در سال‌های اخیر بارها از باشگاه‌های لیگ برتری انتقاد شده که چرا در بخش پرورش بازیکن کار چندانی انجام نمی‌دهند و به بخش پایه توجهی نمی‌شود. البته آنها در پاسخ به این سوال، دلایل قانع کننده‌ای ارائه می‌دهند که مهم‌ترین آن، سرباز شدن بازیکنان‌شان است.
تصمیم نهایی مسئولان ایرانی برای جلوگیری از هدر رفتن زحمات باشگاه‌هایی که در بخش پایه زحمت می‌کشند، چیست؟ زیرا در حال حاضر باشگاه‌های نظامی با حقوق ١٥٠هزار تومانی یک سرباز، ستاره‌های باشگاه‌های دیگر را به راحتی جذب می‌کنند.روزنامه قانون نوشت: «در سال‌های گذشته تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز همواره از امتیاز ویژه ای برخوردار بوده است. حضور بازیکنان سرباز در این تیم مدت‌هاست که از سوی اهالی ورزش مورد انتقاد قرار می‌گیرد اما این امتیاز همچنان و بدون هیچ‌گونه تغییری در اختیار سرخ‌پوشان تبریزی است. برخی معتقدند این امتیاز ناعادلانه است و برخی دیگر نیز اعتقاد دارند جذب سرباز توسط تراکتورسازی در واقع لطفی به بازیکنان سرباز است. از سروش رفیعی، احمد عبدا...زاده و بختیار رحمانی، محمدرضا اخباری، شجاع خلیل‌زاده، علی حمودی، سینا عشوری، سامان نریمان‌جهان، شاهین ثاقبی، فرید کریمی، پیمان کشاورز و سعید آقایی تا امید عالیشاه و احمد نوراللهی که کارشناسان معتقدند بخشی از عمر فوتبالی‌شان در تراکتور سازی تباه شد سربازانی هستند که در سال های اخیر در ترکیب سرخ پوشان تبریزی به میدان رفتند.
این روزها نیز خبرهایی به گوش می‌رسد مبنی بر این که مهدی ترابی، ستاره ملی پوش تیم سایپا، قصد دارد برای ادامه فوتبالش راهی تراکتورسازی شود تا اگر در آینده پیشنهاد خوبی برای لژیونر شدن داشت، از نظر سربازی مشکلی نداشته باشد. حال این سوال پیش آمده که با توجه به امتیاز ویژه ای که سرخ پوشان تبریزی دارند، این تیم تا چه حد به پیشرفت فوتبالی سربازانش کمک کرده و در مقابل تا چه حد سربازان تراکتورسازی به این تیم کمک کرده اند؟
اگر چه تراکتورسازی در لیگ هفدهم نتایج خوبی کسب نکرده اما نمی‌شود از نقش غیر قابل انکار بازیکنان سربازی که در نیم فصل دوم به این تیم اضافه شدند، چشم پوشی کرد. سرخ‌پوشان تبریزی از هفته شانزدهم لیگ برتر با جمعی از بازیکنان جدید وارد مسابقات لیگ برتر شدند و با این که در مجموع نتایج این تیم خوب نبوده اما در چند مسابقه موفقیت‌هایی نیز حاصل شده است. تراکتورسازی در ۱۲ بازی گذشته از نیم فصل دوم تاکنون موفق شده ۱۲ گل به ثمر برساند که هشت گل از این تعداد را بازیکنان سرباز به ثمر رسانده اند و یک گل دیگر نیز روی پاس مهدی مهدی پور وارد دروازه حریف شده است. در نیم فصل دوم لیگ برتر هفدهم احسان پهلوان، پنج گل برای تراکتورسازی به ثمر رسانده که آمار فوق‌العاده‌ای است و به نوعی او تاثیرگذارترین بازیکنان سرباز محسوب می شود. همچنین مهدی مهدی پور، دانیال اسماعیلی فر و امید عالیشاه نیز با یک گل زده نقش پررنگی در ثبت این آمار داشته اند. در این بین مهدی پور، دو پاس گل نیز برای هم تیمی هایش ارسال کرده تا نقش ویژه خود را نشان دهد. همچنین دانیال اسماعیلی‌فر دو پاس گل داده و دو پنالتی برای تیمش گرفته است . ضمن این که بازیکنی نظیر رضا شربتی نیز که به عنوان سرباز به تراکتور ملحق شد، به واسطه پست بازی اش، گلی نزده اما عملکرد بدی نداشته است. این آمار خوب در شرایطی که برخی هواداران تراکتورسازی اعتقاد دارند عملکرد سربازان این تیم ضعیف بوده، می تواند شبهه‌ها را در این خصوص از بین ببرد. این بازیکنان با توجه به این که در نیم‌فصل لیگ هفدهم به تراکتورسازان اضافه شدند، در لیگ هجدهم نیز بازیکنان این تیم خواهند بود و بی تردید با تقویت تیم در آینده و بهبود شرایط فنی می توانند مهره هایی کارآمد برای سرخ‌پوشان تبریزی باشند. از طرف دیگر اگر از بازیکنانی نظیر سروش رفیعی و بختیار رحمانی که در تراکتور سازی چهره شدند فاکتور بگیریم، داستان سربازانی نظیر عالیشاه و نوراللهی هرگز فراموش نمی شود.
