در بخش های خاصی از جهان، زمستان تنها سرد نیست بلکه به شدت وحشی و بیرحم است. این مناطق به دلیل سرمای شدید و یخبندان و بادهای سوزناک، سرد ترین نقاط زمین لقب گرفته اند و هر کسی توانایی سفر به این مناطق را ندارد مگر این گه هم عاشق سرما و یخبندان باشد و هم از لحاظ بدنی بتواند در چنین سرمای کشنده ای دوام بیاورد.
در بخش های خاصی از جهان، زمستان تنها سرد نیست بلکه به شدت وحشی و بیرحم است. این مناطق به دلیل سرمای شدید و یخبندان و بادهای سوزناک، سرد ترین نقاط زمین لقب گرفته اند و هر کسی توانایی سفر به این مناطق را ندارد مگر این گه هم عاشق سرما و یخبندان باشد و هم از لحاظ بدنی بتواند در چنین سرمای کشنده ای دوام بیاورد. البته حتی در سردترین نقاط کره ی زمین نیز افرادی وجود دارند که از این شرایط لذت برده و زندگی در چنین سرمایی را لذتبخش می دانند. در ادامه ی این مطلب قصد داریم شما را با سردترین مکان های روی کره زمین که زندگی در آن ها جریان دارد آشنا کنیم.
۱- اویمیاکن، روسیه
این روستا که در منطقه ی سیبری روسیه واقع شده است تنها چند صد کیلومتر از دایره ی قطب شمال فاصله دارد. روستای «اویمیاکن» (Oymyakon) حدود ۵۰۰ نفر جمعیت داشته و برای کسب عنوان سردترین نقطه در روی زمین با روستایی به نام «ورخویانسک» (Verkhoyansk) که در همان نزدیکی ها قرار دارد رقابت می کند. در ماه ژانویه دمای این روستا به ۵۰ درجه ی سانتیگراد زیر صفر می رسد. سردترین دمای هوا در این نقطه در سال ۱۹۳۳ اندازه گیری شد که به ۶۷٫۷ درجه سانتیگراد زیر صفر می رسید.
سرما در این روستا چنان شدید است که ساکنان خودروهایشان را در گاراژهایی که سیستم گرمایشی در آن ها نصب شده پارک می کنند تا از یخ زدن موتور جلوگیری کنند. مردم این روستا عینک به چشم نمی زنند زیرا قاب های عینک در اثر سرما به صورت آن ها می چسبد. در این روستا کشاورزی غیرممکن است به همین دلیل رژیم غذایی ساکنان از گوشت گوزن شمالی و ماهی تشکیل شده ودر برخی از موارد نیز خون اسب را به صورت قالب یخ درآورده و همراه با ماکارونی می خورند تا گرم بمانند.
۲- ورخویانسک، روسیه
این روستا نیز در سیبری روسیه در منطقه ی یاکوتیا قرار داشته و به اندازه ی روستای اویمیاکن سرد است. در زمستان، تنها راه برای سفر به این روستا راندن خودرو روی رودخانه ی یخ زده ی یانا است و در تابستان نیز تنها با هلی کوپتر می توان به این منطقه سفر کرد. زندگی در این روستا نیز تفاوت چندانی با آن چه که در روستای اویمیاکن می گذرد ندارد. در واقع در طول زمستان مردم با گرم نگه داشتن خانه ها به خواب زمستانی می روند. در دوران شوروی سابق این منطقه به عنوان مکانی برای تبعید مخالفان سیاسی مورد استفاده قرار می گرفت. بنابراین امروزه این منطقه محل سکونت فرزندان این زندانیان سیاسی و شکارچیان یاکوت است که روی هم رفته جمعیت ۱٫۳۰۰ نفری این روستا را تشکیل می دهند.
۳- اسنگ، کانادا
«اسنگ» (Snag) یک روستای بسیار کوچک نزدیک بزرگراه آلاسکا در یوکون کانادا است. در ماه ژانویه دمای هوای این منطقه به منفی ۶۰ درجه ی سانتیگراد نیز می رسد و سردترین دمای این منطقه در سال ۱۹۴۷ اندازه گیری شد که ۶۳ درجه زیر صفر بود. زمستان در این روستا چنان سرد است که ساکنان روستا برای جلوگیری از یخ زدن به ندرت از خانه های خود بیرون می آیند.
۴- اولانباتار، مغولستان
در پایتخت مغولستان، اولانباتار (Ulaanbaatar)، دمای هوا در سال ۲۰۱۵ به ۴۱ درجه ی سانتیگراد زیر صفر نیز رسید. اگرچه جمعیت ۱٫۳ میلیون نفری شهر به سرمای شدید زمستان عادت دارند اما آلودگی شدید هوا سلامت ساکنان این شهر را تهدید می کند. مردم این شهر معمولاً در خانه هایی شبیه چادر زندگی می کنند که به آن ها «یورت» (yurt) گفته شده و با زغال سنگ گرم می شوند. در طول زمستان مردم شهر در خانه هایشان مانده و توده ای از دود زغال سنگ در ارتفاع پایین روی شهر را می پوشاند. در سالهای اخیر حکومت این کشور سعی کرده مردم را از این یورت ها بیرون آورده و آن ها را به زندگی در خانه های معمولی که سیستم گرمایی مرکزی دارند ترغیب نماید.
۵- آستانه، قزاقستان
پایتخت قزاقستان در طول زمستان دمایی بین ۳۰ تا ۳۵ درجه زیر صفر را تجربه خواهد کرد و با جمعیتی بالغ بر ۸۰۰٫۰۰۰ هزار نفر بعد از اولانباتار سردترین پایتخت جهان به شمار می آید. این شهر آب و هوای نسبتاً خشکی داشته و تابستان هاش گرم و زمستان هایش سرد و خشک است. رودخانه ای که از مرکز شهر می گذرد بین ماه های نوامبر و آوریل کاملاً یخ می زند.
۶- هاربین، چین
به دلیل سرمای شدید زمستان به شهر هاربین لقب «شهر یخی» داده اند. این شهر مرکز استان هیلونگ جیانگ بوده و نزدیک به ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد و یکی از بزرگ ترین فستیوال های یخی جهان هر ساله در این شهر برگزار می شود. دمای هوا در فصل زمستان در این شهر بین ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتیگراد زیر صفر متغیر است اما در برخی موارد دماهایی تا ۴۴ درجه زیر صفر نیز در این منطقه به ثبت رسیده است. شهر هاربین سردترین و طولانی ترین زمستان را در میان تمامی شهرهای کشور چین دارد.
۷- یلونایف، کانادا
منطقه ی «یلو نایف» (Yellowknife) در شمالی غربی کانادا در حدود ۵۰۰ کیلومتر با حلقه ی قطب شمال فاصله دارد و بیش از ۲۰٫۰۰۰ نفر را در خود جای داده است. این منطقه آب و هوایی قطبی داشته و دمای هوا در ماه ژانویه به طور معمول تا ۳۲ درجه زیر صفر نیز خواهد رسید. این شهر به عنوان سردترین شهر کانادا شناخته شده و در سال ۱۹۴۷ دمای ۵۱ درجه ی سانتیگراد زیر صفر نیز در آن به ثبت رسیده است. این شهر آسمانی بسیار تمیز داشته و بهترین نقطه برای دیدن شفق شمالی در ماه های نوامبر تا آوریل به شمار می آید.
۸- یاکوتسک،روسیه
شهر «یاکوتسک» (Yakutsk) مرکز جمهوری ساخا در روسیه است. ساکنان این شهر ۲۰۰٫۰۰۰ نفر بوده و هر ساله در مقابل سرمای سخت زمستان مقاومت می کنند. در ماه ژانویه دمای هوا بین ۳۸ تا ۴۱ درجه ی سانتیگراد زیر صفر متغیر خواهد بود. این شهر نیز تنها چند صد کیلومتر با دایره ی قطب شمال فاصله داشته و زمستان آن بسیار زودتر از هر شهر دیگری در جهان آغاز می شود. آب و هوای قطبی این منطقه باعث شده که در زمستان سرمایی سخت و طاقت فرسا وجود داشته باشد.
