کشف شهر زیرآبی 1700 ساله

دیرینه‌شناسان به شبکه‌ گسترده‌ای از ویرانه‌های زیرآبی دست یافتند که شهر روم باستان موسوم به «ناپولی» را تشکیل می‌دهند. این شهر حدود 1700 سال پیش توسط سونامی قدرتمندی به زیر آب کشیده شد.

 به نقل از sciencealert، دانشمندان در این شهر زیرآبی خیابان‌ها، بناهای تاریخی و حدود صد مخزن حاوی موادی برای تهیه سس «گاروم» پیدا کردند. این ماده نوعی سس ماهی مخصوص و پرطرفدار در روم و یونان باستان بوده است که نقش قابل توجهی در اقتصاد این کشور ایفا می‌کرد.

محققان به دنبال سفر برای یافتن ناپولی، از مؤسسه ملی میراث تونس و دانشگاه «ساساری» ایتالیا در این تحقیق شرکت کردند و کار خود را از سال 2010 آغاز کردند اما کشف این شهر زیرآبی به لطف بهبود شرایط آب و هوایی به تازگی صورت گرفت.

سرپرست این گروه تحقیقاتی معتقد است که این کشف بسیار مهمی است و به دانشمندان کمک می‌کند که با قطعیت اعلام کنند که ناپولی مرکز اصلی تولید سس گاروم و ماهی شور بوده است. این مرکز می‌تواند بزرگ‌ترین مرکز در روم باشد.

ویرانه‌های کشف‌شده در وسعت بیش از 20 هکتار پراکنده‌اند و تحقیقات نشان می‌دهد که در واقع، ناپولی به دنبال سونامی ناشی از زمین‌لرزه‌ای که در 21 ژوئیه 365 سال بعد از میلاد رخ داده بود، در زیر آب مدفون شد.

این رخداد در تاریخ روم به ثبت رسیده است و تصور می‌شود که در آن زمان، بلای طبیعی مشابهی هم باعث بروز آسیب‌های اساسی به اسکندریه مصر و جزیره «کرت» یونان شده است.

در حالی که در آن زمان ابزارهای اندازه‌گیری دانشمندان موجود نبود، اما محاسبات تاریخدانان نشان می‌دهد که زمین‌لرزه ایجاد شده از دو لرزه تشکیل شده بود که بزرگ‌‌ترین آن هشت ریشتر بود. آن لرزش‌ها تا حدی بزرگ بود که جزیره «کرت» را تا 10 متر جابه‌جا کرده بود.

در ابتدا، ناپولی به معنای «شهر جدید» در قرن پنجم در یونان باستان کشف شد. این منطقه زیرآبی در شمار شرقی «نابل» تونس واقع شده است که امروزه از لحاظ گردشگری محبوب است و به دلیل سفالگری‌های آن مشهور شده است.

کشف شهر زیرآبی ناپولی از آنجایی حائز اهمیت است که اطلاعات به ثبت رسیده از این شهر در تاریخ محدود است و در ادبیات شهر روم هم کم‌تر می‌توان از آن موردی یافت که ممکن است به دلیل عدم وفاداری رومی‌ها در تاریخ بوده است که به خاطر تنبیه، اطلاعاتی از آن در تاریخ روم باستان آورده نشده است.