مردم غزه فینال را چگونه دیدند؟

 غزه، موصل و حلب ندارد: کاش همه آنهایی که حیات‌شان در کشتن معنا پیدا می کند بفهمند که فوتبال برای کودک تا پیرمرد جذاب است و باید ببینند. کاش می فهمیدند که آنها هم حق دارند تا در خاطرات شان از مسی و مولر و یواخیم لو و سابه یا، یاد کنند و لذت ببرند.

 روزنامه اعتماد با این مقدمه در ادامه یادداشت خود می‌نویسد: جام جهانی به پایان رسید و کشتارهای داعش و تکفیری ها و رژیم صهیونیستی در سایه توپ و هیجان و لذت قرار گرفت.

جام جهانی برزیل درسی بزرگ برای همه داشت، اینکه این پدیده اجتماعی تا چه میزان می تواند توجه دنیا را به یک کشور بیشتر کند و چه ظرفیت بزرگی برای منافع ملی کشورهاست تا به اعتمادسازی با دنیا بپردازند.

حالا دولتمردان توجه بیشتری به فوتبال دارند و استعدادهای بیشتری قبل از اینکه بسوزند، کشف می شوند و به بستر فوتبال می‌آیند. درس بزرگ دیگر جام این دوره مربوط به مدیران بود. اینکه برای توسعه و پیشرفت باید برنامه داشت و تلاش کرد و قدر داشته‌ها را دانست. کشوری مثل کلمبیا، شیلی و الجزایر به دنیا نشان دادند که چقدر توجه به فوتبال می تواند موجب توسعه و پیشرفت شود و تا چه میزان می تواند موجب نشاط و سربلندی جامعه کشورشان شود.

اثرات برگزاری رویدادهای بین المللی در هر کشوری می تواند از جنبه های مختلفی مورد بررسی قرار گیرد. از نظر سیاسی چنین رویدادهایی باعث افزایش اعتبار و شهرت آن کشور در سطح جهانی می شود. از نظر اقتصادی نیز این رویدادها علاوه بر اینکه باعث معرفی شدن پتانسیل ها و ظرفیت های اقتصاد کشورها می شوند، از نظر جلب جهانگردان خارجی و شرکت کنندگان در این رویدادها، انجام سرمایه گذاری برای اجرای پروژه های مرتبط و ایجاد اشتغال اثرات مثبتی در پی دارد.

از نظر اجتماعی نیز برگزاری موفق چنین رویدادهایی می تواند اثرات خاص خود را بر جامعه داشته باشد. اما برگزاری این جام با وجود دو شکست حقارت بار در بازی های آخر، بسیار مهم بوده است.

برزیل در سال های اخیر موفق شده است میزبان چندین رویداد مهم بین المللی باشد که علاوه بر اثرات اقتصادی آن، برای وجهه و اعتبار این کشور اهمیت بسیار داشته است. برگزاری اجلاس ریو + 20 در سال 2012 (20 سال پس از برگزاری اجلاس سران زمین که در سال 1992 در همین کشور برگزار شد) که بیش از 60 هزار نفر از کشورهای مختلف برای شرکت در این رویداد به برزیل سفر کردند، سومین سمینار بین المللی کار کودک 2013 در سال، جام کنفدراسیون های فوتبال در سال 2013، سمینار جهانی حکمرانی اینترنت در سال 2014 و البته جام جهانی فوتبال 2014 که نشان از برنامه ریزی و اهمیت دولتمردان برزیل به «چهره بین المللی» کشورشان است، از یاد نبریم که بازی های المپیک تابستانی 2016 نیز قرار است در شهر ریو برگزار شود. با این وجود بدون شک از نظر میزان اهمیت و اثرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، برگزاری جام جهانی فوتبال به عنوان بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان، بیش از همه شایان توجه است چرا که طبق برآوردها نیمی از مردم کره زمین جام جهانی 2010 را دیده بودند و در سال جاری نیز علاوه بر صدها میلیون بیننده مستقیم، 7/3 میلیون گردشگر داخلی و خارجی را به خود جلب کرده بود.

حالا جام تمام شده است و هر کشور باید ببیند خروجی جام جهانی برای فوتبال کشورش چه بوده است؟ آیا آنها برای چهار سال دیگر برنامه ریزی می کنند؟ آیا درس های جام از روی سکو تا نیمکت مربیان برای کشورها روشن شده است؟ آیا «فوتبال ایران» درسی گرفته است؟ آینده همه چیز را روشن می کند...