کد خبر: ۱۹۴۲۵۵
تاریخ انتشار: ۰۶ دی ۱۳۹۶ - ۰۸:۰۰
سرور جپاروف در حالی به پایان سال میلادی 2017 می‌رسد که روزهای سختی را در تهران، تاشکند، اصفهان و دوباره تهران سپری کرده است.
سرور جپاروف در حالی به پایان سال میلادی 2017 می‌رسد که روزهای سختی را در تهران، تاشکند، اصفهان و دوباره تهران سپری کرده است.

او در سال 2017 یکی از بزرگترین آرزوهای دوران فوتبالی‌‌اش را در یک قدمی محقق شدن از دست داد و در نهایت افتخار حضور در جام جهانی‌ را تجربه نکرد! سرور جپاروف برای تولد حضرت مسیح (ع) هم برنامه داشت تا به ازبکستان برود ولی...! او در گفت‌وگو با خبرورزشی در آستانه فرا رسیدن سال جدید میلادی برای همه مسیحیان جهان به ویژه ازبکستانی‌ها و ارامنه ایران آرزوی سلامتی و سالی پربرکت داشت.

*از سال 2017 خاطرات بدی برایت باقی ماند؟
نه! من هرگز خاطرات بد را در ذهنم انبار نمی‌کنم. فقط اگر کسی مثل شما درباره‌شان از من سؤال بپرسد آنها را به یاد می‌آورم... (خنده)!

*می‌توانستی در این سال به جام جهانی‌ برسی!
البته من در این سال دچار یکسری اتفاقات ناخواسته شدم که خودم هیچ نقشی در رقم خوردن‌شان نداشتم. شاید مهمترین‌شان عدم راهیابی تیم ملی کشورم به جام جهانی‌ روسیه بود. خیلی دوست داشتیم در این دوره که بازی در روسیه است ما هم به عنوان یکی از کشورهای سابق اتحاد جماهیر شوروی به روسیه می‌رفتیم که نشد. از یک سو این آخرین دوره‌ای بود که من می‌توانستم این بخت را داشته باشم در جام جهانی‌ حضور پیدا کنم. چون برای جام جهانی‌ بعدی من 42 ساله می‌شوم و خیلی بعید است مربی تیم ملی بخواهد از من استفاده کند (خنده)!

*یعنی تا آن زمان بازی می‌کنی؟
شاید! اگر بتوانم چرا بازی نکنم؟!

*پس نرسیدن به جام جهانی‌ اتفاق تلخی بوده است؟
به هر حال در فوتبال همیشه آن اتفاقی که شما انتظار دارید رخ نمی‌دهد. باید تلاش کنید تا به آن برسید. گاهی هم البته هرچه تلاش کنید تقدیر را نمی‌توان تغییر داد. به هر حال من دو بار در آسیا بهترین بازیکن سال شدم و از این نظر خیلی خوشحالم ولی دوست داشتم در جام جهانی‌ هم باشم که این افتخار نصیبم نشد. ناراحت هم نیستم چون مردم کشورم با همین افتخاراتی که به دست آورده‌ام مرا دوست دارند و امیدوارم نسل جدید فوتبال کشورم در ادوار بعدی این افتخار را برای ازبکستان رقم بزند.

* اما در استقلال هم اتفاقات خوبی برایت رخ نداد؟
بله! پارسال زمستان که به استقلال آمدم اوایل سال 2017 بود که متوجه شدیم پنجره نقل و انتقالات بسته است. خیلی دوست داشتم همان زمان به استقلال بپیوندم. با تیموریان (آندو) دوست شده بودم و برنامه‌های زیادی داشتیم ولی مجبور شدم به اصفهان بروم. در اصفهان هم روزهای خوبی بود ولی در نهایت به آنچه با اعضای تیم در نظر داشتیم دست پیدا نکردیم. این فصل هم با استقلال روزهای خوبی را استارت نزدیم. فصل دور از انتظار همه ما بد شروع شد و اسیر بدبیاری‌هایی شدیم که روحیه همه را تخریب کرده بود. با این همه حالا و در روزهای آخر سال 2017 خوشحالم که تیم باشگاهی‌ام
خوب نتیجه می‌گیرد و طرفداران تیم‌مان راضی هستند.

