بعید نیست در صورت ادامه روند کژدار و مریز مسئولان شهری و تداوم سرگردانی شهروندان اراکی درگیر در پروژه 55متری، دولت به صورت مستقیم از طریق وزارت کشور به این طرح ورود کند.
یک طرح عمرانی شهری در اراک ده سال است دست کم 1600 خانوار این شهر را بلاتکلیف گذاشته است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، طرح موسوم به 55 متری اراک، از سال 83 در دستور کار شهرداری این شهر قرار گرفته و عمده ترین هدف از اجرای آن کاهش ترافیک عنوان شده است. پروژه فوق قرار است كمربند شمالی اراک را به پل فرنگی متصل کند.
با این وجود تنها قطعه ای که در ده سال اخیر اجرا شده زیرگذر میدان جهاد است و علیرغم فراز و نشیب های فراوان در مسیر اجرای طرح، با گذشت ده سال همچنان اقدام قابل توجهی صورت نگرفته و دخالت مقامات استانی و نمایندگان مجلس نیز راهگشا نبوده است.
گذشته از حاشیه هایی که در خصوص پیمانکاران و مجریان طرح فوق در سال های گذشته پدید آمده و هیچ یک از آنها عملا کمک چندانی به پیشرفت طرح نکرده اند، نکته قابل تامل تردیدهایی است که همچنان پیرامون ضرورت یا عدم ضرورت اجرای پروژه وجود دارد.
برخی کارشناسان بر این باورند که طرح 55 متری پشتوانه مطالعاتی و کارشناسی لازم را ندارد و عملا مشکلی از ترافیک منطقه حل نخواهد کرد. در این میان، مسئولان شهری همچنان بر اجرای آن پافشاری می کنند و تنها مشکل را نبود اعتبارات لازم می دانند.
این در حالی است که رقم بودجه تخصیص یافته به این طرح در طول این سالها مشخص نیست و تعداد کمی از املاک در مسیر طرح خریداری شده است. استاندار وقت مرکزی در سال 91، اراضی خریداری شده را تنها 16 پلاک دانسته بود. گفته می شود تنها قسمت بسیار کوچکی از زمین ها برای طرح به تملک شهرداری درآمده که اراضی مزبور یا در زمره زمین های آزاد بوده و یا در تملک نهادهایی مانند شرکت نفت و سیلو و مظلوم تر ازهمه آموزش وپرورش قرار داشته است. بر اساس برآوردها تملک اراضی طرح 55 متری نیازمند 2600 میلیارد ریال اعتبار است.
فارغ از معضلات موجود در مسیر اجرای طرح، دود بلاتکلیفی پروژه به طور مستقیم به چشم ساکنان منطقه رفته است. به گونه ای که معملات ملکی در منطقه مذکور اراک عملا راکد شده و دست کم هزار و 600 خانوار را سرگردان کرده است.
طرح 55 متری باعث شده است عمليات ساخت و ساز در مناطقي از شهر اراک به ویژه قسمت هايي از خيابانهاي شهيد رجايي (ملك)، اسد آبادي، اطراف ميدان وليعصر، كوچه شكرايي و حوالي آنها به طور کامل متوقف شود. از طرفی خرید و فروش زمین در این مناطق کاملا راکد شده و قیمت اراضی نیز در صورتی که خریداری قصد معامله داشته باشد، نصف شده است.
ابهامات فراوان طرح و اینکه چرا در سال های اخیر شهرداران و مسئولان مختلف شهری، اراده لازم و جدی را برای اجرای آن نشان نداده اند لزوم دخالت نهادهای دولتی از جمله وزارت کشور را بیش از پیش گوشزد می کند و چه بسا در صورت عدم تعیین تکلیف و تصمیم گیری برای طرح در شورای شهر اراک، به زودی شاهد این موضوع باشیم.
در این میان، استاندار مرکزی و معاون عمرانی استاندار که رییس و دبیر کمیسیون ماده 5 به شمار می روند، به عنوان مسئولان نهادی که بررسی و تصویب طرحهای تفضیلی شهری و تغییرات آنها را بر عهده دارد، مسئولیت خاص خود را دارند.
بعید نیست در صورت ادامه روند کژدار و مریز مسئولان شهری و تداوم سرگردانی شهروندان اراکی درگیر در پروژه، دولت به صورت مستقیم از طریق وزارت کشور به این طرح ورود کند. دخالت دولت و تعیین این موضوع که ادامه اجرای طرح ضروری است و یا پروژه باید به طور کامل منتفی شود، دست کم 14 هزار شهروند اراکی درگیر در پروژه را از بلاتکلیفی نجات خواهد داد.
