55 سال مناسبات پربار تهران و سئول

روزنامه ایران در یادداشتی به قلم کیم سئونگ‌-‌هو/ سفیر کره جنوبی در ایران نوشت:در طول نیم  قرن گذشته روابط حاکم میان کره و ایران بسیار مستحکم بوده و هر دو کشور به توسعه اقتصادی یکدیگر نیز کمک‏ های شایانی کرده‌اند. بخصوص رشد اقتصادی کره در دهه 70 بدون وجود پروژه‏ های گسترده اقتصادی ایران امکانپذیر نبوده است. جمهوری کره به واسطه خرید عمده نفت از ایران به عنوان یکی از اصلی‏ ترین شرکای تجاری این کشور شناخته شده است و پنجاه و پنجمین سالگرد روابط دیپلماتیک این دو کشور در سال جاری بیش از پیش حائز اهمیت است. اهمیت این سالگرد نه به علت تکرار عدد آن (55)، بلکه به این دلیل است که زمان آن فرا رسیده تا گذشته روابط تجاری میان ما ارزیابی شده و درباره مسیر پیش رو در آینده نیز تصمیم‏ گیری کنیم. آیا باید در مسیر همکاری‏ های کنونی خود بمانیم یا باید قدم در مسیر جدیدی بگذاریم؟

البته این سؤال بیشتر مربوط به دوره ایست که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به همراه خود رونق اقتصادی را به ارمغان آورده بود. جمهوری کره به عنوان یکی از اصلی‏ ترین ذینفعان این مبادله تاریخی، چشم‌انداز جسورانه دولت ایران و دیپلماسی مجرب آن برای تحقق دیدگاهش به واقعیت را تحسین کرده و پایبندی و تعهد ایران به اجرای توافقات هسته‏ ای که به تأیید آژانس بین‏ المللی انرژی اتمی نیز رسیده است را شایسته احترام و تقدیر می‏ داند.

پس از تصویب برنامه جامع اقدام مشترک، حجم مبادلات بازرگانی میان ایران و کره تا میزان 70 درصد افزایش یافت و همچنین انتظار می‏ رود که این مقدار در سال جاری به بیش از 10 میلیارد دلار برسد. شرکت‏ های کره‏ ای به سرعت در حال ظهور و ورود به عرصه تجارت هستند و دولت کره به طور قانونی متعهد است که به واسطه این شرکت‏ ها بیش از 8 میلیارد دلار برای اقتصاد ایران فراهم کند و همچنین درصدد است تا مقدار قابل توجه دیگری از سرمایه‏ گذاری‏‌های خود را نیز روانه ایران کند.

دستاوردهای کنونی ناشی از چنین رابطه‏‌ای ما را از نیم قرن همکاری پربار میان این دو کشور خشنود می‏ سازد اما روابط آتی باید به گونه‏‌ای تنظیم شود که تحت تأثیر رونق فعلی نبوده و به روابط گذشته نیز به شیوه انتقادی بنگرد.به نظر من روابط میان ایران و کره از ثبات لازم برخوردار نیست و این موضوع تا حد زیادی به تجارت و حتی چند مورد دیگر مخصوصا نفت بستگی دارد. شراکت تجاری در هر زمانی با بهترین پیشنهاد قابل تعویض است. همانطور که انتظار ندارم اگر ایرانیان محصولات بهتری را با قیمتی کمتر یافتند همچنان از محصولات کره‏ ای خریداری کنند، به همین ترتیب نباید از کره هم انتظار برود هنگامی که نفت ارزان‏ تر و بهتر از ایران در بازار موجود است، نفت خود را از طریق ایران تامین کند. ما باید روابطمان را به موضوعات دیگری فراتر از داد وستد تعمیم داده و فعالیت‏ های اقتصادی مختلفی را در این رابطه بگنجانیم. بخش مهمی از روابط اقتصادی فعلی نیز باید از تجارت به سرمایه‏ گذاری تغییر یابد. اقتصاد ایران و کره نباید تنها به واسطه روابط تجاری به یکدیگر متصل باشند بلکه باید با سرمایه‏ گذاری‏ های مناسب به یکدیگر پیوند داده شوند. همکاری‏ های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حتی باید بیشتر تقویت شود.روابط سیاسی متنوع و باثبات هرگز نمی‏ تواند بدون پشتوانه درک متقابل، مستحکم و پایدار بماند. ما می‏ توانیم از کسی که نمی‏‌شناسیم خرید کنیم اما هیچ کس به کسی که نمی‏ شناسد پول قرض نمی‏‌دهد. شناخت دیگران نسبت به ما سطحی و ظاهری است. همانطور که ایران فقط کشور نفت و گاز نیست کره نیز سرزمین یانگوم و جومونگ نیست. برای اینکه مردم هر دو کشور با فرهنگ، تاریخ، سبک زندگی، فلسفه و بسیاری چیزهای دیگر مربوط به یکدیگر آشنا شوند لازم است تا دولتمردان هر دو کشور تلاش بیشتری به خرج دهند. البته تلاش دولت‏‌ها نیز باید همراه با مشارکت و حمایت همه مردم باشد. در این راستا اقداماتی همچون توریسم، فعالیت‏‌های فرهنگی و پذیرش و ارسال دانشجو می‏‌توانند مؤثر واقع شوند. دو کشور ایران و کره هرچه فرصت‏‌های بیشتری برای نشان دادن یکدیگر فراهم کنند قطعا روابط بین آنها نیز نزدیک‏‌تر خواهد شد. چنین اقداماتی جهت آشنایی مردم دو کشور نسبت به یکدیگر می‏‌تواند بهترین سوخت برای کارکرد بیشتر موتور این دوستی دوجانبه باشد.مسیری که تا به امروز با یکدیگر از آن گذشته‏‌ایم بسیار پربار بوده اما بیشتر آن روابط مستقیمی است که در راستای معاملات و داد و ستد بوده است. اما از این پس در مسیر جدیدی که پیش روی ماست باید شانه به شانه یکدیگر قدم برداریم چرا که جهت‏‌نمای در دستانمان مسیر گوناگونی روابط و درک متقابل را به ما نشان می‏‌دهد.