بازار سرمایه می‌تواند پذیرای برخی سرمایه‌های ریسک‌پذیر در روزهای پیش رو باشد و می‌توان پیش‌بینی کرد نرخ بازدهی بازار سرمایه همچنان بیشتر از بازارهای موازی باقی بماند.
بازار سرمایه می‌تواند پذیرای برخی سرمایه‌های ریسک‌پذیر در روزهای پیش رو باشد و می‌توان پیش‌بینی کرد نرخ بازدهی بازار سرمایه همچنان بیشتر از بازارهای موازی باقی بماند.چند ماهی می‌شود که شاهد نوعی رضایت در میان فعالان بازار سرمایه هستیم. مطابق آمار و ارقام اعلام شده، بازار سهام با بازدهی حدود 13 درصد پربازده‌ترین در بین رقبایش بوده و در صدر جدول بهترین‌ها جا خوش کرده است.
رشد آهسته و پیوسته شاخص بورس و ورود آن به کانا 80 هزار واحدی در سایه رونق معاملات این روزها، انتظار فعالان بازار را بیش از پیش بر انگیخت تا پس از ثبت رکورد گذر از کانال 85هزار واحدی، خود را آماده همسایگی با رقم 90 هزار واحدی کند.
روند رو به رشد قیمت کالاها در بازارهای جهانی و همچنین افزایش نرخ ارز طی یکی، دو ماه گذشته بی‌تاثیر در این روند رو به رشد بازار سرمایه نبودند. جدای از این‌ها، مساله کاهش نرخ سود سپرده بانکی نیز در خروج بخشی از نقدینگی از بانک‌ها و هدایت آن به سوی بازار سهام تاثیر به‌سزایی داشت.
بدون تردید تداوم این روند صعود شاخص بورس بسیار مهم‌تر از چند رکوردشکنی در یک بازه زمانی کوتاه است. رشد نرخ دلار طی چند هفته گذشته موجب شد که سرمایه‌گذاران روی شرکت‌های صادرات‌محور حساب ویژه‌ای باز کنند و انتظار افزایش نرخ دلار و به خصوص پیش‌بینی تک نرخی شدن آن، حساست آنها را نسبت به سودهای برآوردی از شرکت‌ها افزایش داد. رشد غیرقابل پیش‌بینی نرخ جهانی فلزات اساسی و مواد معدنی و تاثیرگذاری سریع آن بر بازار بورس تهران، تعدیل در سود شرکت‌ها را به سوغات آورد. مجموع این اتفاقات باعث شد حتی سرمایه‌گذاران بالقوه نیز طی این مدت به سهامداران بالفعل تبدیل شوند و افزایش ارزش معاملات و خرد و گردش معاملات، خود دلیلی واضح بر این رخداد است.
اتفاق دیگری که در اواخر تابستان، اقتصاد بانک‌محور ایران را تحت‌تاثیر قرار داد، تصمیم جدی بانک مرکزی بر کاهش نرخ سود بانکی و تاثیر مستقیم آن بر توزیع جریان نقدینگی مابین سایر بازارها بوده؛ با وجود اینکه برقراری نرخ سودهای بانکی جدید تا به امروز موجب ایجاد تغییرات جدی و اساسی بر سیاست‌های سرمایه‌گذاری فعالان بازار نداشته و نمی‌توان انتظار زیادی در چرخش مسیر منابع مالی از بانک‌ها به سوی بازارهای کم جنب و جوش همچون بازار سرمایه داشت، اما می‌توان پیش‌بینی کرد آرام آرام در تشویق حرکت سرمایه‌گذاران به بازار سهام موثر خواهد بود.
نگاهی به تجربیات گذشته به ما خواهد گفت که جریان وجوه نقد بیشتر به سمت بازارهای جایگزینی همچون مسکن، طلا و ارز متمایل بوده و آنچه از این جریان به سمت بازار سرمایه حرکت کرده، بیشتر تحت‌تاثیر نوسان هیجانی بوده است.
باید بپذیریم بازار سرمایه در شرایط موجود ظرفیت و آمادگی پذیرش حجم بالای نقدینگی را نداشته و تنها می‌توان امیدوار به جذب برخی سپرده‌های ریسک‌پذیر به بازار سهام بود. قیمت نفت همواره اقتصاد ایران را تحت‌تاثیر قرار داده است. مهم‌ترین دستاورد برجام، بازگشت سطح تولید نفت به قبل از دوران تحریم‌ها و افزایش فروش نفت بوده است. هر چه قیمت نفت بیشتر شود، تاثیر بیشتری بر اقتصاد ایران و ویترین بورسی آن خواهد داشت، اما مواردی هست که می‌توانند مانع رشد شاخص بورس شوند و یا دست‌کم رشد آن را با چالش واجه کنند. نرخ بالای اوراق بهادار با درآمد ثابت، این مساله تاثیری دوطرفه بر بازار سرمایه دارد. با توجه به نرخ بالای این اوراق، سرمایه‌گذاری در گزینه‌های جایگزین از جمله بورس، برای سرمایه‌گذاران دشوارتر و همراه با انتظار بازدهی‌های بالاتری است. با وجود کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی، هنوز هم اوراق بهادار با نرخ‌های بالای 20درصد سررسید نشده‌اند و بانک‌ها هم از این فرصت ایجاد شده توسط بانک مرکزی نهایت بهره را برده و سپرده‌های بیشتری را جذب کرده‌اند و در نتیجه برای به بار نشستن اثرات کاهش نرخ سود، هنوز باید در انتظار باشیم.
