هرساله چند هزار نفر در جاده‌های کشور جان خود را از دست می‌دهند و چندصد هزار نفر هم بر اثر حوادث ترافیکی مصدوم و معلول می‌شوند، آماری حیرت‌آور که کنترل آن تنها اقدام عملی و موثر مسئولان را می‌طلبد.
هر چند در سال‌های اخیر میزان تصادفات و بالطبع تلفات جاده‌ای کنترل شده است و نهادهای مسئول کمی قبل‌تر از آغاز تعطیلات نوروزی یا تابستانی اقدامات گسترده‌ای را برای کاهش تصادفات و تلفات انجام داده‌اند؛ اما نگاهی به آمار تلفات در برخی زمان‌های خاص به شدت نگران کننده است.همانطور که از حوادث یک هفته نخست تعطیلات سال گذشته بر می‌آید، فجایع رانندگی سال 96 وحشتناک تر از تمامی پیش بینی‌ها بوده است که غالبا از بی احتیاطی رانندگان و البته غیر استاندارد بودن راهها و در رتبه اخر شرایط نامناسب جوی ناشی می‌شود.
و البته در کنار این موارد باید به کوتاهی وزارت‌راه در تامین ایمنی جاده‌ها اشاره کرد که البته وقوع رویدادهای بهت‌آوری نظیر سقوط سنگ در جاده‌های کوهستانی و نداشتن شانه‌خاکی و نا ایمن بودن مسیرهای بین‌شهری نیز به این موارد افزوده می‌شود؛ آنطور که در طی 3 ماه نخست امسال 5 تن در اثر سقوط سنگ در جاده چالوس جان خود را از دست داده‌اند و مسئولان همچنان اقدام چشمگیری برای مناسب‌سازی این مسیر انجام نداده‌اند.
بر پایه این گزارش، میزان تلفات تعطیلات نوروزی 96 در پنج روز اول 145 کشته و 2950 زخمی بوده است که تا آخر فروردین ماه این آمار به 1164 کشته رسیده است.
همچنین طبق آمار رسمی سازمان پزشکی قانونی در سال 96، بیشترین کشته‌های حوادث رانندگی مربوط به شهریور ماه با یکهزار و 746 نفر و پس از آن تیرماه با یکهزار و 610 نفر بوده است؛ ضمن آنکه روز 9 تیرماه با 77 کشته پرتلفات‌ترین روز در نیمه اول امسال بوده است. این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل (یکهزار و 474 فوتی) 9.5 درصد بیشتر شده است.
در نیمه اول امسال نیز 5 هزار و 758 نفر در محورهای برون شهری، دو هزار و 331 نفر در مسیرهای درون شهری، 585 نفر در مسیرهای خاکی روستایی و 17 نفر نیز در مسیرهایی نامعلوم جان باخته‌اند.
در 6 ماهه نخست امسال 179 هزار و 795 مصدوم تصادف به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند که این تعداد نسبت به نیمه اول سال گذشته(178 هزار 887 نفر) نیم درصد افزایش یافته است.
بر اساس گزارش نهادهای رسمی، در پنج سال گذشته (1391 تا 1396) 919 نفر در حوادث رانندگی اتوبوس‌های مسافربری جان خود را از دست دادند که بیشترین آن با 237 نفر در سال 1391 و کمترین آن با 172 نفر در سال گذشته به ثبت رسیده است.
هر 30 دقیقه یک نفر بر اثر تصادف در ایران می‌میرد و براساس اعلام مسئولان سوانح و تصادفات رانندگی سومین عامل مرگ‌ومیر در کشور است، که علاوه بر از بین رفتن سرمایه‌های انسانی هرساله هزینه‌های هنگفتی نیز صرف این حوادث می‌شود.
ایرج حریرچی، قائم مقام وزیر بهداشت در شهریورماه امسال اعلام کرده که سالانه 39 میلیارد دلار از درآمد ملی ما به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دلیل حوادث و سوانح ترافیکی از بین می‌رود، حال باید دید که آیا نمی‌توان همین هزینه را برای ایمن سازی راهها اختصاص داد تا علاوه بر کاهش این تلفات از رنج خانواده های مصدوم و معلول این حوادث کاست؟ آنچه به نظر می‌رسد این است که حل این معضلات یک همت جمعی از سوی مسئولان و البته خودرو سازان را می‌طلبد تا با فاصله گرفتن از حرف و شعارهای هر ساله، آستین بالا زده و چاره‌ای جدی برای این وضعیت بحرانی بیاندیشند.
منبع: فارس
ارسال نظر
