مطالعات تیمی از پژوهشگران فرانسوی نشان می دهد که انسان علی رغم پیشرفت های پزشکی و بهبود تغذیه و سبک زندگی، به حداکثر ظرفیت خود از نظر طول عمر، قد و .... رسیده است و در این میان عواملی مانند محیط زیست دارای اهمیت زیادی هستند.
مطالعات تیمی از پژوهشگران فرانسوی نشان می دهد که انسان علی رغم پیشرفت های پزشکی و بهبود تغذیه و سبک زندگی، به حداکثر ظرفیت خود از نظر طول عمر، قد و .... رسیده است و در این میان عواملی مانند محیط زیست دارای اهمیت زیادی هستند.تیمی از پژوهشگران در مطالعات جدید خود به بررسی برخی از جنبه های مهم زندگی انسان از جمله قد، طول عمر و ویژگی های فیزیکی وی پرداخته اند. در این مطالعات مشخص شد که انسان از نظر ساختار زیستی دارای محدودیت هایی است که به نظر می رسد در برخی موارد به حداکثر میزان قابل دسترسی آن ها، دست پیدا کرده است. در این مطالعات همچنین مشخص شد که برخی عوامل زیست محیطی مانند تغییرات آب و هوایی می تواند تاثیراتی نامطلوب بر این محدودیت ها داشته و آن ها را کاهش دهد.
در شرایطی که هر نسل از انسان ها در قرون اخیر به نسبت نسل پیشین خود از طول عمر بیشتری برخوردار بودند، به نظر می رسد که انسان در آستانه رسیدن به حد نهایی طول عمر خود بوده و امکان زندگی بیشتر از این مدت زمان وجود ندارد.
در این پژوهش به یافته ها و اطلاعات ارزشمندی که از سوی پژوهشگران مختلفی طی 120 سال گذشته جمع آوری شده بود پرداخته شده و به این ترتیب می توان تحقیقات فوق را نخستین نمونه از این دست محسوب کرد. در این بازنگری اطلاعات، محققان به اطلاعات تاریخی توجه ویژه ای کرده و پارامترهایی از جمله ژنتیک و محیط زیست را مد نظر قرار دادند.
در شرایطی که هر نسل از انسان ها در قرون اخیر به نسبت نسل پیشین خود از طول عمر بیشتری برخوردار بودند، به نظر می رسد که انسان در آستانه رسیدن به حد نهایی طول عمر خود بوده و امکان زندگی بیشتر از این مدت زمان وجود ندارد.
این تیم از محققان فرانسوی با مطالعه سوابق تاریخی مربوط به ویژگی های فیزیکی انسان، تلاش کردند تا حداکثر ظرفیت زیستی قد، سن و ویژگی های فیزیکی وی را مشخص کنند. به باور این محققان، علی رغم پیشرفت های علمی، پزشکی و داروئی در کنار عواملی چون بهبود تغذیه، انسان در آستانه نهایت ظرفیت و قابلیت های خود بوده و بیش از این در هیچ کدام از شاخه های فیزیکی و جسمانی خود رشد نخواهد کرد.
به باور این پژوهشگران، نسل فعلی انسان ها را می توان نخستین نسلی محسوب کرد که به حداکثر ظرفیت توانائی خود دست یافته و از ان بهره مند شده است.
دانشمندان این تیم تحقیقاتی می گویند که به جای بهبود مستمر، آن چه که در حال حاضر مشاهده می کنیم، تغییر در نسبت جمعیت است که به حداکثر محدودیت های قبلا ثبت شده برای جمعیت می رسند. در این میان عوامل زیست محیطی، نقشی به سزا و بسیار مهم در دستیابی به این محدودیت ها ایفا می کنند.
به گفته ، پروفسور ژان- فرانچوث توسانانت (Jean-François Toussaint) یکی از اعضای ارشد این تیم تحقیقاتی ، کاهش ظرفیت های انسانی که امروز شاهد بروز آن ها هستیم، نشانه ای از تغییرات محیطی مانند آب و هوا است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Frontiers in Physiology منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
در شرایطی که هر نسل از انسان ها در قرون اخیر به نسبت نسل پیشین خود از طول عمر بیشتری برخوردار بودند، به نظر می رسد که انسان در آستانه رسیدن به حد نهایی طول عمر خود بوده و امکان زندگی بیشتر از این مدت زمان وجود ندارد.
در این پژوهش به یافته ها و اطلاعات ارزشمندی که از سوی پژوهشگران مختلفی طی 120 سال گذشته جمع آوری شده بود پرداخته شده و به این ترتیب می توان تحقیقات فوق را نخستین نمونه از این دست محسوب کرد. در این بازنگری اطلاعات، محققان به اطلاعات تاریخی توجه ویژه ای کرده و پارامترهایی از جمله ژنتیک و محیط زیست را مد نظر قرار دادند.
در شرایطی که هر نسل از انسان ها در قرون اخیر به نسبت نسل پیشین خود از طول عمر بیشتری برخوردار بودند، به نظر می رسد که انسان در آستانه رسیدن به حد نهایی طول عمر خود بوده و امکان زندگی بیشتر از این مدت زمان وجود ندارد.
این تیم از محققان فرانسوی با مطالعه سوابق تاریخی مربوط به ویژگی های فیزیکی انسان، تلاش کردند تا حداکثر ظرفیت زیستی قد، سن و ویژگی های فیزیکی وی را مشخص کنند. به باور این محققان، علی رغم پیشرفت های علمی، پزشکی و داروئی در کنار عواملی چون بهبود تغذیه، انسان در آستانه نهایت ظرفیت و قابلیت های خود بوده و بیش از این در هیچ کدام از شاخه های فیزیکی و جسمانی خود رشد نخواهد کرد.
به باور این پژوهشگران، نسل فعلی انسان ها را می توان نخستین نسلی محسوب کرد که به حداکثر ظرفیت توانائی خود دست یافته و از ان بهره مند شده است.
دانشمندان این تیم تحقیقاتی می گویند که به جای بهبود مستمر، آن چه که در حال حاضر مشاهده می کنیم، تغییر در نسبت جمعیت است که به حداکثر محدودیت های قبلا ثبت شده برای جمعیت می رسند. در این میان عوامل زیست محیطی، نقشی به سزا و بسیار مهم در دستیابی به این محدودیت ها ایفا می کنند.
به گفته ، پروفسور ژان- فرانچوث توسانانت (Jean-François Toussaint) یکی از اعضای ارشد این تیم تحقیقاتی ، کاهش ظرفیت های انسانی که امروز شاهد بروز آن ها هستیم، نشانه ای از تغییرات محیطی مانند آب و هوا است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Frontiers in Physiology منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ارسال نظر
