متن کامل گزارش آمانو درباره ایران

این گزارش شامل ۶۹ پاراگراف و سه صفحه ضمیمه است.

متن کامل این گزارش بدین شرح است:

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته ای (NPT)

و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

• ایران هفت اقدام عملی که با آژانس در فوریه 2014 در ارتباط با "چار چوب برای همکاری" توافق کرده بود را اجرا کرده است و آژانس در حال تجزیه و تحلیل اطلاعات ارائه شده از سوی ایران می‌باشد.

• در ارتباط با "چار چوب برای همکاری"، ایران و آژانس در 20 مه 2014 در خصوص اجرای پنج اقدام عملی دیگر از سوی ایران تا 25 اوت 2014 به توافق رسیدند.

•آژانس به وظیفه خود مبنی بر نظارت و راستی آزمایی اقدامات ذی ربط هسته ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA) ادامه داده است. (به ضمیمه سه مراجعه شود)

• از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران در هیچ کدام از تاسیسات اعلام شده خود به غنی سازی UF6 بالاتر از 5 درصد مبادرت نکرده است. در نتیجه ی اقدامات رقیق سازی و تبدیل در طول این مدت، میزان ذخایر UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد اورانیوم 235 از 209.1 کیلوگرم به 38.4 کیلوگرم کاهش یافته است.

• غنی سازی UF6 تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 با همان نرخی که در گزارش قبلی ذکر شده، باقی مانده است. سانتریفیوژ بیشتری از نوع IR-2m یا IR-1 در FEP، FFEP یا کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP) (محوطه تولید) نصب نشده اند. میزان مواد هسته ای که به شکل UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 باقی مانده 8475 کیلوگرم است.

•اجزاء مهم بیشتری در راکتور IR-40 نصب نشده و تولید یا تست سوخت برای این راکتور انجام نگرفته است.

•دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره‌سازی فراهم گشته است.

A. مقدمه

1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمهوری اسلامی ایران می باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک می باشد که شامل ضمیمه ای است که اطلاعات روزآمد در خصوص اجرای اقدامات داوطلبانه ای که ایران در ارتباط با برنامه اقدام مشترک متعهد شده است، را فراهم می‌کند.

2. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش در خصوص ایران الزام آور است . مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام‌آور هستند . اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته‌ای اش لازم می باشد.

3. همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ 11 نوامبر 2013 یک "بیانیه مشترک در مورد یک چار چوب برای همکاری" امضاء کردند (GOV/INF/2013/14). ذیل چهار چوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیتهایی به صورت گام به گام موافقت کردند.

4. در یک تحول جداگانه در ژنو، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ 24 نوامبر 2013 در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله، بیان می دارد که "هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می دهد که برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود" و بر اساس برنامه مشترک اقدام که از 20 ژانویه 2014 لازم‌الاجرا گشت، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است. طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی‌آزمایی فعالیتهای ذی‌ربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذی‌ربط شورای امنیت انجام می‌داد، می‌پردازد.

5. این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2014/10) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.

B . شفاف سازی مسائل حل نشده

6. همان طور که قبلا گزارش شده بود، شورای حکام در قطعنامه نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرده برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف آشکارسازی درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفت‌وگوهای خود شدت بخشند. شورا در قطعنامه 13سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقی‌مانده اساسی به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

7. همانطور که قبلا گزارش شد، پیرو "چار چوب برای همکاری"، ایران شش اقدام عملی مقدماتی را طی دوره زمانی سه ماهه اجرا کرده است. از زمان گزارش پیشین مدیرکل، ایران شفاف سازی بیشتری در مورد برخی اطلاعاتی که قبلا به آژانس ارائه نموده بود، کرده است. این شفاف سازی‌ها شامل ارائه اطلاعات طراحی مقدماتی برای یک راکتور تحقیقاتی جدید می باشد.( به پانویس 12 نگاه کنید). بر اساس آنالیز اطلاعات ارائه شده از سوی ایران، آژانس در حال حاضر هیچ موضوع باقیمانده ای را در ارتباط با این اطلاعات شناسایی نکرده است.

