زنگ خطر افزایش «خشونت‌ های اجتماعی»

  انتشار خبر قتل جوان مهابادی که توسط 4 تن از دوستانش با ضربات چاقو مجروح و پس از یک روز سوزانده می شود، باعث شد تا زنگ خطر گسترش قتل‌های توام با خشونت باردیگر به صدا در بیاید؛ قاتلانی که این بار نه تنها سطح جدیدی از خشونت هنگام ارتکاب جرم را به نمایش گذاشتند بلکه با فیلمبرداری و عکس برداری از صحنه جرم نشان دادند که وجدان اجتماعی بیش از پیش با بحران رو به رو شده است.

دکتر امان الله قرائی مقدم، آسیب‌شناس اجتماعی با اشاره به حادثه قتل جوان مهابادی گفت: زمینه وقوع چنین حوادثی را باید در زمینه‌های فرهنگی مردم جامعه جستجو کرد. وقوع حوادثی از این دست جزو پدیده های جدید و نوظهوریست که بر اثر خشونت گرایی موجود در جامعه و خانواده این افراد، به وجود آمده است. این افراد در خانواده‌هایی بزرگ شده اند که در آنها خشونت بیشتری وجود دارد. اگرچه نمی‌توان احکام کلی درباره میزان گرایش به خشونت در مناطق مختلف کشور صادر کرد اما در برخی مناطق ایران، مردم شرایط روحی آرام‌تری دارند؛ این درحالیست که  در مناطقی که فرهنگ خشونت رواج بیشتری دارد و افراد به شکل مستمر در معرض تضادهای درون گروهی قرار دارند، در نتیجه جنایات به شکل خشن‌تری دیده می شوند.

این آسیب شناس اجتماعی با اشاره به وقوع حاثه اخیر با استفاده از وسایلی همچون چاقو و ساطور و سپس سوزاندن جسد ادامه داد: به نظر می رسد شاهد افزایش خشونت در سطح اجتماعی هستیم چرا که در مورد پرونده‌های مشابه دیگر مانند حادثه خیرآباد ورامین که قاتل روی جسد مقتول اسید ریخته بود، می‌بینم که مجرمان از روش‌های توام با خشم و خشونت بیشتری در ارتکاب جرم استفاده کرده اند.

وی در ادامه افزایش خشونت در عرصه‌های زندگی اجتماعی را یکی از دلایل افزایش چنین حوادثی دانست و تصریح کرد: برای مثال در کتابهای درسی، فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و  اخبار، بارها شاهد بازنمایی خشونت هستیم. از سوی دیگر مشکلات جوانان نظیر سرخوردگی و ناامیدی نسبت به آینده، کار، ازدواج و محدودیت ها و محرومیت‌ها می توانند در افزایش این معضلات نقش مهمی ایفا کنند، بنابراین این مسائل  در وهله اول ریشه در خانواده و سپس در رواج مصادیق خشونت در سطح اجتماع، دارند.

قرائی مقدم با اشاره به گمانه زنی هایی که در مورد انگیزه قتل این جوانان در فضای مجازی وجود دارد اظهار کرد: در سطح کشور قتل‌های زیادی تحت عنوان قتل‌های «ناموسی» دیده می شود. برای مثال در لرستان و کردستان قتل‌های ناموسی تحت عنوان «خون بس» اتفاق می افتد که ریشه در مسائل فرهنگی این مناطق  دارد. اما به طور کلی می توان گفت که عمده این قتل‌های اتفاق افتاده در کشور ریشه فرهنگی، اقتصادی مانند اختلافات بر سر آب و زمین یا  مسائل قومی دارند. در منطقه‌ای که قتل اخیر اتفاق افتاده است مسئله ناموسی مساله پررنگی است.

وی درخصوص وقوع حوادثی از این دست در آینده هشدار داد و گفت: با تغییرات آموزش و پرورش، بهبود جو جامعه و ایجاد شادی و نشاط اجتماعی، کاهش خشونت و پرخاشگری در سطح اجتماع، تقویت نقش تربیت خانودگی، حرکت به سمت اعتقادات، باورهای مذهبی و حفظ حرمت‌ها و ارزش‌ها می‌توان این مسائل را کاهش داد.

 وی با تاکید بر مساله سطح تحصیلات در پیشگیری از چنین حوادثی تصریح کرد: معمولا افراد تحصیل کرده کمتر دست به چنین اقدامات خشونت آمیزی می زنند. این اقدامات در میان افراد کم سن و سال و یا افرادی که تحصیلات پایین تری دارند بیشتر دیده می شود. به نظر می رسد افرادی با تحصیلات کمتر، تعصبات بی‌دلیل دارند و در نتیجه این تعصبات میزان خشونتی که به کار می برند نیز بیشتر است؛ از نظر این افراد مفهوم ناموس با مفهوم تقدس همراه است و وقتی ناموس همه چیز این افرادتلقی می شود، از اینکه زندگیشان را با قتل یک نفر نابود کنند نیز ابایی ندارند.