کرکره خودرو سازی را پایین بکشیم!

همیشه در نظرم میآید که یکی از استدلالهای صنعت خودروسازی در پاسخ به اعتراضات و نقدهای به حق مردم این بود که صنعت خودروی ایران دارای تعداد بسیار زیادی نیروی کار می باشد و از طریق فعالیت مستقیم و غیرمسقیم در این صنعت، امرار معاش می کنند.

من در ذهنم هرچه تلاش کردم تا قوت و مثبت بودن این استدلال را درک کنم نتوانستم و همچنان از درکش عاجزم.

در ذهنم موضوعی شکل می گیرد که روزی بخواهیم در ایران، هیچ سیگاری ای وجود نداشته باشد. می دانیم که نبود سیگار در وهله ی اول یعنی سلامتی جامعه و به دنبال آن حذف ناهنجاریهای نشأت گرفته از آن می باشد.

حال فرض کنید که در ایران هیچ سیگاری ای نباشد، آیا به نظر شما سازمان و کارخانجات دخانیات ایران توجیهی برای فعالیت خود در عرصه تولید و عرضه خواهند داشت؟! شاید بگویید که می توان همین ماده ی مضر را در کشور تولید کرد و با صادرات آن به خارج از ایران، سرمایه ای نصیب ملت گردد که در نتیجه ی آن جمعی انسان خدوم و زحمتکش در این کارخانجات هم دارای شغلی می شوند.

اما باید دانست که بازار، کالا یا محصولی را انتخاب خواهد کرد که هم دارای قیمت مناسب و هم دارای کیفیت بالاتری باشد.در نتیجه، صنعت دخانیات، خودرو و یا هر صنعت دیگری که راه فرار خود را در صادرات می بیند باید بداند که اگر می خواهد صادرات نقطه هدف و تعالی آن صنعت باشد، باید در قد و قامت کالاهای جهانی تولید کند و اگر هم قصد دارند که قیمت گذاری آزاد داشته باشند نباید با ایجاد رانت و لابی های خارج از اصول تجارت آزاد، زمینه ی رقابت صنعتی را از بین ببرند.

پیشنهاد من برای رهایی از سرطان خودروی ایران این است (به این دلیل از لغت سرطان خودروی ایران استفاده شده است که میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای و سرطان در ایران تقریبا برابر می باشند.) که دولت همه ی کارخانجات خودروسازی انحصار طلب را تعطیل نماید و همه ی کارگران و کارکنان این صنعت را تحت پوشش خودش قرار دهد.

از پول بیت المال هم حقوق ماهانه ی آنها را فراهم کند، ولی اجازه بدهد تا خودروهایی وارد بازار ایران شوند که علاوه بر قیمت مناسب تر از خودروهای داخلی دارای کیفیتی بسیار بسیار بالاتری نیز هستند.

با این کار مزایای زیادی شامل:

1- کاهش شدید مرگ و میر سالانه ناشی از کیفیت بسیار پایین خودروهای ایرانی
2- کاهش بسیار زیاد مصرف بنزین در ایران
3- جلوگیری از خروج ارز به میزان قابل توجه
4- کاهش زمان فعالیت های طاقت فرسای پلیس راه، امداد جاده ای، اورژانس و ...
5- افزایش امید به زندگی و شادابی در جامعه، بخاطر کاهش سوانح و تصادفات جاده ای
6- افزایش اعتماد جامعه به دولت، در جهت حفظ رفاه عمومی

و بسیاری فواید دیگر که از حوصله و ذهن نویسنده دور مانده است.

با یک جمع بندی ساده و سرانگشتی می توان فهمید که حتی اگر از نظر مادی هم به موضوع تعطیلی صنعت خودروی ایران نگاه شود، سود بسیاری به دولت و مردم ایران خواهد رسید.