8. در ارتباط با " چارچوب برای همکاری " ایران 7 اقدام عملی توافق شده با آژانس در 9 فوریه 2014 را به شرح ذیل اجرا نموده است:

• ایران در تاریخ 6 مه 2014 اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و دسترسی هدایت شده به معدن ساغند در یزد را ارائه کرده است.

• اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و دسترسی هدایت شده به کارخانه کنسانتره اردکان را در تاریخ 7 مه 2014 ارائه نمود.

•ایران در تاریخ 12 فوریه 2014 پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده در مورد راکتور IR-40 را ارائه کرد و به درخواست آژانس، در 29 مارس 2014 در مورد برخی اطلاعات مندرج در پرسشنامه اطلاعات طراحی شفاف سازی کرد.

• ایران در تاریخ 5 مه 2014 با آژانس در خصوص نهایی کردن رویکرد پادمانی برای راکتور IR-40 توافق نمود.

•در تاریخ 12 مارس 2014 اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین در مورد مرکز لیزر لشکر آباد را ارائه و بازدید از این مرکز را نیز تنظیم کرد.

• در نامه ای به تاریخ 29 آوریل 2014 اطلاعات در مورد مواد منبع که هنوز به ترکیب و خلوص مناسب برای تولید سوخت و یا برای غنی شدن به صورت ایزوتوپی نرسیده است، از جمله واردات این مواد و نیز در مورد استحصال اورانیوم از فسفات توسط ایران را ارائه کرد.

• ایران اطلاعات و نیز توضیحاتی به آژانس برای ارزیابی نیازهایش در مورد توسعه چاشنی‌های انفجار EBW

(Exploding Bridge Wire) ارائه کرد. ( به پاراگراف های 57-55 نگاه کنید )

آژانس تایید می کند که ایران 7 اقدام عملی را اجرا کرده است و آژانس در حال آنالیز اطلاعات ارائه شده توسط ایران می‌باشد.

9. در طول جلسات فنی برگزار شده در تهران در تاریخ 26 آوریل 2014 و 12 مه 2014، آژانس پیشنهاداتی را برای اجرای اقدامات عملی از سوی ایران در ارتباط با "چارچوب همکاری" مطرح نمود. در یک جلسه فنی در تهران در تاریخ 20 مه 2014، آژانس و ایران در خصوص 5 اقدام عملی دیگر جهت اجرا از سوی ایران در گام بعدی، تا تاریخ 25 اوت 2014 و به شرح زیر توافق کردند:

• تبادل اطلاعات با آژانس در ارتباط با ادعاهای مربوط به انفجارات پرقدرت از جمله آزمایش انفجار پرقدرت در مقیاس بزرگ در ایران

• ارائه اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و توضیحات مربوط به مطالعات صورت گرفته و/یا مقالات منتشر شده در ایران در ارتباط با انتقال نوترون و مدل سازی و محاسبات مربوطه و استفاده ادعایی از آنها در مواد فشرده

• ارائه اطلاعات مورد توافق طرفین و تنظیم بازدید فنی از یک مرکز تحقیق و توسعه سانتریفیوژ

•ارائه اطلاعات مورد توافق طرفین و دسترسی هدایت شده به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره سازی

• نهایی کردن رویکرد پادمان برای راکتور IR-40

C. تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه ایران

10. ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود 18 تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs)به آژانس اعلام نموده است (پیوست 1) . با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، مع ذلک آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs)ادامه می دهد‍.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

11. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. با این حال از 20 ژانویه 2014، ایران UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصد U-235 را تولید نکرده و به کاهش ذخایر UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 ادامه داده است. تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

12. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6تا 5 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش می باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6تا 20 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی می باشد.

13. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

•11977 کیلوگرم ( 866+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل)UF6غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که 8475 کیلوگرم (866 + کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF6غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده اند (نگاه کنید به ضمیمه II):

• تا آن نقطه ای که ایران تولیدUF6غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235را متوقف کرد38.4 کیلوگرم از447.8 کیلوگرم این مواد( 122.2 - کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) به شکل UF6تا 5 درصد اورانیوم 235 باقی ماند و بقیه آن کاهش غنا یافت یا به اکسید اورانیوم تبدیل شد( نگاه کنید به ضمیمه II).

D.1 -نطنز

14. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد که اولین بار در سال 2007 راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل 18 آبشار است و مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار دارد . در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید Bارائه نماید.

15. تا 14 مه 2014 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند، هیچکدام از این آبشارها با UF6طبیعی خوراک دهی نشده اند، و کار نصب اولیه 12 آبشار دیگر با سانتریفیوژ هایIR-2m در این واحد تکمیل گردیده بود.

16. تا تاریخ 14 مه 2014 در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: 90 آبشار بطور کامل نصب شده بود که 54 آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می شد. همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه 36 آبشار با سانتریفیوژ هایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

17. تا تاریخ 13 مه 2014،ایران 133839 کیلوگرم UF6طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت که تولید آن در فوریه 2007 آغاز شد و مجموعا 11767 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تولید می کرد خوراک دهی کرده است.

18. آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت و سایر فعالیتهای راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل نموده است.

19. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

20. محوطه تولید:همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد ، ایران خوراک دهی به آبشارهای 1 و 6 با UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 را متوقف کرد و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می کند. در تاریخ 8 فوریه 2014 ایران بخشهای بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک» اتخاذ گردیده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای 1 و 6 را به صورت به هم متصل بکار نیانداخته است.

21. تا 20 ژانویه 2014 که ایران تولید UF6با غنای 20% اورانیوم 235 را متوقف کرد، این کشور 1630.8 کیلوگرم UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 را به آبشارهای 1 و 6 خوراک دهی کرده یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه 2010 و در مجموع 201.9 کیلوگرم UF6با غنای 20% اورانیوم 235 تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین 20 ژانویه 2014 و 6 مه 2014، ایران 35 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای 1 و 6 در کارخانه نیمی صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرد و مجموعا 26.1 کیلوگرم UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 تولید نمود.

22. محوطه تحقیق و توسعه : از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s به عنوان ماشین های مجزا و به سانتریفیوژهایIR-1، IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. تک سانتریفیوژ نصب شده IR-5 هنوز با UF6طبیعی تغذیه نشده است. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شده است آژانس همچنین «غلاف» جدیدی را مشاهده کرده است که در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال می باشد.

23. بین 10 فوریه 2014 و 6 مه 2014، تقریباٌ در مجموع 389.19 کیلوگرم UF6طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند کنار گذاشته نشده است.

24. بین 20 ژانویه 2014 و 14 آوریل 2014 ایران غنای موجودی UF6با غنای 20% اورانیوم 235را کاهش داد.

25. براساس نتایج آنالیز نمونه های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.

D.2. فوردو

26. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو:کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ)مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در 16 آبشار در بر می گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند. تاکنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ 8 فوریه 2014 اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک » به انجام رسانده است.

27. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شد ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند بکار نگرفته است. هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک دهی نشده بودند.

28. آژانس در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV)که در نوامبر 2013 در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو اجرا کرد موجودی فیزیکی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 23 نوامبر 2013 را در چارچوب ابهامات سنجش که بطور عادی به چنین تاسیساتی مربوط می شود راستی آزمایی نمود.

29. بین تاریخهای 18 ژانویه و 2 فوریه 2014، آژانس راستی آزمایی موجودی فیزیکی دیگری را در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو اجرا نمود تا موجودی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 20 ژانویه 2014 را که هنوز آژانس در حال ارزیابی نتایج آن است راستی آزمایی نماید.

