حضور پررنگ زنان ایرانی در عرصه ورزش

  مافی، پروانه - حضور پررنگِ زنان ایرانی در عرصه ورزش را نباید نادیده گرفت.

در جامعه ای که زنان، نیمی از جمعیت آن را تشکیل میدهند باید انتظار مشاهده فعالیت این گروه جمعیتی در عرصه های مختلف از جمله «عرصه ورزش» را داشت. نگاه به «زن» در دنیای امروز فراتر از نگاه جنسیتی و کوته نظرانه است، چرا که زنانِ توانمند امروزی نه تنها به عنوان یکی از تأثیر گذارترین عناصرِ خانواده پایدار محسوب میشوند بلکه، علاوه بر به جا آوردن نقش های «مادر بودن» و « همسر بودن»، در عرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی نیز دارای جایگاهی اثبات شده و نقشی موثر می باشند.

با وجود آگاهی از مهارتهای زنان در حوزه های مختلف جامعه، شاید به دور از انصاف باشد که نقش همسر بودن این مخلوق بی نظیر را به اقدامات فیزیکی همچون شستشوی پای همسر محدود نماییم و عبارت «جادوی عشق» را در خصوص این اقدام به کار ببریم، چرا که جادوی عشق زنانِ ایرانی درخشش آنها در عرصه های مختلف جامعه از جمله عرصه ورزشی است. در شرایطی که یک زن ایرانی همچون «سپیده توکلی» با وجود تمامی محدودیت ها و کم لطفی هایی که در عرصه ورزش زنان با آنها مواجه هستیم، توانست مدال طلای رقابت های دو و میدانی داخل سالن آسیا را از آن خود کند و با ثبت رکورد 83/1 در ماده پرش از ارتفاع(پنجگانه) رکورد ملی این ماده را نیز بشکند، میتوان ادعا کرد که وجود چنین زنی در جامعه ایرانی، گواهی است بر اراده و توانایی یک زن. چنین زنی، با اقدامات موثر خود در عرصه های اجتماعی و ورزشی میتواند افتخاری برای خانواده خود بیافریند که شاید بتوان معنای حقیقی عبارت « جادوی عشق» را در این حسِ غرور یافت.

در شرایطی که براساس اعلام مرکز آمار در سال 94، تعدادِ ورزشکاران سازمان یافته مرد در رشته های مختلف ورزشی (1673162 نفر) حدودا دو برابر تعداد ورزشکاران زن(899921 نفر) بوده است، در المپیک ریو 9 بانوی ورزشکار حضور داشتند که نشان دهنده بیشترین آمار حضور بانوان ایرانی در تاریخ المپیک بود. پر رنگ بودن حضور بانوان ایرانی در المپیک ریو یکی دیگر از شواهدی است مبنی بر اینکه، نگاه جنسیتی به عرصه ورزش باید مورد اصلاح واقع شود و محدودیت های موجود برای زنان ایرانی در این حوزه مرتفع گردد.

البته این نکته را نباید فراموش نمود که مشکلات موجود در ورزش کشور تنها محدود به ورزش های حرفه ای زنان نمیباشد، به طوریکه در خوشبینانه ترین حالت، حدود تنها 20 درصد از مردم ایران ورزش میکنند و همین مورد باعث افزایش تعداد افراد چاق در جامعه شده است. علاوه بر این، متأسفانه سرانه ورزشی به ازای هر نفر در استان تهران در سال 94 حدود 43 سانتی متر محاسبه شده که در این میان تنها 36 درصد از اماکن ورزشی در تهران ویژه بانوان میباشد. در نهایت نیز باید چنین بیان نمود که توجه به حوزه ورزش و خصوصا ورزش زنان به قدری دارای اهمیت است که در صورت نادیده گرفتن آن نه تنها نسبت به مهارت نیمی از جامعه(زنان) بی توجهی شده است، بلکه سلامت یک جامعه نیز به طور جدی به خطر خواهد افتاد.