انگیزه‌های پنهان تهاجم آمریکا و همدستانش به سوریه

روزنامه ایران در یادداشتی به قلم حسن کاظمی قمی/ سفیر پیشین ایران در عراق نوشت:

تجاوز نظامی موشکی امریکا با همدستی فرانسه و انگلستان به سوریه یک تجاوز آشکار علیه یک دولت مشروع و در حقیقت بیانگر واکنش امریکا به چند موضوع است. نخست، واکنش به پیروزی‌های ارتش و دولت سوریه و جبهه مقاومت در جنگ‌های میدانی بویژه‌ در غوطه شرقی که یک پیروزی راهبردی و نقطه عطفی در تحولات سیاسی و میدانی این کشور است. درواقع آزادی غوطه شرقی از دست جریان‌های تروریستی تحت حمایت امریکا و رژیم صهیونیستی دستاوردی بزرگ در راستای دفع تهدیدهای دمشق، پایتخت سوریه بود.امریکایی‌ها پس از آنکه نتوانستند مرزهای مشترک را در منطقه ابوکمال بگیرند طرح جدیدی را با عنوان الحاق تنف در قلمون به غوطه شرقی در دستور کار خود قرار دادند تا با این کار یک خط پدافندی برای اسرائیل ایجاد کنند اما بازپس‌گیری غوطه شرقی از دست تروریست‌ها توسط ارتش سوریه، این طرح را هم ناکام گذاشت و امریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها را خشمگین کرد.

دوم، واکنش به ناکامی طرح امریکا در نگه داشتن تروریست‌ها در غوطه شرقی که برای عربستان هم شکست بزرگی بود. بعد از 7 سال که آل سعود از تروریست‌ها حمایت کرد، غوطه شرقی، آخرین مقر جیش‌الاسلام و گروه‌های مشابه نیز از دست تروریست‌ها خارج شد و تحت کنترل دولت دمشق درآمد.

سوم، استیصال امریکا و افول قدرت و بازیگری این کشور در منطقه است که مختص تنها سوریه نیست و شامل عراق، لبنان و ایران نیز می‌شود. امریکایی‌ها برای نشان دادن بغض و کینه خود به خاطر کمرنگ شدن نقش‌شان در منطقه دست به تجاوز نظامی موشکی در سوریه زدند. فارغ از این سه مورد، تجاوز نظامی امریکا به سوریه نشان داد امریکایی‌ها به هیچ موازنه، قواعد، نُرم و هنجار بین‌المللی پایبند نیستند و هر جا که تشخیص دهند، باید اقدام کنند، همه قوانین بین‌المللی را زیر پا می‌گذارند. در مورد سوریه، امریکا با ایجاد بهانه استفاده دمشق از سلاح شیمیایی در دوما کوشید به اقدام نظامی غیرقانونی خود، مشروعیت بخشد در حالی که وقوع حمله شیمیایی در دوما اصلاً امکان پذیر نیست و در مساحت کوچک 1.5 در 2 کیلومتری ادعایی امریکایی‌ها نمی‌شود حمله شیمیایی انجام داد. علاوه بر این، در سال 2013 سوریه سلاح‌های شیمیایی خود را تحویل داده است.

نکته حائز اهمیت دیگر در تجاوز نظامی امریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه، ناکارآمدی جامعه بین‌الملل از جمله شورای امنیت سازمان ملل است که مسئولیت کمک به صلح و امنیت جهانی را دارد اما اتفاقات سوریه نشان داد که این شورا بازیچه دست قدرت‌های بزرگ است. بنا بر عقیده کارشناسان نظامی و سیاسی، مسأله‌ای را که نباید فراموش کرد این است که اقدام نظامی امریکا علیه سوریه از سر قدرت نیست بلکه از روی اجبار است زیرا این کشور از سر استیصال مجبور شد عملیات‌هایی از دور دست انجام دهد و از فاصله دور اقدام به شلیک بکند و حتی وارد خاک سوریه هم نشود.

نکته دیگر اینکه برخلاف همه تلاش‌های امریکا برای همراه کردن جامعه جهانی با اقدام نظامی‌اش علیه سوریه، هیچ کشوری در شورای امنیت حاضر نشد عضو این ائتلاف امریکایی شود، بجز انگلیس که سابقه اقدام‌های خبیثانه‌اش در منطقه دیده شد و فرانسه. خود این اتفاق یک شکست برای امریکا به حساب می‌آید. فرانسه نیز در این صحنه دچار خسارت‌های قابل توجهی خواهد شد زیرا پیروی پاریس از واشنگتن در حمله به سوریه کشورهای منطقه را بدبین خواهد کرد. بویژه اینکه امروز سوریه یک خط پدافندی قدرتمند در مقابل تروریسم است و اگر تروریسم در سوریه محدود نمی‌شد می‌توانست حتی امنیت اروپا را تحت شعاع قرار دهد.

بنا براین می‌توان اینگونه جمع‌بندی کرد که پیشروی‌های جبهه مقاومت که فقط مختص سوریه نیست، بزرگترین انگیزه برای تجاوز نظامی امریکا به سوریه است اما این نوع حملات نتیجه اثرگذاری نخواهد داشت الا اینکه با واکنش جدی مقاومت و واکنش روس‌ها مواجه خواهد شد. در حال حاضر در روابط امریکا و روسیه تنش‌ها روز به روز در حال افزایش است مصلحت روسیه نیز ایجاب می‌کند همچنان با سرمایه‌گذاری جدی، از دولت سوریه و جبهه مقاومت حمایت کند. جمهوری اسلامی ایران در راستای منافع و مصالح امنیت ملی خود و منطقه به حمایت خود از جبهه مقاومت ادامه خواهد داد.