این نکته از آن جهت اهمیت دارد که اخیراً حتی برخی از سیاستمداران و صاحبنظران آمریکائی هم درباره پیامدهای دنباله روی آمریکا از سیاست‌های خصمانه و کینه توزانه اسرائیل علیه ایران هشدار داده‌اند و خاطرنشان ساخته‌اند که دنباله روی کورکورانه واشنگتن از صهیونیست‌ها عواقب خطرناکی دارد
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:سیزدهم آبان یادآور سه حادثه مهم و تاریخ ساز است که هر یک به تنهائی بخشی به یادماندنی از تاریخ معاصر کشور را تشکیل می‌دهد. سیزدهم آبان 1343 سالروز تبعید امام خمینی به خارج از کشور بود رژیم ستم شاهی تصور می‌کرد که با تبعید امام از پیامدهای تاثیرگذاری امام در جامعه مصون خواهد بود. سیزدهم آبانماه 1357 سالروز کشتار دانش آموزان و دانشجویان به دست رژیم سفاک پهلوی بود که تصور می‌کرد با شقاوت بیشتر می‌تواند مردم ایران را مرعوب و نهضت نوپای اسلامی را سرکوب کند. و سرانجام، سیزدهم آبانماه 1358 سالروز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا بود که نشان داد آمریکا از پوشش سفارت برای جاسوسی و براندازی علیه ملت، دولت و انقلاب اسلامی سوءاستفاده می‌کرد.شاید گفته شود این خاطره‌ها متعلق به گذشته است و منطقی نیست که هر ساله چنین حوادثی را زنده نگهداریم چرا که همگی به تاریخ پیوسته‌اند. پاسخ این است که ملت‌ها اگر از تاریخ عبرت نگیرند، قطعاً تاریخ برای آنها تکرار خواهد شد و به خاطر بی‌اعتنائی به تاریخ لطمه خواهند دید.
دشمنی آمریکا علیه ملت ایران، پدیده‌ای صرفاً متعلق به تاریخ گذشته نیست که با یادآوری کودتای ننگین 28 مرداد 1332 و رفتارهای خصمانه دوران ستم شاهی به پایان برسد، بلکه دشمنی و رفتار کینه توزانه‌ای است که حتی امروز هم با شدت و دامنه بیشتری در جریان است و می‌توان جزئیات و ابعاد آنرا به وضوح مشاهده کرد.
برقراری تحریم‌های جدید موسوم به «مادر تحریم ها»، نکته‌ای مربوط به گذشته نیست که بتوان آنرا فراموش کرد و یا از کنار آن به سادگی عبور کرد. آمریکا از نخستین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی دست به تحریم و اعمال فشار علیه ملت ایران زد ولی دشمنی‌های امروز واشنگتن به خوبی نشان می‌دهد که دیدگاه و ماهیت نگرش آمریکا نسبت به ایران در طول تاریخ 40 ساله اخیر نه تنها تغییر نکرده بلکه علیه منافع مردم و مصالح ایران تشدید هم شده است. واقعیت این است که رفتارها و مواضع اخیر آمریکا به وضوح تحت تاثیر سیاست‌های اسرائیل و برگرفته از القائات لابی صهیونیستی «ایپک» در آمریکا است که مشخصاً تجدیدنظر در سیاست‌های واشنگتن را به زیان منافع اشغالگران صهیونیست ارزیابی می‌کند.
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که اخیراً حتی برخی از سیاستمداران و صاحبنظران آمریکائی هم درباره پیامدهای دنباله روی آمریکا از سیاست‌های خصمانه و کینه توزانه اسرائیل علیه ایران هشدار داده‌اند و خاطرنشان ساخته‌اند که دنباله روی کورکورانه واشنگتن از صهیونیست‌ها عواقب خطرناکی دارد و مرکز ثقل سیاستگذاری‌های آمریکا را به تل آویو منتقل می‌کند که دقیقاً مغایر امنیت ملی آمریکا نیز هست. نکته مهم‌تر اینکه صهیونیست‌ها برای اثبات توانمندی و نفوذ کلام خود اخیراً آشکار کرده‌اند که در سیاست‌های ضد ایرانی واشنگتن، مستقیماً تاثیرگذار هستند. روزنامه صهیونیستی «اورشلیم پست» و ایپک با رسانه‌ای کردن این واقعیت سعی کرده‌اند عمق تاثیرگذاری خود را به نمایش بگذارند. با این حال، برخی اظهارات و موضع گیری‌های مقامات واشنگتن در چارچوب ادامه سیاست‌های آمریکا در قبال ایران معنی و مفهوم واقعی خود را پیدا می‌کند. اخیراً رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا اعتراف کرد که دامنه تقابل آمریکا با ایران فقط به برجام و سیاست‌های موشکی و منطقه‌ای ایران محدود نمی‌شود بلکه اساساً آمریکا با موجودیت نظام جمهوری اسلامی در تضاد و تعارض است و سیاست کلیدی آمریکا، تغییر نظام در ایران است.
