سحابی نشری IC 410 نزدیک به ۱۰ هزار سال‌نوری با زمین فاصله دارد و در صورت‌فلکی ارابه‌ران واقع شده که به خاطر سحابی‌های متعددش، مشهور است.
این نمای تلسکوپی، سحابی نشری IC 410 را نشان می‌دهد که به خاطر کم‌فروغ بودنش جز با تلسکوپ‌های بزرگ قابل‌تشخیص نیست. دو ابر کوچک گاز و غبار در پایین عکس دیده می‌شوند که به «بچه‌قورباغه‌های IC 410» معروفند.این نمای زیبای تلسکوپی را «خوان ایگناسیو جیمنز» گرفته است. سحابی IC 410 که بخشی از آن با غبار پیش‌زمینه پوشیده شده، خوشه ستاره‌ای جوان NGC 1893 را احاطه کرده است. این خوشه ستاره‌ای که تقریبا ۴ میلیون سال پیش از ابرهای میان‌ستاره‌ای شکل گرفته، میزبان ستارگانی به‌شدت داغ و درخشان است که با تابش پرانرژی خود، گازهای اطراف را به درخشش وادار کرده‌اند.
بچه‌قورباغه‌ها در واقع، توده‌های چگال‌تر و سردتر گاز و غبار هستند که درازای آن‌ها به ۱۰ سال‌نوری می‌رسد و فعالیت‌های ستاره‌زایی در آن‌ها جریان دارد. بادهای ستاره‌ای و تشعشعات خوشه ستاره‌ای مرکزی، این ابرهای کوچک را به‌شکلی درآورده‌اند که شبیه بچه‌قورباغه به نظر می‌رسند؛ دیواره‌های روشن گازهای یونیزه طرح کلی را ایجاد کرده‌اند و دمی را در راستای مخالف مرکز خوشه ستاره‌ای کشیده‌اند.
سحابی نشری IC 410 نزدیک به ۱۰ هزار سال‌نوری با زمین فاصله دارد و در صورت‌فلکی ارابه‌ران واقع شده که به خاطر سحابی‌های متعددش، مشهور است.
ارسال نظر
