گیری تغییرات نور بین برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌های انگشت استفاده کرده و یک تصویر ایجاد می‌کنند. اما در این متد می‌توان به راحتی با جعل کردن عکس‌های پرجزییات مشابه، اسکنر را گول زد و قفل دستگاه را باز کرد، چرا که هیچ نیازی به وجود نیروی الکتریکی نیست.

به همین دلیل شرکت‌هایی همچون اپل و سامسونگ، حین توسعه پرچمداران جدید خود تلاش می‌کنند تکنولوژی دیگری همچون تشخیص چهره و یا اسکن عنبیه چشم را جایگزین اسکن اثر انگشت کنند.

در گوشی های آینده، سنسورهای اپتیکال زیر نمایشگر قرار خواهند گرفت. هنوز امکان استفاده و یا عدم استفاده از این نوع اسکنرها با انگشت افراد مرده مشخص نیست، اما در این نوع اسکنر، رسانایی الکتریکی چندان مشکل مهمی محسوب نمی‌شود. در تکنولوژی‌های جدید‌تر از اسکنرهای اولتراسونیک استفاده می‌شود که از طریق آن، امواج فراصوتی به انگشت ارسال شده و الگوی استرس آن که از برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌ها تشکیل می‌شود اندازه‌گیری خواهد شد. اما نحوه کار آن‌ها با انگشت افراد مرده همچنان باید مورد آزمایش قرار بگیرد.

بر اساس گفته‌های محققان، پوست با گذشت زمان خط و خش و نویز برمی‌دارد. اگر جریان خون در بدن وجود نداشته باشد، بر روی انگشت‌ها رفته رفته چین و چروک‌هایی پدید می‌آیند. این موضوع سبب می‌شود سیگنال‌های ارسال شده از برآمدگی‌ها و فررفتگی‌های انگشت تغییر پیدا کرده و در واقع الگویی متفاوت و دارای جزییات گوناگون ایجاد شود. به این ترتیب اثر انگشت، دیگر به نمونه اورجینال که گوشی آن را به عنوان ملاک قرار داده، شباهتی نخواهد داشت، گویا فردی دیگر در حال لمس اسکنر و تلاش برای دسترسی به گوشی است!

در برخی گوشی ها لایه‌های امنیتی اضافی نیز در نظر گرفته شده تا افراد دیگر حتی با داشتن اثر انگشت یک کاربر قادر به باز کردن قفل گوشی وی نباشند. به این عنوان نمونه، در صورت عدم استفاده از گوشی برای یک الی دو روز، حین نخستین مرتبه تلاش برای استفاده از آن می‌بایست علاوه بر ارائه اثر انگشت، پسوردی که حین تعیین آن به گوشی اعلام کرده‌اید را نیز وارد کنید. همانطور که می‌دانید، تعداد دفعات وارد کردن پسورد محدود بوده و در صورت اشتباه وارد کردن آن برای چندین مرتبه، گوشی به طور کامل قفل خواهد شد.