مقامات آمریکای ترامپ و صهیونیست‌ها این آرزو را به گور خواهند برد و همانند مقامات سابق که اکنون به گورستان تاریخ سپرده شده اند، هرگز نخواهد توانست در اراده و توانمندی ملت بزرگ و سلحشور ایران خللی وارد کنند. ایکاش مقامات کنونی آمریکا به تاریخچه روابط خود با ایران و سایر کشورها نگاهی گذرا می‌کردند و به این جمع بندی آشکار و محسوس می‌رسیدند که دشمنی و کینه توزی آمریکا فقط علیه ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی نبوده و نیست بلکه آمریکا به سیاست‌های ابلهانه‌اش در سطح جهانی حتی یک دوست و متحد واقعی ندارد بلکه متحدانش را هم به زور اسلحه، تهدید و تطمیع با خود همراه ساخته است.
انزوای کنونی آمریکا به خوبی نشان می‌دهد که دنیا از رفتارهای خصمانه و تحکم آمیز مقامات واشنگتن به ستوه آمده و تکروی‌های ترامپ نیز توانسته یک فرصت تاریخی برای نزدیکترین متحدین آمریکا به وجود آورد تا آنها عدم همراهی با سیاست‌های زورگویانه و غیرقابل دفاع را اعلام کنند و رسماً خاطرنشان سازند که با ترامپ هم عقیده و همراه نیستند.
موضوع مهم‌تر اینکه انزوای آمریکای ترامپ را نه تنها متحدان آمریکا بلکه رسانه‌ها و سیاستمداران آمریکائی هم اعلام کرده‌اند و درباره پیامدهای آن برای امنیت ملی آمریکا هشدار می‌دهند. فراموش نکنیم «کاندالیزا رایس» مشاور وقت امنیت ملی آمریکا در اوج شرارت‌های آمریکا در عراق از اندیشمندان و محافل تحقیق آکادمیک آمریکا می‌پرسد که منشا مخالفت ملت‌ها و عدم همراهی آنها با آمریکا چیست و چرا آمریکا این همه دشمن دارد؟ البته وی تعمداً تجاهل می‌کرد و کاملاً می‌دانست که بوش کوچک با ادعای تبدیل عراق به «بهشت دمکراسی خاورمیانه» به این کشور لشکرکشی کرد ولی نهایتاً به جز ویرانه‌ای در منطقه، چیزی از عراق و ثروتهایش باقی نگذاشت. بعلاوه مقامات واشنگتن در مقاطع زمانی مختلف اعتراف کرده‌اند که القاعده، طالبان و داعش را به وجود آورده‌اند ولی امروزه فریبکارانه سعی دارند خود را پرچمدار مبارزه با تروریسم در مقیاس جهانی جا بزنند و به دروغ، ایران را که پوزه تروریست‌ها را در منطقه به خاک مالیده، تروریست و حامی تروریست‌ها معرفی می‌کنند. آمریکا نباید انتظار داشته باشد دروغ‌های آشکارش را کسی باور کند و سمپاشی علیه ایران به نتیجه برسد، به ویژه آنکه اساساً وزن و اعتبار آمریکا در مقیاس جهانی و حتی نزد متحدان و مزدورانش هم به شدت کاهش یافته است.
سیزدهم آبانماه روز ملی مبارزه با استکبار، روز مخالفت و مبارزه علیه مردم آمریکا نیست بلکه روز مبارزه با خوی استکباری آمریکاست. امروزه شاهد گسترش ابعاد مخالفت جدی دنیای معاصر و حتی مردم آمریکا با این خوی استکباری هستند. این بدان معنی است که روحیه استکبارستیزی ملت بزرگ و سلحشور ایران در مقیاس جهانی هم به بار نشسته و همگان در مورد ضرورت مقابله با خوی استکباری به قطعیت رسیده‌اند.
ارسال نظر
