دانشگاه آزاد و اعمال سیاستهای جناحی

 روزنامه آرمان به قلم احمد شیرزاد نوشت:تاکنون بخشی قابل توجهی از نیاز به استاد و تأمین مدرس در دانشگاه آزاداسلامی از نیروی اساتید دانشگاه دولتی تامین شده است به نحوی که اساتیدی که موظفی آنها در دانشگاه خود پر نمی‌شد یا به دنبال درآمد بیشتر بودند روزهای آخر هفته را به تدریس در دانشگاه آزاد مشغول بودند. در واقع روزهای اولی که دانشگاه آزاد کسی را نداشت امورات این دانشگاه بر روی کاکل نیروهای دانشگاه‌های دولتی چرخید و به‌واسطه این نیروها بود که درآمدهای سرشاری به دانشگاه آزاد روانه شد. البته اکنون دانشگاه آزاد استاد مازاد دارد و به مرور با کادر‌های تربیت شده خود که توانسته آنها را استخدام مجدد کند به اشباع رسیده است. در نتیجه در چنین شرایطی طبیعی است که دانشگاه عذر نیروهای پاره وقت و نیمه وقت را بخواهد.

 در این میان 2 اتفاق خواهد افتاد، نخست اینکه در برخی از رشته‌ها کیفیت آموزشی دانشگاه آزاد پایین خواهد آمد، گرچه اکنون نیز این دانشگاه خیلی وضع قابل دفاعی ندارد. البته برخی واحدها وضعیت بهتری دارند، اما در مجموع نمی‌توان روی وضعیتی که هست حساب کرد. حال اگر اساتیدی که از کیفیت بهتری برخوردارند و تجربه بیشتری دارند اخراج شوند گرچه دانشگاه آزاد نمی‌خوابد و ادامه پیدا خواهد کرد، اما به دانشگاهی با کیفیت علمی پایین‌تر از شرایط کنونی تبدیل خواهد شد. البته مسئولان دانشگاه آزاد از این مساله سوء استفاده می‌کنند و در وهله اول به کسانی که با آنها مشکل سیاسی و جناحی دارند حمله می‌کنند و بدون توجه به اینکه اولویت در تعدیل نیرو با کیست؛ صرفا به کسانی توجه می‌کنند که به لحاظ خط سیاسی با آنها همراه هستند. از سوی دیگر تعلق خاطر آقای فرهاد رهبر و آقای ولایتی در اظهاراتشان به یک جناح سیاسی کاملا مشخص است. صحبت‌های خشن و درشت، سخنانی نیست که از شخصیتی دانشگاهی و فرهیخته که مسئولیت‌های مهم و متعدد داشته، انتظار می‌رود. واقعا این سخنان خیلی تعجب برانگیز بود که اگر کسی در خط ما نباشد یا افکارش با ما منطبق نباشد باید از این دانشگاه برود. در مجموع باید در ساختار دانشگاه آزاد به لحاظ نیرو تجدید نظر شود اما این تجدید نظر باید در جهتی درست صورت بگیرد. این سیاست مطلوبی است که ببینند کدام استاد کیفیت بهتری دارد، از طرف دیگر ده‌ها فارغ التحصیل با کیفیت برای تدریس داریم که در دانشگاه آزاد جذب نمی‌شوند و دانشگاه آزاد فارغ التحصیلان خود را جذب می‌کند. یعنی از این وضعیت به بدترین شکل استفاده می‌کنند، یعنی نیروهای نزدیک به جناح مورد علاقه خود را نگه می‌دارند.

البته بدتر از این کسانی هستند که رنگ عوض کرده و خود را به رنگ مورد علاقه آقایان درمی‌آورند. از این رو مطرح می‌شود که سیاست جدید دانشگاه آزاد خطی و جناحی است و بدین ترتیب دانشگاهی که با پول مردم به راه افتاده و بالاخره زحمت زیادی کشیده شده تا این دانشگاه در مجموع نظام آموزش عالی کشور جا بیفتد به جای حرکت به سمت با کیفیت‌تر شدن به سوی جناحی و سیاسی شدن حرکت می‌کند. البته اینکه می‌گویند صحبت رئیس دانشگاه آزاد درباره اساتید دوشغله درباره خود او نیز صدق می‌کند؛ باید بررسی کرد که اگر آقای رهبر از 2 جا حقوق می‌گیرند، یعنی هم فیش حقوقی رسمی دانشگاه آزاد و دانشگاه تهران را دارد قابل انتقاد است، اما اینکه کسی از دانشگاه محل تحصیل خود ماموریت می‌گیرد و در دانشگاه آزاد مشغول به‌کار می‌شود مشکل ندارد. البته دریافت مبالغی به عنوان حق التدریس یا حق التحقیق از جاهای دیگر نیز چندان گناه کبیره‌ای تلقی نمی‌شود. از طرف دیگر حرف زشتی عنوان شده که افراد حقوق‌های دریافتی خود را مسترد کنند. در این راستا به نظر می‌رسد این سخن که سنگ قانون و بودجه دانشگاه‌های دولتی را به سینه می‌زنند، خیلی نابجا بود. آقای فرهادرهبر اکنون در جایگاه رئیس دانشگاه آزاد سخن می‌گوید نه دانشگاه تهران؛ پس در سمت جدید باید به یاد داشته باشد این دانشگاه به کسانی مدیون است که در کنار تدریس در دانشگاه خود، چند روز هم در دانشگاه آزاد خدمت کرده‌اند.