در کل می‌توان گفت یکی از محرک‌های اصلی رشد در 6 ماهه اول سال 96، بازارهای بین‌المللی بوده که برخی فاکتورهای داخلی نیز کنارشان بوده است. با توجه به شرایط موجود بازار چین و همچنین خبرهایی مبنی بر افزایش نرخ بهره در آمریکا در ماه‌های پیش رو، به نظر می‌رسد اثر قیمت‌های جهانی کالاها تا حدودی در قیمت سهام شرکت‌ها دیده شود. اما به علت کمبود نقدینگی در بازار و احتمال وقوع برخی تحولات سیاسی تنش‌زا در منطقه و شرق آسیا، بازار در واکنش به تغییرات با احتیاط عمل کرده است.
با توجه به بروز برخی انتظارها در خصوص افزایش تورم و همچنین صعود قیمت ارز، به نظر نمی‌رسد تا پایان سال‌جاری عملکرد احتمالی تولیدکنندگان فلزات اساسی مانند مس، فولاد، سرب و روی مناسب بوده و با افزایش قیمت دلار، افت احتمالی در بازارهای جهانی چندان ریسک با اهمیتی برای سودآوری شرکت‌های این گروه نباشد. همچنین با افزایش نرخ دلار مبادله‌ای و افزایش قیمت نفت در بازار نسبت به متوسط نیمه اول سال، شرکت‌های گروه پالایشی که خوراک و فرآورده نفتی تولیدی آنها با نرخ دلار مبادله‌ای محاسبه می‌شود، از این رتبه بهره‌مند خواهند شد و عملکرد مورد انتظار آنها مثبت پیش‌بینی می‌شود.
در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت اگر بخواهیم روند بازار را در نیمه دوم سال بررسی کنیم، باید حواسمان بیشتر به تحولات داخلی اقتصاد کشور باشد و به نظر می‌رسد در ادامه روند صعودی نرخ دلار و ورود پول جدید با افت نرخ‌های بهره محرک اصلی بازار برای چند ماه باقی مانده سال 96 به شمار می‌رود.
با این تفاسیر، بازار سرمایه می‌تواند پذیرای برخی سرمایه‌های ریسک‌پذیر در روزهای پیش رو باشد و می‌توان پیش‌بینی کرد نرخ بازدهی بازار سرمایه همچنان بیشتر از بازارهای موازی باقی بماند.
رشد آهسته و پیوسته شاخص بورس و ورود آن به کانا 80 هزار واحدی در سایه رونق معاملات این روزها، انتظار فعالان بازار را بیش از پیش بر انگیخت تا پس از ثبت رکورد گذر از کانال 85هزار واحدی، خود را آماده همسایگی با رقم 90 هزار واحدی کند.
روند رو به رشد قیمت کالاها در بازارهای جهانی و همچنین افزایش نرخ ارز طی یکی، دو ماه گذشته بی‌تاثیر در این روند رو به رشد بازار سرمایه نبودند. جدای از این‌ها، مساله کاهش نرخ سود سپرده بانکی نیز در خروج بخشی از نقدینگی از بانک‌ها و هدایت آن به سوی بازار سهام تاثیر به‌سزایی داشت.
بدون تردید تداوم این روند صعود شاخص بورس بسیار مهم‌تر از چند رکوردشکنی در یک بازه زمانی کوتاه است. رشد نرخ دلار طی چند هفته گذشته موجب شد که سرمایه‌گذاران روی شرکت‌های صادرات‌محور حساب ویژه‌ای باز کنند و انتظار افزایش نرخ دلار و به خصوص پیش‌بینی تک نرخی شدن آن، حساست آنها را نسبت به سودهای برآوردی از شرکت‌ها افزایش داد. رشد غیرقابل پیش‌بینی نرخ جهانی فلزات اساسی و مواد معدنی و تاثیرگذاری سریع آن بر بازار بورس تهران، تعدیل در سود شرکت‌ها را به سوغات آورد. مجموع این اتفاقات باعث شد حتی سرمایه‌گذاران بالقوه نیز طی این مدت به سهامداران بالفعل تبدیل شوند و افزایش ارزش معاملات و خرد و گردش معاملات، خود دلیلی واضح بر این رخداد است.
