این همه پرسی در دو ایالت مهم لومباردی به مرکزیت میلان و ونتو به مرکزیت ونیز که به لحاظ اقتصادی ، صنعتی و گردشگری از اهمیت و جایگاه ممتازی در ایتالیا برخوردارند، برگزار شده است.
اروپا، این روزها بیش از هر زمانی در تسخیر گروه‌های استقلال‌طلب قرار گرفته و هر چند هفته یک‌بار، گوشه‌ای از قاره سبز شاهد برگزاری همه پرسی استقلال است.چند هفته پیش بود که در ایالت کاتالونیای اسپانیا، همه پرسی استقلال برگزار شد و دیروز یک‌شنبه نیز چیزی شبیه همان رفراندوم در ایالت‌های لومباردی و ونتوی ایتالیا صورت گرفت.خطر راست‌های افراطی در اروپا و انگیزه‌ها و تفکرات استقلال خواهانه آن‌ها، موجودیت دولت - ملت‌ها را تهدید می‌کند و قومیت گرایی (ethnicism) به پاشنه آشیل سران اروپا تبدیل شده است. «قانون» برای تحليل و بررسي همه پرسی ها در اروپا و به‌خصوص لامبوردی و ونتوی ایتالیا با محمدعلي حسيني، مشاور وزیر و معاون دیپلماسی رسانه‌ای مرکز دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای وزارت امور خارجه و سفیر سابق ایران در ایتالیا، گفت‌وگویی انجام داده که در ادامه از نظر می‌گذرد.
باتوجه به رفراندوم‌هاي اخير دراروپا،انگيزه دو ايالت لامبوردی و ونتو رادر ايتاليا برای استقلال خواهي چگونه می بینید؟
انگیزه اصلی مقامات و برخی شهروندان این دو ایالت برای استقلال بیشتر اقتصادی انگیزه قدیمی است و براین مبنا استوار است که آن‌ها معتقدند اهالی این دو ایالت شمالی بر خلاف ایالت‌های جنوبی در توسعه کشور، ایجاد اشتغال و کارآفرینی ، درآمدزایی و صادرات و رونق اقتصادی و صنعتی ایتالیا سهم مهم‌تری دارند وبنابراين نباید مالیاتی که به دولت می‌پردازند به جیب اهالی جنوب که به‌اصطلاح تن پرورند و نقشی در پیشرفت کشور و درآمد و تولید ملی ندارند، سرازیر شود. شمالی‌ها معتقدند بخش عمده‌ای از مالیاتی که می‌پردازند باید صرف بهبود و توسعه پیشرفت ایالت‌های خودشان شود.
اگربخواهيم اين جريان را در مقايسه با همه‌پرسي كاتالونيا بررسي كنيم،تحليل شما چيست؟اين دو همه پرسي چقدر به هم شباهت دارند؟
این همه پرسی در دو ایالت مهم لومباردی به مرکزیت میلان و ونتو به مرکزیت ونیز که به لحاظ اقتصادی ، صنعتی و گردشگری از اهمیت و جایگاه ممتازی در ایتالیا برخوردارند، برگزار شده است. هدف برگزاری این همه پرسی استقلال‌خواهی به معنای مصطلح و رایج آن نیست بلکه این استقلال‌خواهی از چند ویژگی مهم برخوردار است: اول اینکه به معنای جدایی طلبی و تجزیه کشور مادر نیست .دوم، بیشترجنبه مشورتی و نه تصمیم‌گیری دارد. سوم، در چارچوب قانون اساسی است. چهارم، دولت باید آن را مورد تایید قرار دهد. پنجم، جنبه اقتصادی و مالی دارد.
بنا براین، همه‌پرسی که در این دو ایالت مورد نظر است به‌طور كامل با آنچه که در کاتالونیای اسپانیا مورد توجه حامیان قرار داشتريال تفاوت دارد. در واقع، با دو جریان استقلال طلبانه متفاوت روبه‌رو هستیم .
اهالي اين دو ناحيه، چند درصد شانس موفقيت دارند و با جدايي اين دو منطقه، ايتاليا دچار چه مشكلاتي از لحاظ اقتصادي و سياسي خواهد شد؟
احتمال موفقیت آنان وجود دارد اما درصد آن مشخص نیست. نتیجه هر چه باشد، مشکل سیاسی خاصی برای ایتالیا ایجاد نخواهد کرد و به لحاظ اقتصادی نیز چون تصمیم‌گیری‌های نهایی درپارلمان و دولت صورت می‌گیرد، تا حدودي همه چیز قابل مدیریت است. اگر این همه پرسی با آراي بالا و موفقیت آمیز باشد، قدرت چانه زنی این دو ایالت را در پیگیری اهداف اقتصادی خود افزایش می‌دهد.
آيا جدايي اين دو ايالت، تهديدي براي دولت مركزي ايتاليا محسوب مي‌شوند؟
همان‌طور که عرض کردم، برگزاری این همه پرسی به معنای جدایی طلبی نیست و بیشتر یک اهرم فشار برای مسائل اقتصادی مثل پرداخت و هزینه کرد مالیات به شمار می رود.
پيامدواثرات ظهور همه پرسي‌هاي استقلال‌طلبانه اخيردراروپا يا دیگر نقاط مختلف جهان،بر مسائل سياسي جهان چه خواهدبود؟
بعید به نظر می‌رسد که اثر مخربی داشته باشد؛ چراکه در چارچوب قانون اساسی و ساز و کارهای قانونی دنبال شده است. از این جهت ممکن است مشوقی برای سایرین هم باشد که مطالبات خود را در چارچوب قانون اساسی و تمامیت ارضی کشور خود دنبال كند.
ارسال نظر
