داستان نمایش هایلایت در یک آرایشگاه زنانه روایت می‌شود و زن‌هایی که به این آرایشگاه می‌آیند از خانواده و رابطه خود با همسرشان می‌گویند؛ رابطه‌هایی که چنگی به دل نمی‌زند و نشان می‌دهد پای‌بست خانواده‌ها چندان محکم نیست! با پرور درباره چگونگی انتخاب موضوعی که چالش‌های خانواده‌های امروزی را بیان می‌کند هم‌صحبت شدیم.
جام‌جم آنلاین نوشت: سوسن پرور سال‌ها است در تئاتر فعالیت دارد و آثار متفاوتی را به عنوان کارگردان روی صحنه برده است. پرور این روزها نمایش هایلایت را در حال اجرا دارد.داستان نمایش هایلایت در یک آرایشگاه زنانه روایت می‌شود و زن‌هایی که به این آرایشگاه می‌آیند از خانواده و رابطه خود با همسرشان می‌گویند؛ رابطه‌هایی که چنگی به دل نمی‌زند و نشان می‌دهد پای‌بست خانواده‌ها چندان محکم نیست! با پرور درباره چگونگی انتخاب موضوعی که چالش‌های خانواده‌های امروزی را بیان می‌کند هم‌صحبت شدیم.
چطور شد برای نمایش هایلایت سراغ موضوع خانواده‌ها و چالش‌هایی که با آن روبه‌رو هستند، رفتید؟
اطرافم پر است از آدم‌هایی که در زندگی خانوادگی احساس شادی و رضایت نمی‌کنند! همین موضوع باعث شد تا روی این موضوع حساس شوم که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. با همکاری خانم حسن‌زاده تقریبا با 70 زوج به صورت مستقیم و غیرمستقیم صحبت کردم و متوجه شدم که زیربنا درست چیده نشده و به همین دلیل حال خانواده‌ها و زن و شوهرها خوب نیست. اما برای این‌که قصه تلخ نشود به لوکیشنی فکر کردم که بتوانم در آن کمدی خلق کنم و در نهایت به پیشنهاد خانم سمیه شوقی، لوکیشن آرایشگاه زنانه را انتخاب کردیم. در این مکان خانم‌ها بدون این‌که یکدیگر را بشناسند، راحت قصه زندگی خود را برای هم تعریف می‌کنند. هایلات چند روایت زنانه از خانواده است. در این نمایش نه قضاوت کرده‌ام و نه راهکاری بلدم که ارائه کنم و بگویم از آن استفاده کنید، فقط آیینه‌ای گذاشته‌ام و برخی زندگی‌ها را در آن منعکس کرده‌ام. در این آیینه می‌بینیم که خانواده‌ها شرایط خوبی ندارند و باید هر کسی راهی برای نجات خود پیدا کند.
در تحقیقی که انجام دادید چه عواملی پیدا کردید که خانواده‌ها را به برزخ کشانده است؟
عدم‌خوشحالی! شادی غایب اصلی زندگی‌هاست. در یکی از دیالوگ‌های نمایش یکی از شخصیت‌ها می‌گوید: ما از صبح تا شب کار می‌کنیم که از زندگی لذت ببریم، اما هیچ‌کدام ما خوشحال نیستیم!
ما بلد نیستیم شاد زندگی کنیم یا خوشحالی را در جاهای اشتباه جست‌وجو می‌کنیم؟
این‌که چقدر به ما یاد می‌دهند شاد زندگی کنیم یک موضوع است، اما آنچه برای من مهم بود این است که ما چقدر بلدیم با همین چیزهایی که داریم، شاد زندگی کنیم ! من می‌توانم با یک ماشین مدل پایین هم کلی لذت ببرم، اما این خوشی و لذت را از خودمان دریغ می‌کنیم، چون در حسرت داشتن ماشین مدل بالا هستیم و منتظریم آن را به دست بیاوریم !
یعنی زیادهخواهی باعث شده غمگین و برخی اوقات ناسازگار باشیم؟
اسمش را زیادهخواهی نمی‌گذارم! ذات بشر این‌گونه است که هیچ‌وقت قانع نیست! ما باید تلاش کنیم به بهترین‌ها دست پیدا کنیم، این صفت بدی نیست اما زمانی باعث عذاب ما می‌شود که نمی‌گذارد از داشته‌هایمان لذت ببریم! انسان با امید به دست یافتن به شرایط بهتر تلاش می‌کند، اما نباید اجازه دهیم حسرت جای امید را بگیرد و زندگیمان را تلخ کند.
دختران ما معمولا با این تفکر بزرگ می‌شوند که باید مردی از راه برسد و آنها را خوشبخت کند، در حالی‌که بهتر این است آنها خودشان قهرمان زندگی‌شان باشند و به همسر به عنوان همراه و یاور نگاه کنند، در نمایش هایلایت به این موضوع هم توجه کرده‌اید؟
اشاره‌هایی به این موضوع دارم که باید هر کسی خودش دست به زانویش بگیرد و بلند شود، اما در این نمایش هیچ سبک و سیاقی را نقد نمی‌کنم، فقط چند برش از زندگی‌های مختلف را نشان می‌دهم. بیشتر دوست دارم که بیننده هایلایت به قصه شخصیت‌ها فکر کرده و با آنها همذات‌پنداری کند.
ارسال نظر
