ماکرون: از همکاری با ترامپ دست نخواهم کشید

 من فکر می کنم مهم است که با رئیس جمهور آمریکا صحبت طولانی مدت داشته باشیم و راهی رو به جلو برای همکاری احتمالی به وی نشان دهیم. من خود را برای انجام این وظیفه، موظف می بینم.

 هفته نامه اشپیگل در سومین ماه حضور امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه با وی گفتگوی اختصاصی انجام داده است. رئیس کاخ الیزه در این مصاحبه تاکید می کند که اروپا به سمت یک شکست دسته جمعی پیش رفته و خواستار نوعی تجدید نظر در این روند است. ماکرون در خصوص ارتباط خود با دونالد ترامپ می گوید با وی اختلاف نظرات جدی دارد اما به گفتگو با وی در خصوص مسائل متفاوت از جمله ایران ادامه خواهد داد.

اشپیگل: شما اخیرا سخنرانی مشهوری در سوربون در مورد اروپا انجام دادید و در آن گفتید که مایل هستید اروپا را "از نو بسازید".

ماکرون: در خصوص این سخنرانی، من نسبت به آن دیدگاه متواضعانه دارم. همیشه در مورد اروپا بحث گسترده ای وجود داشته است. ابتکار عمل من این بود که در سخنرانی خود، برخی از عناصر جدید را معرفی کردم، اما علاوه بر آن، در خصوص ایده هایی که برای مدت زمان طولانی مطرح بوده است، و دیگران آن را ارائه داده بودند، نیز صحبت کردم.

اشپیگل: اروپا آن گونه که رویای شماست به چه صورت است؟

ماکرون: برای من، اروپا شامل سه چیز است: حاکمیت، اتحاد و دموکراسی. تنها در صورتی که حواسمان به این اهداف باشد، و با همدیگر به سمت آنها حرکت کنیم، قادر خواهیم بود وعده هایمان را، یعنی: تضمین صلح پایدار، رفاه و آزادی، تحقق ببخشیم. بیایید به این جنگ داخلی که در اروپا آغاز شده است، پایان دهیم؛ همان جنگی که وجودش را کتمان می کنیم، و دائما در حال بررسی این موضوع نباشیم که آیا از کشور همسایه در فلان زمینه بهتر هستیم. باید آغوشمان را به روی مسائل جدید باز کنیم؛ از جمله مسائلی که تا کنون تابو بوده اند. به عنوان مثال فرانسه هنوز هم اصرار دارد که نمی توان معاهدات را تغییر داد. آلمان نقل و انتقالات مالی را قبول نمی کند. ما باید این شیوه های قدیمی تفکر را کنار بگذاریم.

اشپیگل: صحبت شما دقیقا چه معنایی دارد؟

ماکرون: من فکر می کنم هدف باید ایجاد یک فضا باشد که از ما محافظت کند و به حفظ ما در این دنیا کمک کند. ارزش های جامعه اروپایی منحصر به فرد است: دموکراسی را با اقتصاد بازار، و آزادی های فردی را با عدالت اجتماعی ترکیب می کند. چطور می توان انتظار داشت که ایالات متحده یا چین از این ارزش ها دفاع کنند، این ها رفتارهایی منحصر به فرد متعادل اروپایی است که طی دهه ها توسعه یافته است. چالش های رو به رو، متعدد هستند. مسائلی مانند مهاجرت یا تروریسم برای همه ما مهم است. اما در کنار آن برای تغییر جهت به سمت منابع تجدیدپذیر هم باید برنامه ریزی کنیم. در آخر هم مسئله دیجیتالیزاسیون و تغییرهای اجتماعی در راستای آن، مطرح است. ما تنها در صورتی در تمامی این جبهه ها موفق می شویم که با هم رو به جلو حرکت کنیم.

اشپیگل: چطور می خواهید این کار را انجام دهید؟ چگونه می توانید اروپای شرقی و تمام کشورهایی را که به طور فزاینده ای گرایش های ملی گرایانه دارند و دیگر علاقه ای به همکاری با اروپا ندارند، به دنباله روی از خود وا دارید؟

ماکرون: من فکر نمی کنم آنچه شما می گویید درست باشد. من در ماه اوت در بلغارستان بودم. مردم در مورد اروپا هیجان دارند. ما نمی توانیم افراد را در دسته بندی های مختلف قرار دهیم. در گذشته، فرانسه غالبا مرتکب اشتباه می شد و فکر می کرد نباید با همه سخن بگوید؛ زیرا اعتقاد بر این بود که برخی از کشورها را می توان نادیده گرفت. من متقاعد شده ام که اشتیاق به اروپا در همه جا وجود دارد. و به هر حال، اگر چنین اشتیاقی وجود نداشته باشد، مقصر کیست؟ اروپایی ها. ما اجازه داده ایم، نوعی شکست جمعی رواج یابد و به طور عمده اجازه می دهیم که کسانی که از اروپا متنفرند و می خواهند شکست بخورد، صحبت کنند.

اشپیگل: شما اغراق می کنید.

ماکرون: من اغلب در جلساتی در مقام نماینده دولت شرکت کرده ام. به عنوان مثال، در آن جا گفته شد نشست های انحصاری اعضای منطقه یورو نباید برگزار شود، چراکه احتمال می رود بریتانیایی ها و لهستانی ها را آزرده خاطر کند. حال پس از گذشت پنج سال به کجا رسیده ایم؟ بریتانیا قصد دارد اتحادیه را ترک کند و لهستان نیز در حال فاصله گرفتن هرچه بیشتر از اروپا است. این امر نشان می دهد که هرچه در آمال اروپا محتاط تر عمل کنیم، پیشرفت کم تری به دست می آوریم.

اشپیگل: رابطه با آن سوی آتلانتیک، ایالات متحده، تا چه حد برای شما اهمیت دارد؟

ماکرون: روابط ما با کشورهای آن سوی آتلانتیک قوی است و باید همین طور باقی بماند. ایالات متحده، متحد ما در پاسداری از آزادی است. در مسائل امنیتی و نظامی، چه در عراق و چه در سوریه و یا در آفریقا، ما با یکدیگر ارتباط نزدیک داریم. اما علاوه بر این، باید به یک استراتژی مشترک در مورد مسائل دیگر مانند ایران و کره شمالی، و حتی تغییرات آب و هوایی نیز برسیم. به همین دلیل است که من فکر می کنم مهم است که با رئیس جمهور آمریکا صحبت طولانی مدت داشته باشیم و راهی رو به جلو برای همکاری احتمالی به وی نشان دهیم. من خود را برای انجام این وظیفه، موظف می بینم.

اشپیگل: آیا ترامپ شما را می ترساند؟

ماکرون: (قبل از پاسخ دادن لختی درنگ می کند) ترامپ اینجا است، او رئیس قدرت جهانی است. من با او صحبت می کنم و نظراتم را توضیح می دهم. رابطه ما با یکدیگر بسیار گرم و صمیمی است. گاهی اوقات، دیدگاه های متناقض داریم، اما بعضی اوقات نیز نظرمان به هم نزدیک است. من از همکاری با او دست نخواهم کشید.

اشپیگل: شما از یک اروپای متحد صحبت می کنید، اما به نظر می رسد که شما علاقه دارید به صورت یک جانبه مسائل را در دست خود بگیرید، به عنوان مثال، دعوت ترامپ به پاریس، پیشنهاد میانجی گری میان دولت عراق و کردها پس از رفراندوم استقلال، و انجام یک سخنرانی مهم در خصوص آینده اروپا دو روز پس از انتخابات آلمان.

