چرا ائتلاف سیاسی جای حزب را می‎گیرد؟

 نائب رئیس فراکسیون امید گفت: در عرصه سیاسی امروز با افراد و گروه‎هایی برخورد می‎کنیم که هویت مشخصی ندارند، یعنی با تغییر جهت باد، گرایشات سیاسی‎شان نیز تغییر می‎کند. به همین دلیل اگر ائتلافی هم شکل بگیرد، پایدار نخواهد بود، چون با خلاء وجود احزاب با چارچوب های مشخص روبرو هستیم.

 از هر طرف که مشکلات موجود در فضاي سياسي کشور را بررسی می کنیم، یکسر آن به بحث احزاب ختم می شود. آن هم احزابی با چارچوب و مانیفستی مشخص. اما تا امروز کمتر کسی و کمتر حزبی در این راستا گام برداشته است.
عبدالکریم حسین‎زاده نائب رئیس فراکسیون امید مجلس در اين باره به خبرآنلاین گفت: کشورهایی که به دنبال توسعه سیاسی به معنای واقعی هستند، قاعدتا باید در مسیر ایجاد و تشکیل احزاب حرکت کنند؛ شکل گیری احزاب فعال می تواند به پیشرفت کشور کمک شایانی بکند.

او ادامه داد: اگر همین شرایط فعلی کشور را در نظر بگیریم و انتخابات هایی را که اکنون برگزار شده است را آسیب شناسی کنیم، به این موضوع پی می‎بریم که وقتی احزاب بازیگران اصلی باشند، افراد خود را تا دوردست ترین نقاط هم تعیین می کنند و آنها را به لحاظ بینش و جهانبینی سیاسی پرورش می دهند. مضاف بر اینکه این عوامل می تواند به گفت‎وگوهای میان احزاب هم کمک کند.

حسین‎زاده ادامه داد: در خلاء و نبود احزاب به جای آنکه تعامل و گفت و گوی سیاسی در قالب رقابت سیاسی شکل بگیرد، بیشتر تقابل سیاسی ظهور و بروز پیدا می کند؛ در حالی که مردم در نتیجه تعامل‎ها می توانند گفتمان‎های موجود را ارزیابی کنند. بنابراین حزب می‌تواند به شکوفایی و توسعه درون سرزمینی در ابعاد مختلف کمک کند.

مردم نمی‎دانند چه کسی طرف حسابشان است

نماینده مردم نقده و اشنویه افزود: در نبود احزاب انتخابات برگزار می شود، مجالس انتخاب می شوند و دولت ها بر سر کار می آیند و کابینه نیز مشخص می شود اما هیچ کسی پاسخگوی عملکرد آنها نیست؛ حال اگر احزاب وجود داشته باشند قدرت پاسخگویی را بالا خواهند برد و مردم می دانند که به چه کسانی رای داده اند و طرف حسابشان چه کسی است؛ به عبارت دیگر مردم می دانند باید عملیاتی شدن مطالباتشان را از چه حزبی بخواهند و در مقابل، حزب نیز در برابر کاندیداهای خودش در بخش های مختلف پاسخگو خواهد بود.

حزب، از ضروریات فصل کنونی کشور

حسین زاده گفت: وجود حزب علاوه بر آنکه قدرت پاسخگویی را افزایش می دهد، ظرفیت های پرورش فکری و سیاسی را نيز افزایش می دهد و امکان اینکه توسعه، بازنمود عینی داشته باشد را نیز ارتقا می دهد. به این معنا که بعد از چهار سال می توان ارزیابی کرد که آیا این حزب توانسته به وعده های خود عمل کند یا خیر؛ درواقع امکان یک اریابی عملکردی را فراهم می کند.

او تاکید کرد: از ضروریات فصل کنونی کشور به لحاظ سیاسی تشکیل احزاب قوی و نقش آفرینی آنها در میدان سیاست است.

نسخه فقط برای اصلاحات نیست

نائب رئیس فراکسیون امبد در پاسخ به این سوال که آیا لازم است اصلاح طلبان به جای شورای عاای سیاست‌گذاری به سمت تشکیل چنین جبهه ای با چارچوب مشخص بروند؟، گفت: پیشنهادی که در مورد اصلاح طلب ها مطرح شد، تنها نسخه ای برای جریان چپ نیست؛ بلکه اصولگرایان هم لازم است به این سمت پیش بروند.

