او هنگامی که تنها 8 سال داشت با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در اماکن عمومی، سعی می‌کرد بخشی از خرج خانواده فقیرش را تامین کند و از همین طریق بود که توجه سرمربی تیم جوانان آرژانتینیوس‌جونیورز را به خود جلب کرد. دیگو خیلی سریع فوق ستاره تیم شد و در 136 بازی به هیچ وجه شکست را تجربه نکرد تا اینکه در سن 16 سالگی به تیم بزرگسالان فرا خوانده شد.
دیگو مارادونا اسطوره فوتبال جهان 57 ساله شد.در آرژانتین چیزهایی وجود دارد که مانند دسر کارامل هیچگاه از سکه نمی‌افتند، فوتبال هم از همین چیز‌هاست. ورزشی که مدت‌هاست به دلخوشی مردم آرژانتین تبدیل شده و روز‌‌به‌روز به محبوبیت آن در میان مردم این کشور اضافه می‌شود. اما در 30 اکتبر 1960 پسری در بوئنوس‌آیرس به دنیا آمد که علاقه مردم آرژانتین به فوتبال را صد چندان کرد. در آن زمان حتی به فکر پدر و مادر این کودک هم نمی‌رسید که این پسر بچه موفرفری، با آن نگاه مظلوم و کودکانه بتواند تا این حد دنیا را متوجه خود کرده و در تاریخ جهان فوتبال ماندگار شود.
در آمریکای‌جنوبی یک خصلت مشترک بین همه کودکان وجود دارد و آن این است که آنها قبل از رفتن به مدرسه و دوستی با هم سن‌وسالانشان، با توپ فوتبال آشنا می‌شوند. دیگو آرماندو مارادونا خیلی کوچک بود که در کوچه پس کوچه‌های ویا فیوریتو (Fiorito) با توپ چهل تکه‌اش به این طرف‌وآن‌طرف می‌پرید. او به خاطر فیزیک بدنی‌اش همیشه با پسرهای بزرگ‌تر از خود فوتبال بازی می‌کرد و از آنها برتر نیز بود.
او هنگامی که تنها 8 سال داشت با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در اماکن عمومی، سعی می‌کرد بخشی از خرج خانواده فقیرش را تامین کند و از همین طریق بود که توجه سرمربی تیم جوانان آرژانتینیوس‌جونیورز را به خود جلب کرد. دیگو خیلی سریع فوق ستاره تیم شد و در 136 بازی به هیچ وجه شکست را تجربه نکرد تا اینکه در سن 16 سالگی به تیم بزرگسالان فرا خوانده شد.
درخشش آرماندو در آرژانتینیوس درب ورود بوکاجونیورز را روی او گشود. کم‌کم نام جوان با استعداد آرژانتینی بر سر زبان‌ها افتاد و بارسلونا با پرداخت بالاترین مبلغ، او را به ایالت کاتالونیا برد و تا پای اعجوبه فوتبال به اروپا باز شود. قدرت بازی‌سازی، پاس‌های بلند و کوتاه میلیمتری، قدرت حفظ توپ و هوش سرشار، قدرت پا به توپ عالی و بسیاری از خصوصیات دیگر، همگی در مارادونا جمع شده بود. این خصوصیات باعث شد نام او در کنار بزرگان فوتبال دنیا در زمره 20 بازیکن برتر فوتبال جهان نام گیرد که اگر او از نظر شخصیتی کمی خویشتن‌دارتر و با ملاحظه‌تر بود بی‌تردید در میان 5 بازیکن برتر جهان ماندگار می‌شد.
دیگو پس از جدایی از بارسا و انتقال به ناپل نیز بسیار درخشان ظاهر شد. او یک تنه ناپولی را به دو مقام قهرمانی در سال 1987 و 1990 رساند. تصویر پاهای برهنه هواداران ناپولی بعد از اولین قهرمانی این تیم در سری‌آ، یادآور شادی غیر قابل وصف دوست‌داران این تیم است.
اما در سال 1991 بود که که دردناک‌ترین حادثه‌ی زندگی مارادونا رخ داد، یعنی وقتی دیگو به دلیل رابطه با مافیای ایتالیا و حمل مواد مخدر دستگیر شد. از اسطوره آزمایش اعتیاد گرفتند که جواب آن نشان می‌داد کوکائین گریبان‌گیر ستاره آرژانتینی شده . مقامات سریعاً دست به کار شدند و مارادونا را 15 ماه از حضور در میادین فوتبال محروم کردند. نزدیک به 2 سال بعد، جام‌جهانی ۱۹۹۴ آمریکا پایان راه بود. تک ستاره فوتبال جهان در اولین بازی مقابل یونان گل زد و به کنار زمین دوید. سپس معلوم نشد جلوی دوربین‌ها با فریاد چه گفت! ساعاتی قبل از بازی سوم آرژانتین در مرحله گروهی، خبر ناگهانی دوپینگ او به دنیا مخابره شد. اسطوره از توطئه حرف می‌زد اما نتیجه چیزی غیر از محرومیت او نبود. دیگو گیج‌وحیران در خیابان‌های لس‌آنجلس اشک می‌ریخت.
مارادونا سرانجام در سال 1997 از دنیای فوتبال، با اشک‌های فوتبال‌دوستان که هرگز دوست نداشتند مرد تاریخ‌ساز را در این قامت ببینند، خداحافظی کرد. او در زمین فوتبال بی رقیب بود. بی دلیل نبود که میشل پلاتینی اسطوره فوتبال فرانسه راجع به او می‌گوید: «کاری را که من با توپ فوتبال هم قادر به انجامش نیستم او با یک پرتغال به راحتی انجام می‌دهد.»
لبخند دیگو آرماندو مارادونا وقتی در قاب فوتبال پوسید که ابعاد تازه زندگی او، دنیا را تکان داد. در سال 2000 اسطوره به بیمارستانی در اروگوئه منتقل شد. مارادونا به دلیل مشکل اضافه وزن، اعتیاد به کوکائین و ناراحتی قلبی تا حد مرگ رفت.
مارادونا یک بار گفت من در زندگی به هیچ کس جز خودم بدی نکرده‌ام. او مارادونای دوست داشتنی بود چون انسان کاملی به نظر نمی‌رسید. یکی از دلایل محبوبیت آدم‌ها؛ ضعف‌ها و شکست‌ها، اشتباهات و حماقت‌هایشان است. دیگو تمام این فاکتورها را به اضافه یک دنیا تکنیک در اختیار داشت. افسانه فوتبال آرژانتین به راستی به موقع گریه کرد، سر وقت خندید. در حضور مردم کارهای نیکی انجام داد و در خلوت به کوکائین پناه برد.
سال‌های دوری از فوتبال، سال‌های پناه بردن به اعتیاد، مشروب و تمام آن مواد نابوده‌کننده بود. مارادونا که به دلیل زدن آن گل تاریخی با دست به انگلیسی‌ها، یکی از 10 متقلب بزرگ تاریخ ورزش خوانده می‌شد، حالا تنها نامی از خود به جای گذاشته.
ارسال نظر