30. ایران تا تاریخ 20 ژانویه 2014 که تولید UF6غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم 235 را متوقف نمود مقدار 1806 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر 2011 شروع شد ودر مجموع تقریبا 245.9 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای 20 ژانویه 2014 و 13 مه 2014 مقدار739.3 کیلوگرم UF6طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرد و در مجموع76.5 کیلوگرم UF6غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را تولید نمود.

31. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فوردو و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فوردو اعلام داشته فعالیت نموده است.

D.3. سایر فعالیتهای مربوط به غنی سازی

32. ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژ ها، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره سازی را به آژانس ارائه می دهد. این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است نیز طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری (نگاه کنید به بند 9 در بالا) از سوی ایران ارائه خواهد شد. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده موجودی مجموعه های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین آن سانتریفیوژهایی که از کار افتاده اند شوند به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست روشنگریهای اضافی نیز دریافت نموده است. آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعاتی که از سوی ایران ارائه شده و دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات راستی آزمایی که انجام داده است می تواند تایید نماید که تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده آن همخوانی دارد.

33. طبق یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با «چارچوب همکاری» (بند 9) ایران موافقت نموده است که اطلاعات مورد توافق دو طرف را ارائه نماید و یک دیدار فنی از یک مرکز تحقیقات و توسعه سانتریفیوژ را تنظیم نماید.

E. فعالیت های بازفرآوری

34. متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شده است ایران اعلام کرده است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران به مراحل فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد مشغول نخواهد شد.»

35. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران TRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 14 مه 2014 یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 12 مه 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که هیچ گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

36. برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است. اما از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده است (بند 47 زیر را ببینید).

37. رآکتور IR-40: رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی 150 مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 می باشد.

38. در تاریخ 11 می 2014 میلادی، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده اند. همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل ذکر گردید، ایران در راستای تعهدات خود تحت چارچوب همکاری (بنگرید به بند 8 در بالا) در فوریه 2014 پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده را برای رآکتور IR-40ارائه نمود. آژانس پرسشنامه اطلاعات طراحی را مورد بررسی قرار داد و درخواست روشنگری های اضافی مشخصی نمود که ایران آنها را ارائه کرد. هماهنگونه که قبلا" ذکر شد (بند 8 در بالا) در تاریخ 5 می 2014 آژانس و ایران درخصوص اقدامات پادمانی برای رآکتور IR-40 توافق نمودند. متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، همانگونه که قبلا" اشاره شد (بند 9 در بالا) ایران رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را تا 25 اگوست 2014 با آژانس نهائی می کند.

39. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

40. همانگونه که قبلا" گزارش شد، اگرچه HWPP تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت. در طول دسترسی مدیریت شده ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص نمایند.

G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت

41. ایران شماری از فعالیت ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)،کارخانه ساخت سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می دهد که مغایر با تعهدات آن برای تعلیق کل فعالیتهای مرتبط با غنی سازی و طرحهای مرتبط با آب سنگین است با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.

42. ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز نموده از جمله به موارد زیر اقدام نموده است:

•550 تن UF6طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که 157 تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است؛

• 53کیلوگرم از UF6غنی شده تا غنای 3.34 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید نموده است؛

•303.2 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای20%اورانیوم 235 (40.5کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت تزریق کرده و 142.5 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است؛

• چهار تن UF6 طبیعی را از UCF به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)منتقل کرده است . علاوه بر این 4.3 تن UF6 غنی شده تا غنای 5%اورانیوم 235 از FEP به EUPP انتقال یافته است.

•20 مجموعه سوخت حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 20% اورانیومU-235 و دو مجموعه سوخت حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 3.34 درصد اورانیومU-235 را به رآکتور تحقیقاتی تهران (TTR) منتقل نموده است.

43. تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم تاسیساتی برای تولید UF6 و UO2 طبیعی که هر دو از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) گرفته شده است. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم قالبهای فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده، و UF4 را از UF6 ضعیف شده تولید خواهد کرد.

44. ایران اعلام کرده است که تا تاریخ 19 می 2014 به میزان 13.8تن اورانیوم طبیعی به شکل UO2 از طریق تبدیل کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید نموده است. آژانس راستی آزمایی نموده که تا همان تاریخ، ایران 13.2 تن اورانیوم طبیعی به شکل UO2 را به کارخانه تولید سوخت (FMP)انتقال داده است.

45. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیومU-235 برای تولید پودر UO2 می باشد. آژانس در تاریخ 10 می 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی در EUPP انجام داد و طی آن تایید کرد که فعالیت این تاسیسات با استفاده از اورانیوم طبیعی شروع شده است.

46. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه های سوخت هسته ای تولید می کند. (بنگرید به پیوست 2)

47. آژانس در تاریخهای 10 و 11 می 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی را در کارخانه تولید سوخت انجام داد و راستی آزمایی نمود که ایران به توقف تولید مجموعه های سوخت هسته ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40 ادامه داده و همه مجموعه های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده اند.

48. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می کند و مجموعه های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می نماید. (بنگرید به پیوست 2)

49. در فاصله زمانی 17 تا 21 می 2014، آژانس یک مورد راستی آزمائی اطلاعات طراحی در UCF انجام داد که نتایج آن از سوی آژانس در حال ارزیابی است.

50. همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل اشاره شد، ایران بیان داشته است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران اعلام می کند که هیچگونه خط باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد U-235که به UF6غنی شده تا 20 درصد U-235وجود ندارد.» آژانس در تاریخ های 12 و 14 می 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که تبدیل UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235به U3O8در حال انجام است و هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسیدهای اورانیوم به UF6 وجود ندارد.

51. آژانس راستی آزمایی نمود که ایران تا تاریخ 11 می 2014 جمعا" بمیزان303.2 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک دهی نموده - 204.7 کیلوگرم اورانیوم- و به میزان 142.5 کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است. آژانس همچنین راستی آزمایی کرد که 40.4 کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.

52. آژانس راستی آزمایی نموده است که تا تاریخ 11 می 2014 ، ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 26 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که 20 مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.

.H ابعاد نظامی احتمالی

53. گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند. آژانس کما کان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته ای برای موشک نگران باقی مانده است. ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را بالا می برد، همکاری نماید که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس می باشد.

54. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. ایران نگرانی های آژانس را عمدتا" به دلیل آنکه بر پایه ادعاهای بی اساس می باشد، رد کرده است. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.

55. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند 3) آژانس و ایران توافق کردند تا همکاری بیشتری در مورد فعالیتهای راستی آزمائی از سوی آژانس بمنظور حل و فصل همه مسائل کنونی و گذشته داشته باشند. هفت اقدام عملی که در گام دوم چارچوب همکاری اجرا می شوند شامل ارائه "اطلاعات و توضیحات به آژانس بمظور ارزیابی نیاز و یا کاربرد بیان شده از سوی ایران برای توسعه چاشنی های (EBW(Exploding Bridge Wire detonators می باشد.

56. در نشست فنی مورخ 26 آوریل 2014 و طی نامه ای به تاریخ 30 آوریل 2014، ایران اطلاعات و توضیحاتی را به منظور ارزیابی نیاز یا کاربری اعلامی ایران جهت توسعه EBW به آژانس ارائه نمود. در یک نشست فنی در تهران در تاریخ 20 مه 2014، در پاسخ به درخواست آژانس، ایران اطلاعات و توضیحات بیشتری از جمله نشان دادن اسناد، را به منظور اثبات نیاز یا کاربری اعلام شده جهت توسعه EBW فراهم نمود. ایران اطلاعاتی را به آژانس نشان داد مبنی بر اینکه انفجار EBW جهت آزمایش برای یک کاربری غیر نظامی بوده است. از سال 2008 این نخستین بار است که ایران در یک تبادل فنی در این موضوع یا سایر موضوعات باقی مانده مرتبط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران وارد تعامل با آژانس شده است. ارزیابی آژانس از اطلاعات فراهم شده توسط ایران در جریان می باشد.