او افزود: کشور باید به یک سامان سیاسی برسد، چرا که در این بی سامانی ها است که احزاب مغفول می مانند و تنها دسته های سیاسی شکل می گیرند که این دسته ها نیز پاسخگوی مطالبات مردم نیستند.

حسین زاده گفت: برای ساماندهی سیاسی لازم است دو گفتمان اصلی کشور که از ابتداي انقلاب اسلامی وجود داشتند به سمت ساختارمند کردن کشور گام بردارند. اگر این اتفاق رخ دهد بسیاری از مشکلات درون سرزمینی ما حداقل در حوزه سیاسی-اجتماعی مرتفع خواهد شد.

او در پاسخ به این سوال که چرا وقتی هر دو طرف بر این موضوع اتفاق نظر دارند، حرکتی شکل نمی گیرد و مانع کجاست؟، گفت: بر اساس ماده  10 قانون احزاب، تاکنون چندین حزب شکل گرفته است اما آن مانیفستی که امروز از آن سخن به میان می آید باید در دل این گفت و گو ها به رای و تصمیم گیری گذاشته شود و ظرفیت سازی برای آن ایجاد شود. در حقیقت هرکدام به یک همبستگی درون ساختاری برسند و این جبهه فراگفتمانی اصولگرایی و اصلاح طلبی را بین خود شکل بدهند و خود را به مردم عرضه کنند.

او تاکید کرد: هر چند ممکن است شکل گیری دسته های مختلف در طول سال های متمادی این کار را سخت کند اما ارزش این را دارد که یک سرمایه گذاری در مورد آنها صورت بگیرد که دو گفتمان اصلی کشور تبدیل به گقتمان های واقعی شوند.

بی‎نتیجه بودن ائتلاف‎ها حاصل نبود احزاب است

عبدالکریم حسين زاده در پاسخ به این سوال که چقدر بی سرانجام بودن و بی هویت بودن ائتلاف ها می تواند نتیجه نبود احزاب موثر باشد گفت: طبیعی است که در نبود احزاب، ائتلاف‎ها به وجود می آیند اما باز با معضل عدم پاسخگویی روبه رو هستيم. در نتيجه، خروجي ائتلاف ها آن چیزی نیست که انتظارش را داشتیم. لذا باز به این دلیل که ما قدرت پاسخگویی را بالا ببریم چه در پارلمان و چه در سطوح غیر پارلمانی باید نقش احزاب را پررنگ تر کنیم. به گونه ای که حزب، طرف صحبت مردم باشد.

او گفت: ما در انتخابات ریاست جمهوری می بینیم مثلا 3 کاندیدای اصلاح طلب وجود دارد و چهار کاندیدای اصولگرا. در حالی که اگر نقش احزاب  بیشتر شود، با برگزاری انتخابات درون حزبی، این کاندیداها به یک کاندیدا تقلیل پیدا می کنند و درنهایت دو نفر با هم به رقابت می پردازند.

حسین زاده خاطر نشان کرد: در عرصه سیاسی آنچه حائز اهمیت است اینکه تقابل بین احزاب و گروه ها به رقابت میان آنها تبدیل شود. مثال بارز این وضعیت را در انتخابات می بینیم. برای مثال در زمان انتخابات ریاست جمهوری به دلیل تقابل سیاسی، انواع برچسب زنی ها از ضدانقلاب و خودی و غیرخودی گرفته تا فراتر از آن نسبت به افراد مطرح می شود اما وقتی احزاب وجود داشته باشد این ایرادات کمتر خواهد شد و ما بیشتر به سمت رشد و تعالی کشور قدم بر می داریم.

او تاکید کرد: در عرصه سیاسی امروز با افراد و گروه هایی برخورد می کنیم که هویت مشخصی ندارند، یعنی با تغییر جهت باد گرایشات سیاسی شان نیز تغییر می کند. در چنين شرايطي اگر ائتلافي هم شکل بگیرد پایدار نخواهد بود و اين نتیجه خلا وجود احزاب با چارچوب های مشخص است. مسئله ای که معادلات سیاسی را هم تحت الشعاع قرار می دهد.

او در پاسخ به این سوال که چقدر اراده رسیدن به این غایت در میان دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب وجود دارد، گفت: نمی دانم چقدر اراده وجود دارد، اما اگر تمایلی به اصلاح هست باید همه به این سمت حرکت کنیم.