اتفاق دیگری که در اواخر تابستان، اقتصاد بانک‌محور ایران را تحت‌تاثیر قرار داد، تصمیم جدی بانک مرکزی بر کاهش نرخ سود بانکی و تاثیر مستقیم آن بر توزیع جریان نقدینگی مابین سایر بازارها بوده؛ با وجود اینکه برقراری نرخ سودهای بانکی جدید تا به امروز موجب ایجاد تغییرات جدی و اساسی بر سیاست‌های سرمایه‌گذاری فعالان بازار نداشته و نمی‌توان انتظار زیادی در چرخش مسیر منابع مالی از بانک‌ها به سوی بازارهای کم جنب و جوش همچون بازار سرمایه داشت، اما می‌توان پیش‌بینی کرد آرام آرام در تشویق حرکت سرمایه‌گذاران به بازار سهام موثر خواهد بود.
نگاهی به تجربیات گذشته به ما خواهد گفت که جریان وجوه نقد بیشتر به سمت بازارهای جایگزینی همچون مسکن، طلا و ارز متمایل بوده و آنچه از این جریان به سمت بازار سرمایه حرکت کرده، بیشتر تحت‌تاثیر نوسان هیجانی بوده است.
باید بپذیریم بازار سرمایه در شرایط موجود ظرفیت و آمادگی پذیرش حجم بالای نقدینگی را نداشته و تنها می‌توان امیدوار به جذب برخی سپرده‌های ریسک‌پذیر به بازار سهام بود. قیمت نفت همواره اقتصاد ایران را تحت‌تاثیر قرار داده است. مهم‌ترین دستاورد برجام، بازگشت سطح تولید نفت به قبل از دوران تحریم‌ها و افزایش فروش نفت بوده است. هر چه قیمت نفت بیشتر شود، تاثیر بیشتری بر اقتصاد ایران و ویترین بورسی آن خواهد داشت، اما مواردی هست که می‌توانند مانع رشد شاخص بورس شوند و یا دست‌کم رشد آن را با چالش واجه کنند. نرخ بالای اوراق بهادار با درآمد ثابت، این مساله تاثیری دوطرفه بر بازار سرمایه دارد. با توجه به نرخ بالای این اوراق، سرمایه‌گذاری در گزینه‌های جایگزین از جمله بورس، برای سرمایه‌گذاران دشوارتر و همراه با انتظار بازدهی‌های بالاتری است. با وجود کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی، هنوز هم اوراق بهادار با نرخ‌های بالای 20درصد سررسید نشده‌اند و بانک‌ها هم از این فرصت ایجاد شده توسط بانک مرکزی نهایت بهره را برده و سپرده‌های بیشتری را جذب کرده‌اند و در نتیجه برای به بار نشستن اثرات کاهش نرخ سود، هنوز باید در انتظار باشیم.
در کل می‌توان گفت یکی از محرک‌های اصلی رشد در 6 ماهه اول سال 96، بازارهای بین‌المللی بوده که برخی فاکتورهای داخلی نیز کنارشان بوده است. با توجه به شرایط موجود بازار چین و همچنین خبرهایی مبنی بر افزایش نرخ بهره در آمریکا در ماه‌های پیش رو، به نظر می‌رسد اثر قیمت‌های جهانی کالاها تا حدودی در قیمت سهام شرکت‌ها دیده شود. اما به علت کمبود نقدینگی در بازار و احتمال وقوع برخی تحولات سیاسی تنش‌زا در منطقه و شرق آسیا، بازار در واکنش به تغییرات با احتیاط عمل کرده است.
با توجه به بروز برخی انتظارها در خصوص افزایش تورم و همچنین صعود قیمت ارز، به نظر نمی‌رسد تا پایان سال‌جاری عملکرد احتمالی تولیدکنندگان فلزات اساسی مانند مس، فولاد، سرب و روی مناسب بوده و با افزایش قیمت دلار، افت احتمالی در بازارهای جهانی چندان ریسک با اهمیتی برای سودآوری شرکت‌های این گروه نباشد. همچنین با افزایش نرخ دلار مبادله‌ای و افزایش قیمت نفت در بازار نسبت به متوسط نیمه اول سال، شرکت‌های گروه پالایشی که خوراک و فرآورده نفتی تولیدی آنها با نرخ دلار مبادله‌ای محاسبه می‌شود، از این رتبه بهره‌مند خواهند شد و عملکرد مورد انتظار آنها مثبت پیش‌بینی می‌شود.
در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت اگر بخواهیم روند بازار را در نیمه دوم سال بررسی کنیم، باید حواسمان بیشتر به تحولات داخلی اقتصاد کشور باشد و به نظر می‌رسد در ادامه روند صعودی نرخ دلار و ورود پول جدید با افت نرخ‌های بهره محرک اصلی بازار برای چند ماه باقی مانده سال 96 به شمار می‌رود.
با این تفاسیر، بازار سرمایه می‌تواند پذیرای برخی سرمایه‌های ریسک‌پذیر در روزهای پیش رو باشد و می‌توان پیش‌بینی کرد نرخ بازدهی بازار سرمایه همچنان بیشتر از بازارهای موازی باقی بماند.
ارسال نظر