57. همانگونه که در نشست فنی مورخ 26 آوریل در تهران به ایران گفته شد، لازم است آژانس قادر گردد یک ارزیابی سیستمی از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) انجام دهد. این مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خودش است (که EBW یکی از آنهاست) و سپس همه موضوعات را با یکدیگر در یک سیستم قرار داده و آن سیستم را به عنوان یک مجموعه ارزیابی نماید.

58. همانگونه که قبلا بیان شد (رجوع شود به بند 9 در سطور فوق)، دو مورد از اقدامات عملی در ارتباط با اطلاعات مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل می باشد. اینها موضوعاتی است که مربوط به ایران است: تبادل اطلاعات با آژانس در رابطه با ادعاهای مربوط به انجام انفجارات پر قدرت از جمله آزمایش انفجار پر قدرت در مقیاس بزرگ در ایران و ارائه اطلاعات مربوطه مورد توافق و توضیحات مربوط به مطالعات صورت‌گرفته و یا مقالات منتشر شده در ایران در رابطه با انتقال نوترون و مدلسازی‌ها و محاسبات مربوطه و استفاده ادعایی از آن‌ها در مواد فشرده.

59. آژانس پیگیر دریافت پاسخ ایران به سوالات دقیق ارائه شده در مورد پارچین و کارشناس خارجی بوده و همچنین درخواست دسترسی به یک محل در سایت پارچین خواهد بود. از زمان اولین درخواست آژانس برای دسترسی، فعالیتهای گسترده ای در این مکان انجام شده است که توانایی آژانس را برای راستی آزمایی موثر بطور جدی تضعیف کرده است. از زمان گزارش قبلی مدیرکل ، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای مواد ساختمانی، انباشت های خاک و پس مانده ها و نیز فعالیتهای در جریان ساختمانی که به نظر می رسد نشان دهنده برداشتن / جایگزین کردن یا بازسازی سازه های دیوار خارجی دو ساختمان اصلی سایت است را مشاهده نموده است.

.I اطلاعات طراحی

60. بر اساس مفاد موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی 3.1 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان را در مورد ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی اجرا نماید.

-J پروتکل الحاقی

61. برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نماید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.

K . سایر موضوعات

62. در تاریخ 14 مه 2014 آژانس تایید کرد که ده مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی که در ایران تا 20 درصد U-235 غنی سازی شده بود در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قرار دارد. در همان تاریخ آژانس مشاهده نمود که مجموعه سوخت مدل مینی( IR-40 ( Mini IR-40 prototype‌در استخر ذخیره قرار داشت.

63. تا تاریخ 12 مه 2014، یک صفحه سوخت شامل ترکیبی از U3O8 (تا 20 درصد غنی شده) و آلومینیم، در تاسسیات مولیبدن، ید و زینون ( MIX ) وجود داشت که از کارخانه ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن 99 ، زنون 133 و ید 132 ( 99MO 133Xe و 132I )مورد استفاده قرار دارد.

64. بین روزهای 28 آوریل و اول مه 2014، آژانس راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در نیروگاه برق هسته ای بوشهر انجام داد، که در آن زمان رآکتور برای سوخت گذاری مجدد خاموش بود.

L. خلاصه:

65. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده رائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.

66. اقدامات عملی در ارتباط با چهار چوب برای همکاری همان طور که در 11 نوامبر 2013 و 9 فوریه 2014 توافق شده بودند طبق برنامه از سوی ایران به اجرا در آمدند. تعامل ایران با آژانس از جمله فراهم آوردن اطلاعات و تحلیل مستمر آژانس، در حال کمک به آژانس برای کسب درک بهتری از برنامه هسته ای ایران است.