اراک در اسفند سال 91 با الحاق دو شهر سنجان و کرهرود در زمره کلانشهرهای کشور قرار گرفت. این شهر صنعتی نزدیک به 600 هزار نفر جمعیت دارد و چهاردهمین شهر پرجمعیت کشور به شمار می رود. اکثر کرسی های شورای 15 نفری شهر اراک در اختیار اصولگرایان است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، طرح موسوم به 55 متری اراک، از سال 83 در دستور کار شهرداری این شهر قرار گرفته و عمده ترین هدف از اجرای آن کاهش ترافیک عنوان شده است. پروژه فوق قرار است كمربند شمالی اراک را به پل فرنگی متصل کند.
با این وجود تنها قطعه ای که در ده سال اخیر اجرا شده زیرگذر میدان جهاد است و علیرغم فراز و نشیب های فراوان در مسیر اجرای طرح، با گذشت ده سال همچنان اقدام قابل توجهی صورت نگرفته و دخالت مقامات استانی و نمایندگان مجلس نیز راهگشا نبوده است.
گذشته از حاشیه هایی که در خصوص پیمانکاران و مجریان طرح فوق در سال های گذشته پدید آمده و هیچ یک از آنها عملا کمک چندانی به پیشرفت طرح نکرده اند، نکته قابل تامل تردیدهایی است که همچنان پیرامون ضرورت یا عدم ضرورت اجرای پروژه وجود دارد.
برخی کارشناسان بر این باورند که طرح 55 متری پشتوانه مطالعاتی و کارشناسی لازم را ندارد و عملا مشکلی از ترافیک منطقه حل نخواهد کرد. در این میان، مسئولان شهری همچنان بر اجرای آن پافشاری می کنند و تنها مشکل را نبود اعتبارات لازم می دانند.
این در حالی است که رقم بودجه تخصیص یافته به این طرح در طول این سالها مشخص نیست و تعداد کمی از املاک در مسیر طرح خریداری شده است. استاندار وقت مرکزی در سال 91، اراضی خریداری شده را تنها 16 پلاک دانسته بود. گفته می شود تنها قسمت بسیار کوچکی از زمین ها برای طرح به تملک شهرداری درآمده که اراضی مزبور یا در زمره زمین های آزاد بوده و یا در تملک نهادهایی مانند شرکت نفت و سیلو و مظلوم تر ازهمه آموزش وپرورش قرار داشته است. بر اساس برآوردها تملک اراضی طرح 55 متری نیازمند 2600 میلیارد ریال اعتبار است.
فارغ از معضلات موجود در مسیر اجرای طرح، دود بلاتکلیفی پروژه به طور مستقیم به چشم ساکنان منطقه رفته است. به گونه ای که معملات ملکی در منطقه مذکور اراک عملا راکد شده و دست کم هزار و 600 خانوار را سرگردان کرده است.
طرح 55 متری باعث شده است عمليات ساخت و ساز در مناطقي از شهر اراک به ویژه قسمت هايي از خيابانهاي شهيد رجايي (ملك)، اسد آبادي، اطراف ميدان وليعصر، كوچه شكرايي و حوالي آنها به طور کامل متوقف شود. از طرفی خرید و فروش زمین در این مناطق کاملا راکد شده و قیمت اراضی نیز در صورتی که خریداری قصد معامله داشته باشد، نصف شده است.
ابهامات فراوان طرح و اینکه چرا در سال های اخیر شهرداران و مسئولان مختلف شهری، اراده لازم و جدی را برای اجرای آن نشان نداده اند لزوم دخالت نهادهای دولتی از جمله وزارت کشور را بیش از پیش گوشزد می کند و چه بسا در صورت عدم تعیین تکلیف و تصمیم گیری برای طرح در شورای شهر اراک، به زودی شاهد این موضوع باشیم.
در این میان، استاندار مرکزی و معاون عمرانی استاندار که رییس و دبیر کمیسیون ماده 5 به شمار می روند، به عنوان مسئولان نهادی که بررسی و تصویب طرحهای تفضیلی شهری و تغییرات آنها را بر عهده دارد، مسئولیت خاص خود را دارند.
بعید نیست در صورت ادامه روند کژدار و مریز مسئولان شهری و تداوم سرگردانی شهروندان اراکی درگیر در پروژه، دولت به صورت مستقیم از طریق وزارت کشور به این طرح ورود کند. دخالت دولت و تعیین این موضوع که ادامه اجرای طرح ضروری است و یا پروژه باید به طور کامل منتفی شود، دست کم 14 هزار شهروند اراکی درگیر در پروژه را از بلاتکلیفی نجات خواهد داد.