*اتفاق خوبی هم برایت در سال 2017 رخ داد؟
هر روزی که اتفاق بدی برایم رخ نداده، روزهای خوب بوده است. من یک بار در پایان دیدار برگشت با کره‌جنوبی (14 شهریور) خیلی ناراحت شدم که جام جهانی‌ را از دست دادیم. آن شب فوق‌‌العاده غمگین بودم. کتمان هم نمی‌کنم. حس می‌کردم بهترین فرصت برای حضور در جام جهانی‌ را به خاطر 2 امتیاز از دست داده بودیم. یک بار هم در پایان بازی با پدیده (31 مرداد) که علیرضا منصوریان خیلی ناراحت بود. آن شب واقعاً بی‌رحمی فوتبال را حس کردم. می‌دیدم طرفداران استقلال چقدر او را دوست داشتند ولی به یک‌باره با دو، سه نتیجه بد همه چیز صددرصد تغییر کرد! اگر آن شب اشک ریختم برای ترس از بی‌رحمی فوتبال بود. همان هواداران الان مرا تشویق می‌کنند و آن شب هم کسی به من حرفی نزد ولی به این فکر کردم اگر من هم مربی شوم چنین روزهایی می‌تواند در انتظارم باشد. در آن دو شب واقعاً غمگین بودم ولی در سایر روزها و شب‌ها هرگز ناراحت نبودم و برای همین سال 2017 را سالی خیلی خوب می‌دانم. از آن دو شب هم درس گرفتم. فقط همین!

*کریسمس چه کردی؟
دوست داشتم کنار خانواده‌ام باشم ولی این امکان برایم به وجود نیامد. آنها تاشکند هستند و من نتوانستم به ازبکستان برگردم. بازی داشتیم و باز هم بازی داریم. ولی این اولین بار نیست که دچار این شرایط می‌شوم. حتماً بعد از بازنشستگی از فوتبال روزهای زیادی فرصت دارم تا کنارشان باشم. در تهران هم دوستان استقلالی‌ام زحمت ‌کشیدند و برای ما مراسم گرفتند و خوشحال‌مان کردند. برد 4 بر صفر شب کریسمس هم که دیگر همه چیز را بهتر و کامل‌تر کرد تا به خوبی به استقبال سال جدید برویم.

*با خانواده دیداری نداشتی؟
از طریق فضای مجازی بود. دلم برای پسرم و دخترم تنگ شده و دنبال فرصتی هستم تا به دیدارشان بروم. گرچه تقریباً هر روز آنها را می‌بینم.

*پیامی برای مسیحیان ایرانی طرفدار استقلال نداری؟
امیدوارم بابانوئل برای همه استقلالی‌ها کادوی ویژه‌ای در سال جدید داشته باشد و ما در جام‌ حذفی آن هدیه را دریافت کنیم.

*در لیگ چطور؟
متأسفانه با امتیازهای زیادی که در دور رفت از دست دادیم فاصله به وجود آمده تا صدر زیاد است و با نگاه مثبت به ادامه راه تا صدرنشینی لیگ برتر نگاه می‌کنیم. اگر بتوانیم قهرمان شویم که 2018 سال استقلال می‌شود.

* اینکه بهترین گلزن استقلال هستی چه حسی دارد؟
باز هم گل می‌زنم، باز هم پشتک می‌زنم و با این کارها به جوان‌ترهای استقلال که همه‌شان را دوست دارم می‌گویم اگر کم‌کاری کنند به تنهایی خودم همه گل‌ها را می‌زنم و تک تک‌شان را جا می‌گذارم (خنده)...

* در 2018 خداحافظی نمی‌کنی؟
فقط شما خبرنگارها مرا به یاد این کار می‌اندازید! وگرنه اصلاً به خداحافظی فکر نمی‌کنم. چه اصراری هست که من با این آمادگی بدنی خداحافظی کنم؟!... می‌خواهم بازی کنم و باز هم گل بزنم.

* بازی با استقلال خوزستان و ادامه مسیر را چطور می‌بینی؟
تیم ما با شفر به تاکتیک درستی دست یافته که می‌تواند با تکیه بر آن هر کاری بکند. ما بهترین نتیجه در بین همه تیم‌های دور برگشت را گرفتیم و این خبر خوبی برای هواداران استقلال و خبر بدی برای رقبای ماست. قطعاً کارمان با این برد سخت‌تر می‌شود ولی من متوجه شدم تیم‌مان در روزهای سخت بهتر کار می‌کند.

منبع : خبر ورزشی
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین