«مدیرکل راه آهن شاهرود استعفا داد.» دلیل؟ تصادف قطار در ایستگاه امروان دامغان، مرگ حداقل یک مسافر و زخمی شدن ۳۱ نفر.
این اتفاق میمون و مبارکی است. حتما یادتان هست که در زمستان ۹۱ حمیدرضا حاجی بابایی، وزیر آموزش و پرورش پس از فشارهای بسیار مجلس و افکار عمومی برای استعفا از وزارت به دلیل آتش سوزی در مدرسه انقلاب اسلامی شین آباد، با لحنی که بسیاری را آزرد، چنین گفت: «با عذرخواهی من مشکلی برطرف می شود؟ خب من برای همه اتفاقات ناگوار آموزش و پرورش تا قیامت عذرخواهی می کنم.» (نقل به مضمون)
در آن ماجرا حتی مدیر مدرسه و معلم کلاس هم استعفا ندادند، چه برسد به مدیران ارشد وزارت آموزش و پرورش.
یک سال پیش بیایید؛ در ماجرای آتش سوزی خیابان جمهوری و سقوط و مرگ دو زن کارگر، افکار عمومی و برخی از اعضای شورای شهر تهران از شهردار، معاونش و فرمانده سازمان آتش نشانی خواستند استعفا دهد. هیچ کس استعفا نداد، هرچند که قالیباف از مردم غذرخواهی کرد. فرمانده آتش نشانان هم مدتی بعد برکنار شد. ضمن اینکه در انتقاد به عملکرد آتش نشانی، موجی از استعفا میان ماموران آتش نشانی دیده شد و نه مدیران شهری.
از همین الان، سه سال عقب بروید؛ شمس الدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت محمود احمدی نژاد، به دلیل فساد مالی ۳ هزار میلیاردی به مجلس فراخوانده شد تا پاسخ این بی کفایتی و فساد در چرخه مالی کشور را بدهد. فشارها برای استعفای او زیاد بود. اما حسینی نه تنها استعفا نداد، بلکه فقط راضی شد برای فرار از استیضاح از تریبون مجلس از مردم عذرخواهی کند.
در همین سالها چند حادثه ناگوار در دنیا را مرور کنید. آخرین آنها غرق شدن کشتی کره ای و مرگ حدود ۳۰۰ نفر. رییس جمهور عذرخواهی کرد، نخست وزیر استعفا داد. معاون دبیرستان خودکشی کرد.
اما در ایران کلا برای هیچ حادثه ای هیچ گاه چنین خبرهایی منتشر نشده است. استعفای مدیرکل راهآهن شاهرود دو روز پس از حادثه تصادف قطار مسافری تهران-مشهد با قطار باری، مرگ یک نفر و مجروح شدن ۳۱ نفر اتفاق تازه ای است. حتی اگر برخی بگویند: «او را استعفا داده اند.»
این استعفا حداقل توقع مردم از مسوولان در چنین حوادثی است. کافی است به نظرات خبرهای حوادثی که مسوولیتش بر عهده کسی است نگاهی بیندازید تا میزان درخواست مردم را درک کنید.
به هرحال باید از مسوولان وزارت راه بابت چنین اتفاقی تشکر کرد. البته با این تذکر به بقیه مسوولان که؛ این احساس مسئولیت لطفا فراموشتان نشود.
امید کریمی
ياد شركت هاي بزرگ افتادم(BMW, FORD, BENZ) آدم احساس غرور مي كنه.... يكي دستمال برسونه