این دنباله‌دار روز ۷ سپتامبر ۲۰۱۶ (۱۷ شهریور ۱۳۹۵) با استفاده از تلسکوپ PanSTARRS کشف شد و یکی از دنباله‌دارهای بلنددوره‌ای است که از ابر اورت به ملاقات ستاره مرکزی منظومه آمده است. ابر اورت، دورترین ساختار منظومه شمسی است که بقایای ابر اولیه منظومه شمسی به شکل هسته‌های یخ‌زده دنباله‌دارها در آن پراکنده‌اند.
دنباله‌دار PanSTARRS که با نام علمی C/2016 R2 شناخته می‌شود، هم‌اکنون ۳ واحدنجومی از خورشید فاصله دارد و این شب‌ها در خوشه قلائص واقع در صورت‌فلکی ثور دیده می‌شود.این دنباله‌دار روز ۷ سپتامبر ۲۰۱۶ (۱۷ شهریور ۱۳۹۵) با استفاده از تلسکوپ PanSTARRS کشف شد و یکی از دنباله‌دارهای بلنددوره‌ای است که از ابر اورت به ملاقات ستاره مرکزی منظومه آمده است. ابر اورت، دورترین ساختار منظومه شمسی است که بقایای ابر اولیه منظومه شمسی به شکل هسته‌های یخ‌زده دنباله‌دارها در آن پراکنده‌اند.
بررسی طیف این دنباله نشان می‌دهد که فراوانی غیرمعمولی از یون کربن‌مونوکسید مثبت (+CO) در آن دیده می‌شود و ترکیب اثر فلوئورسنت این یون‌ها با تابش فزاینده خورشید، درخشش آبی‌رنگ این دنباله را رقم زده است. کربن‌مونوکسید همان گاز بی‌رنگ و بویی است که در اثر احتراق ناقص سوخت‌های هیدروکربنی روی زمین شکل می‌گیرد و تنفس نسبتا طولانی‌مدت آن، مرگ موجودات زنده را به دنبال دارد.
این تصویر شامگاه ۷ ژانویه ۲۰۱۸ (۱۷ دی ۱۳۹۶) گرفته شده و ستاره پرنوری که هاله آن در گوشه پایین-چپ تصویر دیده می‌شود، ستاره گاما-ثور است.
منبع: خبر آنلاین
ارسال نظر
