آسیبی که جست‌وجوی نشانه‌های بیماری در اینترنت به بیمار می‌زند!

 جست‌وجوی اینترنتی برای نشانه‌های بیماری می‌تواند به عکس‌العملی زنجیره‌ای منتهی شود که درنهایت آسیب بیشتری به بیمار وارد می‌کند و مواردی مانند مقاومت آنتی‌بیوتیکی را گسترش می‌دهد.

برای همه ما پیش‌آمده است که با تورم بخشی از بدنمان به سراغ اینترنت برویم و با جست‌وجویی ساده به‌سرعت کشف کنیم که به سرطان یا بیماری نادری مبتلا شده‌ایم که ممکن است از میان هر ۱۰۰ میلیون نفر، یک نفر را درگیر کند. این موضوع حتی وقتی به پزشک مراجعه می‌کنیم و او به ما می‌گوید که هیچ بیماری‌ای نداریم، باز هم برای ما نگران‌کننده باقی می‌ماند.

واقعیت آن است که جست‌وجوی بیماری‌ها و نشانه‌های آن‌ها در اینترنت، برای بیمار خطرناک است. تحقیقات جدید نیز مؤید این موضوع هستند. در این تحقیقات مشخص شده است که این روند، یکی از اصلی‌ترین دلایل شکل‌گیری مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سطح فعلی است.

در شرایط معمول، پزشکان به دو دلیل اقدام به تجویز آنتی‌بیوتیک بدون نیاز واقعی بیمار می‌کنند. نخستین مورد مربوط به شرایطی است که پزشک از کار روزانه خسته است و در آخر ساعات کاری خود برای تسریع فرایند پذیرش بیماران، آنتی‌بیوتیک‌های بیشتری را تجویز می‌کند. دومین مورد به مسئله جست‌وجوی اینترنتی بیماران بازمی‌گردد. بیمارانی که به دنبال نشانه‌های بیماری گشته‌اند، انتظار دارند که پزشک آن‌ها داروهای بسیار نیرومندی را برای درمانشان تجویز کند.

از سویی پزشک می‌داند که تجویز این دارو برای فرد ضروری نیست؛ ولی از سوی دیگر، بیماران امروزی بیش‌ازحد پرتوقع شده‌اند و اگر پزشک داروی مدنظر آن‌ها را تجویز نکند، اقدام به نشر نقدهای منفی درباره او خواهند کرد. به همین دلیل نیز پزشکان برای جلب رضایت مشتری، اقدام به نوشتن آنتی‌بیوتیک غیرضروری می‌کنند.

تحقیقات نشان داده‌اند که ۳۵ درصد از آمریکایی‌ها با جست‌وجو در اینترنت، به تحلیل بیماری خود می‌پردازند و ناخواسته سبب می‌شوند تا میزان استفاده از آنتی‌بیوتیک غیرضروری افزایش پیدا کند. این موضوع نه‌تنها برای خود فرد بلکه برای همه انسان‌های زمین مؤثر است؛ زیرا بیماری‌هایی که با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند، به‌واسطه تحول باکتری‌ها و مقاومت یافتن آن‌ها، سخت‌تر درمان می‌شوند.

بنابراین دفعه بعد که خواستید برخلاف نظر پزشک خود آنتی‌بیوتیک مصرف کنید، به یاد بیاورید که او حداقل ۱۰ سال آموزش دیده است و یک جست‌وجوی ۱۰ دقیقه‌ای در اینترنت نمی‌تواند شما را به متخصص دارو و درمان تبدیل کند.