۹- ووستوک، قطب جنوب
پایگاه «ووستوک» (Vostok) در فاصله ی ۱٫۰۰۰ کیلومتری قطب جنوب قرار گرفته و تنها جمعی از محققان و دانشمندان در داخل این ایستگاه که سردترین و ایزوله ترین ایستگاه تحقیقاتی جهان لقب گرفته زندگی می کنند. ووستوک خشک ترین و خشن ترین نقطه ی روی زمین است که دمای آن در فصل سرد سال تا ۱۲۹ درجه زیر صفر نیز می رسد. در زمستان، ساکنان این پایگاه از ماه می تا آگوست نشانی از خورشید نخواهند دید. اما زمانی که خورشید طلوع کند آفتابی ترین نقطه ی زمین را خواهند داشت و هر روز بیش از ۲۲٫۹ ساعت خورشید را در آسمان خواهند دید. زندگی در این نقطه از زمین تقریباً غیرممکن است.
۱- اویمیاکن، روسیه
این روستا که در منطقه ی سیبری روسیه واقع شده است تنها چند صد کیلومتر از دایره ی قطب شمال فاصله دارد. روستای «اویمیاکن» (Oymyakon) حدود ۵۰۰ نفر جمعیت داشته و برای کسب عنوان سردترین نقطه در روی زمین با روستایی به نام «ورخویانسک» (Verkhoyansk) که در همان نزدیکی ها قرار دارد رقابت می کند. در ماه ژانویه دمای این روستا به ۵۰ درجه ی سانتیگراد زیر صفر می رسد. سردترین دمای هوا در این نقطه در سال ۱۹۳۳ اندازه گیری شد که به ۶۷٫۷ درجه سانتیگراد زیر صفر می رسید.
سرما در این روستا چنان شدید است که ساکنان خودروهایشان را در گاراژهایی که سیستم گرمایشی در آن ها نصب شده پارک می کنند تا از یخ زدن موتور جلوگیری کنند. مردم این روستا عینک به چشم نمی زنند زیرا قاب های عینک در اثر سرما به صورت آن ها می چسبد. در این روستا کشاورزی غیرممکن است به همین دلیل رژیم غذایی ساکنان از گوشت گوزن شمالی و ماهی تشکیل شده ودر برخی از موارد نیز خون اسب را به صورت قالب یخ درآورده و همراه با ماکارونی می خورند تا گرم بمانند.
۲- ورخویانسک، روسیه
این روستا نیز در سیبری روسیه در منطقه ی یاکوتیا قرار داشته و به اندازه ی روستای اویمیاکن سرد است. در زمستان، تنها راه برای سفر به این روستا راندن خودرو روی رودخانه ی یخ زده ی یانا است و در تابستان نیز تنها با هلی کوپتر می توان به این منطقه سفر کرد. زندگی در این روستا نیز تفاوت چندانی با آن چه که در روستای اویمیاکن می گذرد ندارد. در واقع در طول زمستان مردم با گرم نگه داشتن خانه ها به خواب زمستانی می روند. در دوران شوروی سابق این منطقه به عنوان مکانی برای تبعید مخالفان سیاسی مورد استفاده قرار می گرفت. بنابراین امروزه این منطقه محل سکونت فرزندان این زندانیان سیاسی و شکارچیان یاکوت است که روی هم رفته جمعیت ۱٫۳۰۰ نفری این روستا را تشکیل می دهند.
۳- اسنگ، کانادا
«اسنگ» (Snag) یک روستای بسیار کوچک نزدیک بزرگراه آلاسکا در یوکون کانادا است. در ماه ژانویه دمای هوای این منطقه به منفی ۶۰ درجه ی سانتیگراد نیز می رسد و سردترین دمای این منطقه در سال ۱۹۴۷ اندازه گیری شد که ۶۳ درجه زیر صفر بود. زمستان در این روستا چنان سرد است که ساکنان روستا برای جلوگیری از یخ زدن به ندرت از خانه های خود بیرون می آیند.
۴- اولانباتار، مغولستان
در پایتخت مغولستان، اولانباتار (Ulaanbaatar)، دمای هوا در سال ۲۰۱۵ به ۴۱ درجه ی سانتیگراد زیر صفر نیز رسید. اگرچه جمعیت ۱٫۳ میلیون نفری شهر به سرمای شدید زمستان عادت دارند اما آلودگی شدید هوا سلامت ساکنان این شهر را تهدید می کند. مردم این شهر معمولاً در خانه هایی شبیه چادر زندگی می کنند که به آن ها «یورت» (yurt) گفته شده و با زغال سنگ گرم می شوند. در طول زمستان مردم شهر در خانه هایشان مانده و توده ای از دود زغال سنگ در ارتفاع پایین روی شهر را می پوشاند. در سالهای اخیر حکومت این کشور سعی کرده مردم را از این یورت ها بیرون آورده و آن ها را به زندگی در خانه های معمولی که سیستم گرمایی مرکزی دارند ترغیب نماید.