ماکرون: هر کشوری دیپلماسی خود را دارد. بخشی از اروپا بودن، به معنای چشم پوشی از استقلال یا قادر نبودن به در دست گرفتن ابتکار عمل نیست. ما 27 کشور هستیم. آیا به آن معناست که نباید برخی از ما بلندپروازتر باشیم؟ خیر، در غیر این صورت، دچار سکون خواهیم شد و دست و پای خود را خواهیم بست. به عنوان مثال، من اغلب با رئیس جمهور ترکیه (رجب طیب) اردوغان صحبت می کنم. من رابطه خاصی با او برقرار کرده ام و با صدراعظم آلمان نیز در این باره صحبت کرده ام. وقتی من با رئیس جمهور ترکیه صحبت می کنم، از مواضع اروپا دفاع می کنم. دیگر شرکای اروپایی نیز باید به همین صورت کارها را پیش ببرند. همچنین حتما متوجه شده اید که عمدا سخنرانی سوربن خود را پیش از انتخابات آلمان انجام ندادم. من با صدراعظم هماهنگی نزدیک داشتم و با او در پایان کمپین انتخاباتی، شب پیش از برگزاری انتخابات صحبت کردم. حتی یک نسخه از سخنرانی خود را نیز، پیش از انجام آن به او دادم.

اشپیگل: با این تفاسیر، آیا شما چیزی را هم در سخنرانی خود تغییر دادید؟

ماکرون: برخی مسائل را در نظر گرفتم و عمدا، در برخی موارد، پیاده سازی های فنی را باز گذاشتم. من به بحث های سیاسی که اغلب به خاطر جزئیات فنی باعث ایجاد مشکلات بزرگ می شوند، اعتقادی ندارم. اما نظرات ما اساساٌ هم سو است: صدراعظم، با اهداف و قواعدی که در سخنرانی من بیان شد، موافق است و این برای من اهمیت دارد.

اهداف بلندپروازانه ما در تبدیل کردن اروپا به مکانی بهتر، مشترک است. این امر برای من مهم بود که باعث شعله ور کردن بحث هایی در آلمان نشوم که صدراعظم را مجبور به فاصله گرفتن و مخالفت با صحبت های من کند. ما توانستیم جلوی این کار را با مشاوره های نزدیک و هماهنگی کامل انجام دهیم.

اشپیگل: شما اخیرا گفته اید "فرانسه باید این امکان را فراهم کند که اروپا نقش اصلی را در جهان آزاد ایفا کند." این صحبت نیز خیلی به نظر متواضعانه نمی آید.

مکرون: رسیدن به اهداف بلندپروازانه هرگز متواضعانه ​​نیست. اگر متواضع ​​بودن بدان معنی باشد که موفقیت نسبی و حد وسط ​​داشته باشیم، تنها می توانم بگویم: من علاقه ای به متواضع بودن ندارم. فرانسه موقعیت ویژه ای دارد: ما قدرت هسته ای قاره اروپا و عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل هستیم. با این وجود، این نقش ویژه تنها در صورتی قابل قبول است که فرانسه آن را به عنوان یک عضو اتحادیه اروپا ایفا کند.

فرانسه نمی تواند این نقش را به تنهایی بازی کند، و باید به عنوان بخشی از اروپا به آن نگاه شود. من همواره بر این امر تأکید داشته ام. نقش بین المللی ما به یک اروپای قوی وابسته است و یک اروپای قوی به توانایی فرانسه در به اشتراک گذاشتن رهبری با دیگران، از جمله آلمان وابسته است.

اگر فرانسه از لحاظ اقتصادی ضعیف باشد و اصلاحات انجام ندهد، دیگر معتبر نیست. موقعیت اروپا در سطح جهانی به این ترتیب تضعیف می شود. من می خواهم همه این چیزها را تغییر دهم. فرانسه نیاز به یک آلمان قوی و یک صدر اعظم قوی دارد. اما آلمان نیز نیازمند یک فرانسه قوی است.

اشپیگل: از شما برای این مصاحبه تشکر می کنیم.

منبع : دیپلماسی ایرانی