توسعه انرژی هسته‌ای و حل بحران انرژی جهان در آینده

پایگاه خبری ای.آی.آر در مقاله‌ای تحلیلی با عنوان "توسعه انرژی هسته‌ای و حل بحران انرژی جهان در آینده"، نوشت: امروز بیش از 1.2 میلیارد نفر که حدود 20 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند به طور مستقیم به انرژی برق دسترسی ندارند. از این جمعیت تعداد 400 میلیون نفر در هند و 500 میلیون در چین هستند.

بدیهی است که همه کشورها خواستار رساندن این ارقام به صفر در کوتاه‌ترین زمان ممکن هستند. آیا این امر به وسیله سوخت‌های فسیلی عملی خواهد بود؟ پاسخ این سوال البته منفی است.

به گفته محققان تنها راه عبور از بحران انرژی در آینده، استفاده از سوخت هسته‌ای و در سطحی بالاتر از آن استفاده از هیدروژن به عنوان سوخت هسته‌ای در راکتورهای هسته‌ای است.

بر طبق آخرین آماری که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تاریخ 11 مارس 2014 اعلام کرد: تعداد 435 نیروگاه هسته‌ای در کشورهای مختلف جهان با ظرفیت تولید 372 گیگاوات برق در حال فعالیت هستند و نیز تعداد 72 نیروگاه هسته‌ای دیگر با ظرفیت تولید 68 گیگاوات برق در حال ساخت برای بهره‌برداری هستند.

اگرچه تنها 11 درصد از انرژی مورد نیاز جهان در نیروگاه‌های هسته‌ای تولید می‌شود و هنوز بخش قابل توجه انرژی مورد نیاز بشر به وسیله سوخت‌های فسیلی تأمین می‌شود.

به نظر می‌رسد که تقریبا" هیچ کشوری، توسعه یافته یا در حال توسعه، اقدام جدی و یا برنامه‌ریزی مشخصی برای استفاده کامل از انرژی هسته‌ای نکرده‌اند؛ سوالی که در این زمینه پیش می‌آید این است که چرا دولت‌ها در کشورهای مختلف خواهان استفاده کامل از این انرژی پاک و تمام نشدنی نیستند؟

کشورهای بزرگی مثل چین و هند برای رفع نیاز خود به انرژی روزانه میلیون‌ها تن زغال سنگ از معادن استخراج می‌کنند.

استفاده از زغال سنگ نه تنها باعث آلودگی شدید هوا خواهد شد،‌ بلکه روشی که برای جلوگیری از آلودگی هوا ناشی از استفاده از زغال سنگ استفاده می‌شود، خود یک مشکل بزرگ است. در این روش،‌ برای جلوگیری از آلودگی شدید هوا، قبل از سوزاندن زغال سنگ، آن‌ها را با آب شست‌وشو می‌دهند که همین باعث از بین رفتن و آلوده شدن منابع عظیم آب می‌شوند.

از مشکلات دیگر هزینه‌های سرسام‌آوری است که باید برای جلوگیری از ورود آب آلوده به زغال سنگ به منابع آب شیرین و زیرزمینی هزینه شود.

مشکلات ناشی از استفاده از زغال سنگ به عنوان سوخت به همین جا ختم نمی‌شود.

سوزانده شدن منابع عظیم زغال سنگ برای استفاده به عنوان سوخت، باعث ایجاد خاکسترهای ریزمعلق در محیط زست می‌شود؛ این ذرات ریز حاوی اسیدهای شیمیایی هستند که پس از ورود به محیط زیست و یا آب باعث کشته شدن و یا در معرض خطر قرار گرفتن زندگی جانوران آبزی خواهد شد.

تنها در ایالات متحده آمریکا سالانه 130 میلیون خاکستر زغال سنگ به هوا وارد می‌شود که این مسأله برای همه کشورهایی که از زغال سنگ به عنوان سوخت پایه در صنعت خود استفاده می‌کنند، یکسان است.

این در حالی است که تصمیم‌ گیرنده‌های سیاسی کشورها باید خود را ملزم به استفاده از انرژی هسته‌ای برای تولید نیروی برق مورد نیاز صنعت خود بدانند؛ انرژی پاکی که از سوخت ناچیزی استفاده می‌کند و به عنوان مطمئن‌ترین منبع تولید سوخت شناخته شده است.