۵- آستانه، قزاقستان
پایتخت قزاقستان در طول زمستان دمایی بین ۳۰ تا ۳۵ درجه زیر صفر را تجربه خواهد کرد و با جمعیتی بالغ بر ۸۰۰٫۰۰۰ هزار نفر بعد از اولانباتار سردترین پایتخت جهان به شمار می آید. این شهر آب و هوای نسبتاً خشکی داشته و تابستان هاش گرم و زمستان هایش سرد و خشک است. رودخانه ای که از مرکز شهر می گذرد بین ماه های نوامبر و آوریل کاملاً یخ می زند.
۶- هاربین، چین
به دلیل سرمای شدید زمستان به شهر هاربین لقب «شهر یخی» داده اند. این شهر مرکز استان هیلونگ جیانگ بوده و نزدیک به ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد و یکی از بزرگ ترین فستیوال های یخی جهان هر ساله در این شهر برگزار می شود. دمای هوا در فصل زمستان در این شهر بین ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتیگراد زیر صفر متغیر است اما در برخی موارد دماهایی تا ۴۴ درجه زیر صفر نیز در این منطقه به ثبت رسیده است. شهر هاربین سردترین و طولانی ترین زمستان را در میان تمامی شهرهای کشور چین دارد.
۷- یلونایف، کانادا
منطقه ی «یلو نایف» (Yellowknife) در شمالی غربی کانادا در حدود ۵۰۰ کیلومتر با حلقه ی قطب شمال فاصله دارد و بیش از ۲۰٫۰۰۰ نفر را در خود جای داده است. این منطقه آب و هوایی قطبی داشته و دمای هوا در ماه ژانویه به طور معمول تا ۳۲ درجه زیر صفر نیز خواهد رسید. این شهر به عنوان سردترین شهر کانادا شناخته شده و در سال ۱۹۴۷ دمای ۵۱ درجه ی سانتیگراد زیر صفر نیز در آن به ثبت رسیده است. این شهر آسمانی بسیار تمیز داشته و بهترین نقطه برای دیدن شفق شمالی در ماه های نوامبر تا آوریل به شمار می آید.
۸- یاکوتسک،روسیه
شهر «یاکوتسک» (Yakutsk) مرکز جمهوری ساخا در روسیه است. ساکنان این شهر ۲۰۰٫۰۰۰ نفر بوده و هر ساله در مقابل سرمای سخت زمستان مقاومت می کنند. در ماه ژانویه دمای هوا بین ۳۸ تا ۴۱ درجه ی سانتیگراد زیر صفر متغیر خواهد بود. این شهر نیز تنها چند صد کیلومتر با دایره ی قطب شمال فاصله داشته و زمستان آن بسیار زودتر از هر شهر دیگری در جهان آغاز می شود. آب و هوای قطبی این منطقه باعث شده که در زمستان سرمایی سخت و طاقت فرسا وجود داشته باشد.
۹- ووستوک، قطب جنوب
پایگاه «ووستوک» (Vostok) در فاصله ی ۱٫۰۰۰ کیلومتری قطب جنوب قرار گرفته و تنها جمعی از محققان و دانشمندان در داخل این ایستگاه که سردترین و ایزوله ترین ایستگاه تحقیقاتی جهان لقب گرفته زندگی می کنند. ووستوک خشک ترین و خشن ترین نقطه ی روی زمین است که دمای آن در فصل سرد سال تا ۱۲۹ درجه زیر صفر نیز می رسد. در زمستان، ساکنان این پایگاه از ماه می تا آگوست نشانی از خورشید نخواهند دید. اما زمانی که خورشید طلوع کند آفتابی ترین نقطه ی زمین را خواهند داشت و هر روز بیش از ۲۲٫۹ ساعت خورشید را در آسمان خواهند دید. زندگی در این نقطه از زمین تقریباً غیرممکن است.
ارسال نظر