اراک در اسفند سال 91 با الحاق دو شهر سنجان و کرهرود در زمره کلانشهرهای کشور قرار گرفت. این شهر صنعتی نزدیک به 600 هزار نفر جمعیت دارد و چهاردهمین شهر پرجمعیت کشور به شمار می رود. اکثر کرسی های شورای 15 نفری شهر اراک در اختیار اصولگرایان است.
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
| در حال بررسی: ۱
| انتشار یافته: ۵
ارسال نظر
با سلام، حرف برای زدن زیاد است، به نظر اینجانب به عنوان هیئت علمی دانشگاه، با کسانی که واقعا کارنشناس بوده اند و این طرح را تصویب کرده اند باید برخورد قانونی شود و محاکمه شوند، چه بخاطر هزینه های زیادی که به هدر رفته است و چه بخاطر ظلمی که به مالکین پلاکهای درگیر در این طرح شده است، بنده خود شاهد افراد سالمندی هستم که حاصل عمرشان خانه ای بوده که در این مدت بیش از 10 سال نه توانسته اند ملک خودشان را بفروشند و نه بسازند و نه ....، و حتی عده ای از آنها را می شناسم که به رحمت خدا رفتند و در آرزوی رفع این طرح کذایی، هیچ کس نیست که به جد پیگیری کند که کارنشتاسانی که از روی بی تجربگی چنین تصمیمی گرفته اید این طرح حکم کمربندی دارد که از وسط شهر می خواهید عبور دهید و با آثار و عوارض عدیده صوتی، آلایندگی،اکولوژیکی و آن و مضافا با هزینه بسیار بالا برای شهر، متاسفانه اشکال کار این است کسانی که اشتباه کرده اند شهامت اعتراف به اشتباه را ندارد و باز بر اشتباه خود اصرار دارند، همه اینها باید محاکمه شوند و از عهده خسارت مردم و بیت المال برآیند.
اینجانب نظر اقای حسام را تائید میکنم.من هم مدت 12 سال است درخواست جواز ساخت کردم وبلاتکلیفم و ضرر و زیان زیادی را متحمل شدم و دو ملک من در این طرح میباشد و خیلی ها را میشناسم که این طرح به زندگیشان صدمات زیادی را رسانده و حتی باعث مرگشان شده چه کسی میخواهد جوابگوی این همه خسارتهای جانی و مالی افرادی باشد که ملکشان در این طرح خونین قرار گرفته؟سالها میگذرد که شهرداری نتوانسته عقب نشینی خیابانهای مرکزی شهر را انجام دهد چطور میتواند طرح به این بزرگی را که از بافت مرکزی شهر عبور میکند وجزء گرانترین املاک میباشند اجراء کند؟این طرح نه اقتصادی می باشد و نه مشکلی را برای اراک حل میکندو از طرف کلیه اهالی در طرح از مسئولین تقاضا دارم هر چه زود تر تکلیف مردم را مشخص کنند و مسعولینی که باعث خسارت جانی و مالی مردم در این طرح شدند باید محاکمه شوند.
اقایان حسام و سید حسن تمامی موارد را بخوبی بیان کرده اند ،با پیگیری مطالب بیان شده توسط مسولین متعددی که طی این سالها نظراتی در رابطه با طرح موسوم به 55 متری ابراز داشته اند کلماتی کلیشه ای ، با اما واگرهای فراوان مانند طرح کاملاً کارشناسی شده، طرح برای روانی ترافیک خوب است،طرح نیازبه بودجه هزار ملیاردی دارد که از توان استان خارج است ،طرح ملی است وباید دولت دخالت کند ، بررسی های طرح انجام شده و بزودی آغاز خواهد شد ،طرح به تلطیف هوای اراک کمک خواهد کرد ،که همگی نشان دهنده این است که این قصه سر دراز دارد ودر صورت اجرایی شدن آن در آینده دور هم جوابگوی نیازهای آنزمان نخواهد بود و بهتر است از حال بفکر طراحی جهت دو طبقه ای کردن آن باشند، که در آن ایام کاربرد بیشتری داشته باشد
سئوال این است چرا طراحان عزیز، این طرح سنگین و بزرگ را انتخاب کرده اند،که در کوتاه مدت منظور حدود12 سال نه تنها باری از دوش ترافیک و الودگی هوا برنداشته است ،بلکه مشکلات فروانی را برای مردم شهر همانطور که آحسان و سید حسن عزیز عنوان داشته اند فراهم کرده، چرا طرح های عملی تری را انتخاب نکرده اند که در کوتاه مدت اثرات آن شامل حال مردم شود