67. مهم است که ایران به تعامل با آژانس برای حل و فصل موضوعات باقی مانده مرتبط با برنامه هسته ای ایران ادامه دهد. موافقت ایران در تاریخ 20 مه 2014 با اجرای پنج اقدام عملی، گام دیگری به جلو می باشد.

68. ‌آژانس به نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA) ادامه می دهد.

69. مدیرکل به گزارش دهی بصورت مناسب ادامه خواهد داد.

ضمیمه شماره 3

به روز رسانی اجرای " اقدامات داوطلبانه " که از سوی ایران پیرامون برنامه مشترک اقدام مورد توافق میان ایران و کشورهای 3 + 3 در 24 نوامبر 2013 برعهده گرفته شده است

آژانس تایید می کند که تا 20 مه 2014، ایران:

1. در هیچ‌یک از تاسیسات اعلام شده خود غنی سازی بالاتر از 5 درصد اورانیوم 235 را انجام نداده است.

2.در هیچ یک از تاسیسات اعلام شده خود از آبشارهایی در یک آرایش متصل به هم، بهره برداری نکرده است.

3.رقیق سازی به سطحی نه بالاتر از 5 درصد نیمی از مواد هسته ای که در تاریخ 20 ژانویه 2014 به شکل UF6 با غنای 20 درصد از اورانیوم 235 بوده را کامل ساخته است.

4. 66.1 کیلو گرم UF6 غنی شده تا 20 درصد از اورانیوم 235 به فرآیند تبدیل در کارخانه ساخت صفخات سوخت (FPFP) برای تبدیل به اکسید اورانیوم تزریق شده است.

5.در کارخانه ساخت صفحات سوخت (FPFP) هیچگونه خط فرآوری برای تبدیل مجدد اکسیدهای اورانیوم به UF6 نداشته است.

6.هیچگونه پیشرفت جدیدی در فعالیتهای خود در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی سوخت فردو (FFEP) و رآکتور اراک (IR-40) شامل تولید و آزمایش سوخت برای رآکتور IR-40 انجام نداده است.

7.یک پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده برای رآکتور IR-40 ارائه نموده و با اقدامات راستی آزمایی آژانس برای این راکتور موافقت کرده است.

8 . راه اندازی EUPP – تاسیساتی مورد استفاده برای تبدیل UF6 به تازگی غنی شده تا 5 درصد U-235 به اکسید- را آغاز کرده است.

9. به رویه "اقدامات تحقیق و توسعه" غنی سازی بدون انباشت اورانیوم غنی شده در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP) ادامه داده است.

10. فعالیتهای مرتبط با بازفرآوری در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات مولبیدن، ید و زینون (MIX) یا در هر یک از تاسیسات دیگری که آژانس به آنها دسترسی دارد، انجام نمی دهد.

11. اطلاعات و دسترسی مدیریت شده به معدن و آسیاب اورانیوم در گچین ، آسیاب اورانیوم در ساغند و کارخانه تولید اورانیوم در اردکان را فراهم نموده است.

12. به فراهم نمودن دسترسی روزانه به تاسیسات هسته ای در نطنز و فردو ادامه داده است.

13. دسترسی مدیریت شده به کارگاههای تولید سانتریفیوژ، تاسیسات کارگاهها و انبارهای تولید روتور سانتریفیوژ و اطلاعات مربوطه را فراهم نموده است.

14. در رابطه با نظارت بیشتر، موارد ذیل را فراهم کرده است :

i . طرحهای تاسیسات هسته ای و توصیف هر ساختمان در هر یک از سایتهای هسته ای

ii . توصیفات مقیاس عملیاتی انجام شده برای هر یک از مکانهایی که در فعالیتهای هسته ای مشخص دخیل هستند

iii . اطلاعات در مورد معادن و آسیابهای اورانیوم و در مورد مواد چشمه