بعضی‌ها شاید تصور کنند که برنامه ناسا برای اعزام فضانورد به مریخ در سال ۲۰۳۰ خیلی آینده‌نگرانه است اما بد نیست بدانید که این سازمان برای نیم قرن بعد هم برنامه ریخته است.
بعضی‌ها شاید تصور کنند که برنامه ناسا برای اعزام فضانورد به مریخ در سال ۲۰۳۰ خیلی آینده‌نگرانه است اما بد نیست بدانید که این سازمان برای نیم قرن بعد هم برنامه ریخته است.متخصصان این آژانس فضایی در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) در حال برنامه ریزی ارسال سفینه ای فضایی به منظومه «آلفا قنطورس» در سال 2069 هستند.
آلفا قنطورس یک ستارهٔ دوتایی است که به همراه کوتوله سرخ پروکسیما قنطورس یا آلفا قنطورس سی، که بسیار کم‌نورتر است یک سامانهٔ سه‌گانه را تشکیل می‌دهد. این سامانه، از همهٔ ستاره‌ها به منظومهٔ خورشیدی ما نزدیک‌تر است و با چشم غیر مسلح به صورت چهارمین ستاره درخشان آسمان شب دیده می‌شود. احتمال می‌رود که پروکسیما قنطورس توسط میدان گرانشی دو ستارهٔ دیگر محدود شده‌باشد. فاصلهٔ آلفا قنطورس از خورشید ۴٫۳۷ سال نوری است. شعاع آلفا قنطورس اِی ۲۳ درصد از خورشید بیشتر است و چگالی آن نیز ۱۰ درصد بیشتر از خورشید ما است
دانشمندان ناسا اخیرا مقاله‌ای در نشست پاییز 2017 اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در نیواورلئان ارائه دادند که در مورد این موضوع بحث می‌کرد. محققان درباره یک ماموریت احتمالی در آینده که نیاز به یک فضاپیما با یک دهم سرعت نور دارد، صحبت کردند. ناسا در حال ساخت و توسعه این فضاپیما تا سال 2069 است. یکی از اهداف این سفینه که هم زمان با صدمین سالگرد پرتاب آپولو 11 ماموریت خود را آغاز خواهد کرد، جستجوی نشانه های حیات در سیاره «پروکسیما بی» این منظومه است.
چون منظومه آلفا قنطورس در فاصله 4.4 سال نوری از زمین قرار دارد، حتی اگر «ویجر 1» که از منظومه شمسی خارج شده به سمت آن پرواز کند 80 هزار سال دیگر به این سامانه خواهد رسید.
منبع: خبر آنلاین
ارسال نظر