سرنوشتی بدتر از نوراللهی در انتظار امید
چندی پیش خبر اخراج امید عالیشاه از تراکتورسازی با توجه به حضور این بازیکن به عنوان کارشناس در ویژه برنامه داربی شبکه سه سیما منتشر شد. هرچند همچنان ابهامات زیادی در خصوص آخرین وضعیت خدمت سربازی عالیشاه وجود دارد اما گفته می‌شود دوران خدمت عالیشاه در تاریخ ۱۹ بهمن با توجه به کسری‌های دریافت شده از جمله گواهی عضویت فعال در بسیج یا حضور والدین در جبهه به پایان رسیده و تراکتوری‌ها این اختیار را نداشتند که بازیکن پیشین پرسپولیس را اخراج کنند. با مروری به گذشته می‌توان موضوع احمد نوراللهی را به خاطر آورد که او نیز در تراکتورسازی خدمتش را پشت سر گذاشت اما برای کسب مجوز بازی مدت‌ها انتظار کشید و در نهایت موافقت تراکتوری‌ها موجب شد مجوز جدایی نوراللهی صادر شود. اما ماجرا در خصوص عالیشاه به احتمال زیاد کمی متفاوت است. تراکتوری ها از مصدومیت طولانی و همچنین حضور غیر مجاز این بازیکن در برنامه تفسیر داربی بسیار ناراضی هستند و در چنین شرایطی گواهی و تایید گذراندن دوره خدمت در تراکتورسازی به راحتی صادر نخواهد شد. آنها اعتقاد دارند عالیشاه همچنان بازیکن تراکتورسازی است و خدمتش تمام نشده و مدارک این بازیکن را هنوز تایید نکرده‌اند. اگر این‌گونه باشد، حال حکم اخراج شرایط را برای عالیشاه سخت‌تر و پیچیده‌تر خواهد کرد. بازیکنی که در میانه راه تراکتورسازی و پرسپولیس مانده است، دوران خدمتش طبق آنچه تراکتوری‌ها می‌گویند باید سال آینده به پایان می‌رسید و تلاش کرده است با کسری خدمت زودتر از جمع تراکتورسازان جدا شود. حال ماجرا پیچیده شده و مسئولان تراکتورسازی پایان خدمت امید عالیشاه را تایید نمی‌کنند. به نظر می‌رسد سرنوشتی بدتر از آنچه برای نوراللهی رقم خورد، در انتظار عالیشاه باشد.
باشگاه‌ها جرات پرورش بازیکن ندارند
در سال‌های اخیر بارها از باشگاه‌های لیگ برتری انتقاد شده که چرا در بخش پرورش بازیکن کار چندانی انجام نمی‌دهند و به بخش پایه توجهی نمی‌شود. البته آنها در پاسخ به این سوال، دلایل قانع کننده‌ای ارائه می‌دهند که مهم‌ترین آن، سرباز شدن بازیکنان‌شان است. در حالی که یک بازیکن توسط یک باشگاه به اوج پختگی می‌رسد، باید برای گذراندن خدمت سربازی، دو سال از باشگاهش دور شود و استفاده‌اش را تیم دیگری به صورت رایگان یا به ادعای مسئولان تیم‌های نظامی با حقوق ١٥٠هزار تومان در ماه ببرد؛ در حالی‌که باشگاه قبلی باید با مبالغ میلیاردی، ستاره را به ماندن راضی کند. این در حالی است که باشگاه و بازیکن هیچ چاره دیگری را نیز در پیش پای خود نمی بینند؛ چرا که اگر حتی فرصتی برای لژیونر شدن بازیکن پیش بیاید با توجه به قانون سربازی نه بازیکن می تواند به رشد خود در فوتبال اروپا ادامه دهد و از کشور خارج شود و نه تیم می تواند از سود حاصل از ترانسفر بازیکن برخوردار شود.
ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری روی بخش پایه
در بسیاری از کشورهای اروپایی که قانون سربازی اجباری وجود دارد، بازیکنان در همان باشگاهی که از ابتدا در آن پرورش یافتند، دوره سربازی‌شان را نیز پشت سر می‌گذارند. تفاوت دو سال حضور آنها به‌عنوان سرباز با قبل از این دوره، تنها این است که حقوقی به اندازه یک سرباز دریافت می‌کنند و نه بیشتر. البته کشوری مثل کره‌جنوبی نیز قوانینی شبیه ایران دارد و بازیکنان باید برای گذراندن سربازی خود راهی تیم‌های نظامی شوند. حال باید دید که تصمیم نهایی مسئولان ایرانی برای جلوگیری از هدر رفتن زحمات باشگاه‌هایی که در بخش پایه زحمت می‌کشند، چیست! زیرا در حال حاضر باشگاه‌های نظامی با حقوق ١٥٠هزار تومانی یک سرباز، ستاره‌های باشگاه‌های دیگر را به راحتی جذب می‌کنند.
ارسال نظر
