احتمال وجود حیات بیگانه در زیر یخ های فرازمینی

 وجود حیات بیگانه در زیر یخ های فرازمینی ، فرضیه جدیدی است که توسط دانشمندان در پاسخ به پارادوکس فرمی (Fermi Paradox) مطرح می‌شود.

با وجود آنکه چند دهه از زمان دسترسی به ابزارآلات و تجهیزات پیشرفته تکنولوژیکی می‌گذرد، اما همچنان وجود یا عدم وجود بیگانگان در سایر کرات جهان، در هاله‌ای از ابهام است. امروزه دانشمندان با بهره‌گیری از تلسکوپ‌های رادیویی، هزاران سال نوری از نقاط مختلف جهان را مورد بررسی قرار می‌دهند، اما با این حال نیز هیچ سیگنالی از سوی بیگانگان ارسال نشده است! در فرضیه‌ای جدید، دانشمندان ادعا کرده‌اند که علت وقوع این پدیده را می‌بایست در جهان های یخی جستجو کرد.

آلن استرن (Alan Stern) از موسسه تحقیقات جنوب غربی (Southwest Research Institute)، معقتد است که برای برقراری ارتباط ما و تمدن‌های بیگانه، یک مانع بزرگ وجود دارد؛ پوسته‌های یخی!

بر اساس این طرح که در بخش علوم سیاره‌ای (Division for Planetary Sciences) جامعه اخترشناسی آمریکا (American Astronomical Society) در یوتا (Utah) پیشنهاد شده است، اکثر موجودات فضایی در سیاره‌های مادری خود سکونت دارند؛ سیاره‌هایی که غالبا از اقیانوس‌هایی وسیع پوشانده شده و پوسته‌ای یخی دارند.

کارشناسان بر این باورند که این فرضیه می‌تواند به عنوان یکی از علل عدم کشف موجودات فضایی و یا دریافت سیگنال‌های ارتباطی از سوی آنان باشد. به بیان دیگر، طرح مذکور می‌تواند توضیحی قطعی بر پارادوکس فرمی ارائه کند.

اخیرا، اخترشناسان به این باور رسیده‌اند که وجود اقیانوس‌های آبی در منظومه شمسی ما امری رایج است؛ به گونه‌ای که نمونه‌های مختلفی از آن را می‌توان در اقمار سیارات مشتری، زحل، نپتون و یا حتی در پلوتو نیز مشاهده کرد.
 احتمال وجود حیات بیگانه در زیر یخ های فرازمینی قوت گرفت؛ دانشمندان توضیح می دهند

تمامی این جهان‌ها، دارای یک پوسته ضخیم از جنس یخ هستند. این در حالی‌ست که در اعماق این جهان‌ها، اقیانوس‌هایی وسیع از آب مایع جریان دارد که احتمال وجود حیات بیگانه در زیر یخ های فرازمینی را به حد قابل توجهی افزایش می‌دهد.

در این جهان‌ها، دریچه‌های هیدروترمال (Hydrothermal) و یا مجراهای گرمابی، موجب آزاد شدن مواد آلی در زیر اقیانوس‌ها می‌شود. مشابه این پدیده را می‌توان در اعماق اقیانوس‌های زمینی نیز جستجو کرد. این ساختارهای مناسب برای شکل‌گیری حیات، توسط یک لایه ضخیم از یخ در برابر فضای اطراف محافظت می‌شوند. دانشمندان بر این باورند که این فضای زیرسطحی، محیطی بسیار عالی برای شکل‌گیری حیات فرازمینی را فراهم می‌سازد.

اگر موجودات زنده در این اقیانوس‌های یخی، به موجوداتی هوشمند تکامل پیدا کنند، احتمالا هیچ اطلاعی از زندگی در خشکی و یا دانسته‌های آسمانی نخواهند داشت. به همین سبب، برنامه‌ریزی برای بررسی احتمال وجود حیات بیگانه در زیر یخ های فرازمینی ، می‌تواند به سوالات بسیاری از این دست پاسخ دهد.



این مقاله، شواهد جدیدی را برای ادعای خود مطرح نمی‌کند؛ بلکه برای اولین بار قرار است پارادوکس فرمی را با یک فرضیه جدید مورد بررسی قرار دهیم. اگر بیگانگان هوشمند، در جهان‌های آبی تکامل یافته باشند، در این صورت منطقی است که آن‌ها نیز هیچ اطلاعی از جهان اطراف خود نداشته باشند!
آلن استرن در توضیح می‌گوید:«با توجه به عمق اقیانوس‌های نوع دوم (Type II)، وجود یک عایق حرارتی در بالای این اقیانوس‌ها، سبب می‌شود که این جهان‌های زیرسطحی از انواع خطرات در امان باشند که از جمله آن‌ها می‌توان به اثرات تابش نور خورشید، آب‌ و هوای نامناسب سطح، نوسانات وضعیت اقلیم، اتمسفر سمی، برخورد سیارک‌ها و یا اجرام آسمانی، شراره‌های خورشیدی و … اشاره کرد. بدین ترتیب، جستجوی این نژاد از موجودات بیگانه به کمک تکنولوژی‌های رادیویی، امری غیرممکن است.»

گروه دیگری از دانشمندان معتقدند که کشف نشانه‌های مربوط به وجود حیات بیگانه در جهان های یخی ، امری دشوار و پیچیده است؛ مخصوصا اینکه بخواهیم آن‌ها را از فواصلی دور بررسی کنیم! به همین دلیل، احتمالا برای کشف همسایه‌های کیهانی خود، نیاز به تلسکوپ‌ها و تکنیک‌های پیشرفته‌تری داریم.

اگر این دسته از بیگانگان، همین حالا نیز در انتظار آمدن ما باشند، احتمالا متوجه شده‌اند که برقراری ارتباطات راه دور، شانس چندانی را به آن‌ها نمی‌دهد، مخصوصا اینکه تمدن‌های آنان، در زیر پوسته‌های ضخیم یخی به دام افتاده باشد.