به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، بیژن نامدار زنگنه در نشست کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی که صبح امروز با حضور رئیس مجلس برای بررسی چگونگی حمایت از کالای ایرانی برگزار شد، با اشاره به سرمایه‌گذاری ۴۲ میلیارد دلاری در سالهای ۹۰ و ۹۱ گفت: با توجه به اینکه تمام پول‌های ما صرف هدفمندی یارانه‌ها می شود، ما نیازمند جذب سرمایه در حوزه های مختلف به ویژه حوزه های نفتی هستیم در این شرایط یا باید سرمایه‌ای از خارج بیاوریم یا از منابع داخلی جذب کنیم. ما حتی گفتیم شش میلیارد دلار منابع جذب شود تا ما از سرمایه‌گذار ریال بگیریم و با او به دلار محاسبه کنیم. در این زمینه مهمتر از تولید نفت برای من اشتغال است. ما در خیلی از موارد گفتیم که کالاها باید تماما در داخل تامین شود. اگر ما چهار- پنج میلیارد دلار کار به داخلی ها ارجاع دهیم آنها فعال می شوند و تقاضا برای کار داخل هم ایجاد می شود و چرخه سرمایه‌گذاری ایجاد خواهد شد.
وزیر نفت با بیان اینکه «ریشه تولید داخل و فعال کردن تولید داخل راه انداختن جریان سرمایه‌گذاری است» ادامه داد: مهمترین کاری که ما باید انجام دهیم این است که جریان سرمایه‌گذاری را ایجاد کنیم. کشوری که نیاز به سرمایه‌گذاری دارد نباید در وضعی قرار گیرد که فرار سرمایه رخ دهد. اگر این اتفاق بیفتد یعنی جریان برعکس شده است.
وی اضافه کرد: در حال حاضر تمام پالایشگاه های ما نیاز به نوسازی دارند و ما روزی تقریبا ۲۰ مورد سوراخ شدن لوله را داریم. باید اقداماتی در این زمینه انجام شود وکاری کنیم که تقاضای تولید داخل ایجاد شود. مهمتر از آن این است که پول بچرخد.
زنگنه اضافه کرد: من خودم را از صاحب نظرترین آدم‌ها در زمینه توانمندسازی ساخت داخل می دانم. از سال ۶۷ که به وزارت نیرو رفتم، به این موضوع پرداختیم و نتیجه آن تاسیس مپنا و شرکتهای مشابه شد. در سال ۷۶ هم پتروپارس و پتروایران را راه انداختیم.
وی با اشاره به گزارشهای تهیه شده در مجلس در زمینه نظارت بر دستگاه‌ها گفت: این گزارش‌ها بسیار با ارزش است. اما براساس طبع نظارتی شما (نمایندگان) آنچه اشکال دارد را می نویسید و نمی گویید چه پیشرفت‌هایی رخ داده است. همین باعث می‌شود که مردم نقاط منفی را ببیند. من شهادت می دهم امروز توان تولید کشور با ۲۰ سال گذشته قابل قیاس نیست. ما در سال ۷۶ یک متر هم نتوانستیم لوله گذاری دریایی کنیم و یک چهارپایه ساده برای سکوی نفتی نمی توانستیم بسازیم بلکه آن را به سنگاپور سفارش می دادیم اما الان عرشه که تجهیزات پیشرفته ۲۰۰ میلیون دلاری است را چندین شرکت می سازند و پیشرفت قابل توجهی در تجهیزات شرکتهای نفتی داریم.
وی با اشاره به قرارداد وزارت نفت با شرکت توتال برای فاز ۱۱ گفت: مجلس و شخص آقای لاریجانی خیلی از این قرارداد حمایت کردند. مناقصه‌های اول این قرارداد چهار میلیارد دلار بود و بدون اینکه ما اجبار کرده باشیم ۸۰ درصد از نظر ارزش را شرکتهای ایرانی برنده شدند و این در یک رقابت طبیعی اتفاق افتاد.
وزیر نفت با بیان اینکه «این وزارتخانه باید ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند» اظهار کرد: ما در بسیاری از پروژه ها خریدار کالا نیستیم بلکه قراردادی می بندیم و میگوییم این پالایشگاه را برای ما بسازید اما همواره به این موضوع توجه داریم. در قرارداهای نفتی هم مهمتر از ساخت داخل مدیریت توسعه فناوری است. ما در قراردادهای نفتی فرمول‌های مختلفی گنجانده ایم که شرکتهای ایرانی هم درگیر شوند. از جمله اینکه در کنار هر شرکت خارجی یک شرکت ایرانی فعالیت کند. همچنین با اغماض ۱۵ شرکت ایرانی را تایید صلاحیت کردیم و فرمولی تعیین کردیم که از ساخت داخل بیشتر استفاده شود. چراکه معتقدیم سازندگان ایرانی باید تقویت شوند. البته سه عامل قیمت، کیفیت و زمان بندی که رقابت را تشکیل می دهند، باید مورد توجه قرار گیرد وگرنه امکان استفاده از کالاهای داخل فراهم نمی شود.
زنگنه با بیان اینکه «سالانه ۳۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری باید انجام شود» اضافه کرد: ما گازرسانی روستایی را انجام دادیم که هم رضایت مردم را تامین می کند و هم ایجاد شغل می کند. آیا در این کار هیچ جنسی از خارج وارد شد؟ اما تقاضا برای کار ایجاد شد و البته ۱۴، ۱۵ هزار میلیارد تومان در شبکه های گازرسانی هزینه شد.
