روزنامه اعتماد در باره تغییر رویکرد سیاسی حسن روحانی با محمدهاشمی مصاحبه ای انجام داده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید؛بخشی از این مصاحبه را می خوانید:
به نظر شما روحاني دولت دوازدهم با روحاني دولت يازدهم تفاوت دارد؟
نه، به نظر من تغيير نكرده‌اند.
برخي معتقد هستند كه او با روحاني پيش از انتخابات تفاوت دارد.
دوره تبليغات انتخاباتي فضاي مختص به خود را دارد. در آن فضا آنچه اتفاق مي‌افتد گفت‌وگو بين رقبا است. وقتي كه رقيب حمله و تخريب مي‌كند، تهمت مي‌زند يا تحريف مي‌كند، طرف مقابل نيز جواب مناسب مي‌دهد لذا تبليغات انتخاباتي را نبايد به حساب استرات‍ژي طرفين گذاشت. آن حرف‌ها تاكتيك همان دوره است. به اين نكته نيز توجه داشته باشيد كه برنده انتخابات، رييس‌جمهور همه مردم است. به همين خاطر برنامه‌هايي كه عملياتي مي‌شود با برنامه‌هايي كه پيش از انتخابات گفته مي‌شد، فرق دارد.
مطالبات بخش‌هايي از جامعه همچون زنان، جوانان و دانشجويان پاسخ درخوري نگرفته و روحاني در مورد مشكلات حوزه حقوق شهروندي مثل ماجراي سپنتا نيكنام ساكت است. اين مسائل موجب مي‌شود كه برخي از رفتار روحاني تلقي بي‌تفاوتي داشته باشند.
من اينها را به بي‌تفاوتي تعبير نمي‌كنم. تعبير من وجود ملاحظات و محدوديت‌هايي براي رييس‌جمهور است. افراد اگر خود را در جايگاه رييس‌جمهور قرار دهند درك مي‌كنند كه هر كسي با محدوديت‌هايي مواجه است. بالاخره در كشور ما تنها قوه مجريه وجود ندارد. قوه‌هاي ديگر، رهبري، نيروهاي مسلح، علما و مراجع، شوراي نگهبان و... هر يك خواسته‌اي و رويكردي دارند. نمي‌شود گفت كه رييس‌جمهور بعد از رييس‌جمهور شدن فقط به خواسته‌هاي حاميان خود توجه كند. ممكن است اين حاميان از طيف‌هاي مختلف باشند و توقعات متفاوتي داشته باشند. حتما در يك محدوده‌اي بايد به اين مطالبات توجه كرده كه به اعتقاد من در اين محدوده توجه شده است. اما اينكه بگوييم صرفا به حاميان توجه شود، درست نيست چون رييس‌جمهور بايد به همه گروه‌ها و ملت توجه كند. من اعتقاد دارم كه دوران تبليغات انتخاباتي با دوره رياست‌جمهوري متفاوت است و فضاي آن دوره ايجاب مي‌كند كه وعده‌هايي داده و حرف‌هايي زده شود؛ ضمن اينكه دوره رياست‌جمهوري چهار سال است و اكنون فقط سه ماه از آن گذشته است. ملاك قرار دادن عملكرد اين چند ماه و قضاوت بر مبناي آن اصلا درست نيست. ممكن است برخي موارد در بلندمدت انجام شود يا جهت‌گيري ديگري شود.
گروه‌هاي حامي بايد دو ملاحظه را در نظر داشته باشند. اول اينكه رييس‌جمهور بعد از انتخابات فقط رييس‌جمهور آنها نيست و بايد به خواسته‌ها و رويكرد همه گروه‌ها توجه داشته باشد. نكته دوم اين است كه زمان را در نظر داشته باشند و با عجله قضاوت نكنند. از دوره دوم مدت زيادي نگذشته است. دولت براي تحقق وعده‌هاي خود نياز به برنامه‌ريزي و زمان بيشتري دارد. به اعتقاد من قضاوت زودهنگام خودش يك آفت است.
گمانه تغيير رويكرد روحاني يا چرخش به راست او تنها به خاطر بي‌توجهي به مطالبات و انتقادهاي اصلاح‌طلبان طرح نشده و نشانه‌هاي ديگري نيز دارد. به عنوان مثال ديدار آقاي روحاني با جامعه روحانيت مبارز.
اين نيز نشانه قابل توجهي نيست. روحاني در ساليان طولاني عضو جامعه روحانيت مبارز بوده است. در يك مقطعي به جلسات نمي‌رفتند اما اين چيزي را تغيير نمي‌دهد. از سوي ديگر جامعه روحانيت مبارز نيز مثل گروه‌هاي سياسي ديگر درخواست ملاقات كردند و رييس‌جمهور پذيرفت. به اعتقاد من اين موضوع عجيب و غريبي نيست كه بگوييم مبناي چرخش روحاني به راست است. اينها تعابير درستي نيست و كساني آن را مطرح مي‌كنند كه به جايگاه رييس‌جمهور بي‌توجه هستند. بايد پذيرفت كه رييس‌جمهور، رييس‌جمهور همه است بايد با همه گروه‌هاي سياسي ملاقات شود و به توقعات همه گروه‌هاي سياسي توجه كند.
