کد خبر: ۲۰۱۱۵۳
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۵:۴۸
ما نباید در مقابل این سوالات و قضاوت‌ها با واکنش‌های تند و خشن برخورد کنیم، چون سوالی که جواب داده نشود و ‏انتقادی که به آن پاسخ داده نشود، در ذهن جامعه باقی می ماند و روز به روز بزرگتر می شود.‏
 محسن هاشمی رفسنجانی می گوید: برای حفظ انقلاب و ایران باید در وضعیت فعلی تحول بوجود آوریم، فقر، فساد و تبعیض مشکلات جدی جامعه ما هستند ‏که اگر آنها را ریشه کن نکنیم، ریشه کن خواهیم شد.‏

محسن هاشمی رفسنجانی، رییس شورای شهر تهران در یادداشتی نوشت: در آستانه پایان دهه چهارم عمر انقلاب اسلامی قرار داریم، انقلاب اسلامی مانند پدری برای همه مردم ایران است و ‏شاید بی مناسبت نباشد که امروز به سوال برخی فرزندان جوان این پدر که ممکن است سوال بخشی از شما ‏نمازگزاران عزیز هم باشد پاسخ دهیم.‏

امروز برخی می پرسند انقلاب برای ما چه کرده است؟ یا حتی می گویند که همه مشکلات ما به خاطر انقلاب است.‏

ما نباید در مقابل این سوالات و قضاوت‌ها با واکنش‌های تند و خشن برخورد کنیم، چون سوالی که جواب داده نشود و ‏انتقادی که به آن پاسخ داده نشود، در ذهن جامعه باقی می ماند و روز به روز بزرگتر می شود.‏

برای پاسخ به این سوال، ابتدا باید گفت مگر انقلاب قرار بود چه کند؟ و آیا انقلاب چیزی جز مردمی هستند که ‏انقلاب کرده اند؟

انقلاب قرار بود استقلال کشور را تامین کند و دولت‌های بیگانه برای سرنوشت ما تصمیم نگیرند، آیا امروز دشمنان ما ‏نیز به این موضوع معترف نیستند که کسی برای حکومت ایران از خارج تصمیم نمی گیرند و مسئولین جمهوری ‏اسلامی برای هیچ دولت و ابرقدرتی دیکته نمی‌نویسند؟

انقلاب قرار بود از ایران حراست و حفاظت کنند، در طول 400 سال اخیر و از دوران افول صفویه تا امروز، در تمامی ‏جنگهایی که رخ داده، یا تمامی کشور مانند حمله محمود افغان به تصرف بیگانه درامده است یا بخشی از ‏خاک کشور مانند جنگهای ایران وروس در حکومت قاجار و بحرین در حکومت پهلوی از ایران جدا شده است. تنها ‏جنگی که ایران حتی یک وجب از خاک خود را به بیگانه نداده است، هشت سال دفاع مقدس بود که با رشادت ‏رزمندگان اسلام و فرماندهان دفاع مقدس از جمله آیت الله هاشمی رفسنجانی که با حکم امام فرماندهی جنگ را ‏برعهده گرفت، است.‏

در دوره پس از جنگ نیز با بازسازی وسازندگی کشور، بسیاری از صنایع زیربنایی و فن آوری هایی که تا قبل از ‏انقلاب، در ایران وجود نداشت ایجاد شد، مشکل کمبود نیروی برق که قبل از انقلاب نیز وجود داشت و منجر به ‏خاموشی می شد، خودکفایی در فولاد، سیمان و سایر مصالح لازم برای پروژه های زیربنایی و عمرانی، از بین رفتن ‏بیماری واگیردار با نهضت واکسیناسیون که مورد تقدیر سازمان ملل نیز قرار گرفت، رشد بخش آموزش عالی کشور ‏با تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی و توسعه دانشگاههای دولتی، پیشرفت در فن آوری های نوین مانند نانو تکنولوژی، ‏تکنولوژی هسته ای و ژنتیک و ساخت مترو در تهران و کلانشهرها تنها برگی از دستاوردهای انقلاب است. ‏

اما آیا این دستاوردها به معنای آن است که امروز جامعه ما در وضعیت مطلوبی قرار داد؟ پاسخ منفی است.‏

انقلاب قرار بود برای ما چه کند؟

آیا انقلاب می تواند فرهنگ کار و پویایی، دانش، انضباط مالی و اجتماعی، قانونمداری و خصایص دیگر که براثر ریشه ‏های فرهنگی و لایه های زیرین شخصیت شکل می گیرد را یک‌شبه و با خوردن یک کپسول تغییر دهد؟

توسعه فرایندی عمیق، همگرا و درازمدت است، انقلاب زنجیرها استبداد داخلی و استعمار بیگانه را از پای ما گشود، ‏اما اینکه ما بعنوان ملتی آزاد رفتن به کدام مسیر را برای خود انتخاب کنیم، و با چه سرعت و تداومی در مسیر ‏توسعه قدم برداریم دیگر از انقلاب ساخته نیست.‏

اگر ملت ایران خواستار حرکت در مسیر توسعه، رفاه، ابادانی و ایجاد جامعه ای بهتر، انسانی تر و موفق‌تری هستند ‏که لیاقت و زمینه هایی آن را نیز دارند، باید به خود متکی باشند.‏

فرهنگ استبداد 2500 ساله، موجب شده است تا اعتماد به نفس، باور و اراده خودمان را دست کم بگیریم، اما ‏واقعیت آن است که ایرانیان از هیچ یکی از ملتهای توسعه یافته جهان ، چیزی کمتر ندارند، باید خودمان را باور ‏کنیم و جامعه را متحول کنیم اما تحولی از جنس درونی، تحولی که بتواند از ما انسان‌های یادگیرنده، موفقیت طلب، ‏قانون مدار و گریزان از دروغ، سواستفاده و رفتارهای ضداخلاقی بسازد.‏

ما برای توسعه به یک انقلاب درونی نیاز داریم، در انقلاب بیرونی استبداد و استعمار را شکست دادیم و در انقلاب ‏درونی بایست بر تمایلات ضداجتماعی و ضد توسعه خود غلبه کنیم و منتظر نباشیم تا انقلاب و مسئولین برایمان ‏کاری کنند که مسئولان نیز از جنس همین مردمند و شاید به انقلاب و تحول درونی نیازمندتر باشند،که این تحول ‏درونی، مصداق سخن پیامبر جهاد اکبر است و از انقلاب 57 که جهاد اصغر بود، انجام آن سخت تر و دشوارتر.‏

برای ما 22 بهمن یک نماد است، نمادی برای ممکن بودن تحول و در دسترس بودن موفقیت، راهپیمایی 22 بهمن ، ‏یاداروی کار بزرگی است که 40 سال قبل انجام دادیم اما نباید در آن متوقف وبه آن دلخوش بمانیم.‏

برای حفظ انقلاب و ایران باید در وضعیت فعلی تحول بوجود آوریم، فقر، فساد و تبعیض مشکلات جدی جامعه ما هستند ‏که اگر آنها را ریشه کن نکنیم ، ریشه کن خواهیم شد.‏

منبع: انتخاب
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین