اشک ها، سموم و مهاجمان خارجی داخل چشم را از بین می برند و از سطح چشم محافظت می کنند. خندیدن بیش از حد یا زخمی شدن بدن می تواند اشک را از چشم سرازیر کند.
اشک ها، سموم و مهاجمان خارجی داخل چشم را از بین می برند و از سطح چشم محافظت می کنند. خندیدن بیش از حد یا زخمی شدن بدن می تواند اشک را از چشم سرازیر کند.هیچ یک از این ها باعث نگرانی نیست اما تولید بیش از حد اشک می تواند خبری از مشکلات چشم به ما بدهد. اگر آبریزش چشم ها با تغییرات دید، درد، وجود توده در نزدیکی مجرای اشک یا احساس ناخوشایندی همراه باشد باید به یک متخصص چشم مراجعه کنید.
اختلال عملکرد غده:
غدد میبومی در پلک ها قرار دارد و اجزای چربی اشک آور را تولید می کنند. این روغن مانع از تبخیر آب از اشک ما می شود. اگر غدد میبومی به اندازه کافی روغن تولید نکنند یا به اندازه کافی روغن با کیفیت مناسب تولید نکنند چشم ها خشک می شوند. این یکی از رایج ترین علل خشک شدن چشم است. قرار دادن یک حوله پاک بر روی پلک ها می تواند کمکی به باز کردن غدد چربی باشد. همچنین می توان به کمک انگشت خود و یا یک پنبه که در شامپوهای رقیق شده وجود دارد، کمک کرد تا حفره های مسدود شده به غدد چربی برگردند.
چشم های خشک:
ممکن است غدد چربی شما به طور مطلوب کار کنند، ولی باز هم خشکی چشم داشته باشید که منجر به پاره شدن رگ ها شود. خشکی چشم خود علل متعددی دارد، از جمله بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، داروهای آنتی هیستامین و قرار گرفتن در معرض دود یا باد. خشکی چشم نیز در مقایسه با سن به ویژه در زنان یائسه بیشتر دیده می شود.
مسدود شدن مجرای اشکی:
اشک ها توسط غدد شکمی تولید می شود، سپس آنها روی چشم می چسبند و از طریق حفره های کوچک در گوشه ای از چشم به نام مجاری اشک می ریزند. اگر این کانال ها مسدود شوند، اشک در چشم ها جمع می شود. مجاری اشک می تواند به علت آسیب، عفونت، التهاب و یا تومور (به ندرت) در بزرگسالان مسدود شود. پیری نیز می تواند مجاری اشک را تضعیف کند. مجاری اشکی مسدود شده در نوزادان بسیار رایج است. در نوزادان، مجاری اشکی مسدود شده اغلب خودشان با افزایش سن نوزاد یا با یک نوع ماساژ خاص خوب می شوند. پزشکان ممکن است برای بزرگسالان آنتی بیوتیک ها را تجویز کنند، در صورتی که عفونت ممکن است منجر به مسدود شدن مجاری اشک و جمع شدن آب در چشم شود در بعضی موارد پزشکان به صورت دستی آنها را باز می کنند.
آلرژی:
آلرژی و سرماخوردگی هر دو می توانند باعث آبریزش چشم شوند. این معمولا چیزی بیش از یک مزاحمت نیست. بسته به حساسیت از بین بردن آلرژی های مرتبط با آلرژن ها تا حد ممکن می تواند از این کارجلوگیری کند. دوری از گرد و خاک و قطره چشم همراه با ضد انعقاد و ضد هیستامین می تواند کمک کننده باشد. از مشورت پزشک نیز می توانید در مورد راه های تقویت آن استفاده کنید.
کنژنکتیویت:
کنژنکتیویت که چشم صورتی نیز یا ملتحمه نیز نامیده می شود اغلب به علت آدرن ویروس ها و ویروس های مزاحم ایجاد می شود که باعث سرماخوردگی، برونشیت و گلودرد می شود. چشمهای پریشان فقط یک علامت چشم صورتی است. این حالت احتمالا می تواند خارش، قرمزی و درد را به همراه داشته باشد. در درمان بیماری ملانکوییت ویروسی، به غیر از اینکه عفونت باعث ایجاد دوره آن می شود، مقدار زیادی از این داروها وجود ندارد. یک فشرده خنک و مرطوب روی چشم شما ممکن است برخی از علائم پاره شدن و سایر علائم را کاهش دهد. مثل سرماخوردگی، این نوع چشم صورتی مخرب است. جلوگیری از گسترش آن را با اجتناب از لمس چشم خود، شستن دست های خود را به طور منظم، و تمیز کردن بالش ها و حوله عملی کنید.
عصاره پلک:
نقطه های کوچک قرمز که بر روی پلک ها یا لبه های چشم رشد می کنند و ممکن است باعث ایجاد پریشانی در چشم شوند. اکثر عفونت ها ناشی از عفونت های باکتریایی هستند و اغلب به آنها آسیب می رسانند. بی بیانا استادیار چشم پزشکی در دانشکده پزشکی، دانشگاه جنوبی کالیفرنیا و مدیر خدمات قرنیه و گلوکوم در بیمارستان کودکان لس آنجلس می گوید: "آنها مانند جوش ها در پلک هستند."
