هدیه ترامپ به روحانی از طریق اردوغان!

الحیات نوشت: تماس تلفنی اخیر بین دونالد ترامپ و رجب طیب اردوغان، حکایت از آن دارد که آمریکایی ها از حمایت از کردهای سوریه چشم پوشی کرده اند. پس از این تماس، آنکارا اعلام کرد ترامپ متعهد به چنین کاری شده است و واشنگتن نیز اقرار کرد که قصد دارد در حمایتش از هم پیمانان خود در سوریه و هرگونه حمایتی از تشکیلات سیاسی و نظامی معارضان سوری،تعدیلی ایجاد کند.

 این روزنامه چاپ لندن در ادامه آورده است: پس از این اتفاق، تهران خواستار بهای چشم پوشی آمریکایی ها از کردهای سوریه خواهد شد و عجیب آن که این امر در سیاق زمانی صورت می گیرد که مقابله ای بزرگ بین آمریکایی ها و ایرانی ها در جریان است. اردوغان به سوچی رفت و با حسن روحانی و پوتین در خصوص سوریه گفتگو کرد و همه این گفتگوها در مقابل ضمانتهایی در خصوص موضوع کردی بود. پس از این نشست، اردوغان به آنکارا بازگشت و تماسی تلفنی با ترامپ برقرار کرد، بدین معنا، اردوغان تامین پوشش آمریکایی واگذاری روجاوا به تهران را بر عهده داشت، چرا که شبکه های ارتباط بین واشنگتن و تهران قطع شده است.

در عراق، تهران پیروزهای میدانی بزرگی به دست آورد که واشنگتن به دور از آنها نبود؛ در واقع تهران با پوشش هوایی امریکا وارد نبرد موصل شده و در نهایت داعش شکست خورد. در این جنگ، شکست خورده های زیادی بودند، اما تهران تنها پیروز آن محسوب می شد. درست است که از بین بردن داعش هدف همه بود، ولی تهران طرف واحدی بود که از این پیروزی بهره می برد. پس از شکست داعش، نقش کردهای عراق مطرح شد و واشنگتن و تهران هر دو با مساله همه پرسی کردها مخالفت کردند. همه پرسی برای تهران به منزله جدایی اش از عراق و به نسبت واشنگتن، به معنای ایجاد شکافی در جبهه جنگ با داعش بود.

 در هر صورت، همه پرسی سرکوب شد و کردها به خاطر زمان نا مناسبی که برای آن مشخص کرده بودند، هزینه های سنگینی پرداختند. تهران به تنهایی خواهان دریافت این هزینه ها شد و آنچه واشنگتن انجام داد، در واقع سوق دادن کردها به آغوش تهران بود.

به نظر می رسد این تجربه در سوریه یا روجاوا نیز تکرار می شود؛ زیرا به محض اینکه کردها احساس کنند در حال از دست دادن حمایت آمریکا هستند، به دنبال جایگزینی برای آن می گردند تا از آنها در مقابل شعله خشم و انتقام ترکی محافظت کند و به این منظور دو گزینه تهران و مسکو را در برابر خود دارند.

مقابله با تهران تنها در صورت افزایش نفوذ نظامی، امنیتی و سیاسی آمریکا در منطقه خاورمیانه حاصل می شود. این در حالی است که امروز یک پیمان بین المللی سه جانبه بین تهران، آنکارا و مسکو وجود دارد، و چین هم از این پیمان دور نیست. در این میان، واشنگتن به پرتاب گروههای سیاسی و ملی به اغوش تهران، از کردها گرفته تا مسیحیان لبنان ادامه می دهد، با اینکه گروههای سنی در رابطه خود با ایران مرارتهای زیادی دیده اند.