این بیماری جدی نیست اما آزار دهنده است. کمپرس آب گرم می تواند در بهبودی کمک کند. پزشک ممکن است نیاز به تخلیه این جوش ها را تشخیص دهد که بیش از چند روز طول می کشد. خود فرد نباید این کار را انجام دهد؛ زیرا این کار می تواند عفونت را گسترش دهد.
مشکلات قرنیه:
قرنیه شفاف ترین لایه چشم است. این اولین خط دفاع در برابر میکروب ها، خاک و هر چیز دیگری است که می تواند به چشم شما برسد. این باعث آسیب پذیری آن می شود. هر چیزی که موجب تحریک قرنیه شود، باعث جمع شدن آب در چشم می شود، ذرات گرد و غبار، درد و یا خراش می توانند عوامل این قضیه باشند. احتمالا قرمزی، درد و حساسیت به نور نیز اگر مسئله قرنیه در میان باشد می تواند ایجاد آبریزش کند. بسیاری از مشکلات قرنیه را نباید درمان کرد، در حالی که در بعضی افراد ممکن است نیاز به دارو یا حتی عمل جراحی دیده شود. اگر علائم دیگری وجود داشته باشد باید به پزشک مراجعه کنید.
فلج بل:
فلج بل هنگامی رخ می دهد که برخی از اعصاب در صورت فرد ضعیف یا فلج می شوند. این می تواند با چشمک زدن تداخل داشته باشد یا آن را ایجاد کند، بنابراین پلک های شما نمی توانند به درستی بسته شوند، که می تواند چشم ها را خشک کند. دکتر لو می گوید: " پلک زدن می تواند اشک ها را بیشتر کند."
کارشناسان مطمئن نیستند که فلج بل چیست، ولی اغلب موارد در چند ماه و گاهی خیلی زودتر از بین می رود.
دکتر ل بل می گوید: "در عین حال، چشم های خود را با اشک مصنوعی روان کنید."
مشکلات دیگر پلک:
حتی اگر فلج بل را نداشته باشید، ممکن است مشکلی از پلک ها یا مژه ها داشته باشید که می تواند چشمان شما را خشک کند. پلک های به سمت خارج به نام اکتروپیون و داخل آنتروپیون نامیده می شوند و می توانند آبریزش هر دو چشم را ایجاد کنند. اشک مصنوعی می تواند به کم کردن ناراحتی کمک کند، اما این مشکلات معمولا به جراحی نیاز دارند. اگر فقط مژه ها به تری چیاسیس تبدیل شوند، ممکن است چشم ها را مالش دهند و آنها را به هم بچسباند.گاهی اوقات این مشکلات نشانه طبیعی پیری است. همانطور که ما بزرگتر می شویم، پوست پلک ما تمایل به سقوط دارد، که ممکن است به جای تخلیه از طریق مجاری اشک، اشک را از بین ببرد.
اختلال عملکرد غده:
غدد میبومی در پلک ها قرار دارد و اجزای چربی اشک آور را تولید می کنند. این روغن مانع از تبخیر آب از اشک ما می شود. اگر غدد میبومی به اندازه کافی روغن تولید نکنند یا به اندازه کافی روغن با کیفیت مناسب تولید نکنند چشم ها خشک می شوند. این یکی از رایج ترین علل خشک شدن چشم است. قرار دادن یک حوله پاک بر روی پلک ها می تواند کمکی به باز کردن غدد چربی باشد. همچنین می توان به کمک انگشت خود و یا یک پنبه که در شامپوهای رقیق شده وجود دارد، کمک کرد تا حفره های مسدود شده به غدد چربی برگردند.
چشم های خشک:
ممکن است غدد چربی شما به طور مطلوب کار کنند، ولی باز هم خشکی چشم داشته باشید که منجر به پاره شدن رگ ها شود. خشکی چشم خود علل متعددی دارد، از جمله بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، داروهای آنتی هیستامین و قرار گرفتن در معرض دود یا باد. خشکی چشم نیز در مقایسه با سن به ویژه در زنان یائسه بیشتر دیده می شود.
مسدود شدن مجرای اشکی:
اشک ها توسط غدد شکمی تولید می شود، سپس آنها روی چشم می چسبند و از طریق حفره های کوچک در گوشه ای از چشم به نام مجاری اشک می ریزند. اگر این کانال ها مسدود شوند، اشک در چشم ها جمع می شود. مجاری اشک می تواند به علت آسیب، عفونت، التهاب و یا تومور (به ندرت) در بزرگسالان مسدود شود. پیری نیز می تواند مجاری اشک را تضعیف کند. مجاری اشکی مسدود شده در نوزادان بسیار رایج است. در نوزادان، مجاری اشکی مسدود شده اغلب خودشان با افزایش سن نوزاد یا با یک نوع ماساژ خاص خوب می شوند. پزشکان ممکن است برای بزرگسالان آنتی بیوتیک ها را تجویز کنند، در صورتی که عفونت ممکن است منجر به مسدود شدن مجاری اشک و جمع شدن آب در چشم شود در بعضی موارد پزشکان به صورت دستی آنها را باز می کنند.
آلرژی:
آلرژی و سرماخوردگی هر دو می توانند باعث آبریزش چشم شوند. این معمولا چیزی بیش از یک مزاحمت نیست. بسته به حساسیت از بین بردن آلرژی های مرتبط با آلرژن ها تا حد ممکن می تواند از این کارجلوگیری کند. دوری از گرد و خاک و قطره چشم همراه با ضد انعقاد و ضد هیستامین می تواند کمک کننده باشد. از مشورت پزشک نیز می توانید در مورد راه های تقویت آن استفاده کنید.
کنژنکتیویت:
کنژنکتیویت که چشم صورتی نیز یا ملتحمه نیز نامیده می شود اغلب به علت آدرن ویروس ها و ویروس های مزاحم ایجاد می شود که باعث سرماخوردگی، برونشیت و گلودرد می شود. چشمهای پریشان فقط یک علامت چشم صورتی است. این حالت احتمالا می تواند خارش، قرمزی و درد را به همراه داشته باشد. در درمان بیماری ملانکوییت ویروسی، به غیر از اینکه عفونت باعث ایجاد دوره آن می شود، مقدار زیادی از این داروها وجود ندارد. یک فشرده خنک و مرطوب روی چشم شما ممکن است برخی از علائم پاره شدن و سایر علائم را کاهش دهد. مثل سرماخوردگی، این نوع چشم صورتی مخرب است. جلوگیری از گسترش آن را با اجتناب از لمس چشم خود، شستن دست های خود را به طور منظم، و تمیز کردن بالش ها و حوله عملی کنید.
عصاره پلک:
نقطه های کوچک قرمز که بر روی پلک ها یا لبه های چشم رشد می کنند و ممکن است باعث ایجاد پریشانی در چشم شوند. اکثر عفونت ها ناشی از عفونت های باکتریایی هستند و اغلب به آنها آسیب می رسانند. بی بیانا استادیار چشم پزشکی در دانشکده پزشکی، دانشگاه جنوبی کالیفرنیا و مدیر خدمات قرنیه و گلوکوم در بیمارستان کودکان لس آنجلس می گوید: "آنها مانند جوش ها در پلک هستند."
این بیماری جدی نیست اما آزار دهنده است. کمپرس آب گرم می تواند در بهبودی کمک کند. پزشک ممکن است نیاز به تخلیه این جوش ها را تشخیص دهد که بیش از چند روز طول می کشد. خود فرد نباید این کار را انجام دهد؛ زیرا این کار می تواند عفونت را گسترش دهد.
مشکلات قرنیه:
قرنیه شفاف ترین لایه چشم است. این اولین خط دفاع در برابر میکروب ها، خاک و هر چیز دیگری است که می تواند به چشم شما برسد. این باعث آسیب پذیری آن می شود. هر چیزی که موجب تحریک قرنیه شود، باعث جمع شدن آب در چشم می شود، ذرات گرد و غبار، درد و یا خراش می توانند عوامل این قضیه باشند. احتمالا قرمزی، درد و حساسیت به نور نیز اگر مسئله قرنیه در میان باشد می تواند ایجاد آبریزش کند. بسیاری از مشکلات قرنیه را نباید درمان کرد، در حالی که در بعضی افراد ممکن است نیاز به دارو یا حتی عمل جراحی دیده شود. اگر علائم دیگری وجود داشته باشد باید به پزشک مراجعه کنید.
فلج بل:
فلج بل هنگامی رخ می دهد که برخی از اعصاب در صورت فرد ضعیف یا فلج می شوند. این می تواند با چشمک زدن تداخل داشته باشد یا آن را ایجاد کند، بنابراین پلک های شما نمی توانند به درستی بسته شوند، که می تواند چشم ها را خشک کند. دکتر لو می گوید: " پلک زدن می تواند اشک ها را بیشتر کند."
کارشناسان مطمئن نیستند که فلج بل چیست، ولی اغلب موارد در چند ماه و گاهی خیلی زودتر از بین می رود.
دکتر ل بل می گوید: "در عین حال، چشم های خود را با اشک مصنوعی روان کنید."
مشکلات دیگر پلک:
حتی اگر فلج بل را نداشته باشید، ممکن است مشکلی از پلک ها یا مژه ها داشته باشید که می تواند چشمان شما را خشک کند. پلک های به سمت خارج به نام اکتروپیون و داخل آنتروپیون نامیده می شوند و می توانند آبریزش هر دو چشم را ایجاد کنند. اشک مصنوعی می تواند به کم کردن ناراحتی کمک کند، اما این مشکلات معمولا به جراحی نیاز دارند. اگر فقط مژه ها به تری چیاسیس تبدیل شوند، ممکن است چشم ها را مالش دهند و آنها را به هم بچسباند.گاهی اوقات این مشکلات نشانه طبیعی پیری است. همانطور که ما بزرگتر می شویم، پوست پلک ما تمایل به سقوط دارد، که ممکن است به جای تخلیه از طریق مجاری اشک، اشک را از بین ببرد.
ارسال نظر
