کد خبر: ۱۷۵۴۳۵
تاریخ انتشار: ۰۲ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۴:۳۸
چهره‌ای که دستفروشان از شهر ساخته‌اند، آن‌قدر سیاه و زشت است که تحت هیچ‌شرایطی امکان ادامه این وضع که آینه تمام‌نمای مدیریت رهاشده ماه‌های پایانی تیم سابق شهرداری تهران محسوب می‌شود، در مدیریت شهری جدید متصور نیست.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم نعمت احمدی نوشت:

با انتخاب محمدعلی نجفی به‌عنوان شهردار جدید تهران و انتخاب محسن هاشمی رفسنجانی به‌عنوان رئیس شورای شهر با آرای بالا و شروع دوره جدید مدیریت شهری تهران امید می‌رود که وضع شهر و مدیریت آن با گذشته متفاوت باشد. در نوشتار حاضر به بخشی از خواسته‌های مردم از مدیران جدید شهری، خصوصا شهردار محترم و رئیس شورای شهر می‌پردازم. الف: متاسفانه اداره شهر تهران در گذشته در بستر و فضایی شکل می‌گرفت که سکوی پرش شهردار به سوی کاخ ریاست‌جمهوری باشد. آقای احمدی‌نژاد با حمایت بی‌چون‌وچرای آقای چمران شهردار شد و در شرایط به‌وجود‌آمده توانست به ریاست‌جمهوری برسد. پس از آن در دوره‌ای که آقای چمران رئیس شورای شهر بود، هیچ‌گاه به وضع مالی دوره شهرداری محمود احمدی‌نژاد رسیدگی نشد و در زمینه اعداد و ارقامی که ظاهرا فاقد سند قابل قبول بوده، روشنگری نشد و به یاد داریم که بخشی از این ابهامات به‌یادگارمانده از دوره مدیریت آقای احمدی‌نژ‌اد در شهرداری تهران بلاجواب مانده است. از شهردار جدید تهران، آقای نجفی که در پاکدستی شهره است و از شورای شهر که آنان نیز از گذشته کم‌حاشیه‌ای برخوردارند، توقع می‌رود که یک بار برای همیشه به پرونده مالی دوره ریاست محمود احمدی‌نژاد بر شهرداری تهران رسیدگی کرده و آن‌ را روشن کنند. ب: آقای قالیباف سه دوره مدیریت شهری تهران را با شورای شهری در کارنامه خود دارد که ریاست آن برعهده آقای چمران بود؛ دوره‌ای که باید وضع مالی آن روشن شود. اینکه گفته می‌شود شهرداری تهران بیش از 60‌هزار‌میلیارد بدهکار است و اداره شهر طی سه دوره مدیریت آقای قالیباف با پیمانکارانی بوده که در ازای مطالبات خود بخشی از اموال غیرمنقول شهرداری به آنان واگذار شده و هم‌اکنون پروژه‌هایی را مالکانه در اختیار دارند که مبنا و منشأ مالکیت آنها معین و معلوم نیست هم باید روشن شود که اموال شهرداری با کدام مجوز و طی کدام تشریفات قانونی به پیمانکاران طرح‌های شهری واگذار شده است. دولت و شهرداری‌ها برای انجام پروژه‌ها و معاملات خود مقررات الزام‌آور و آمره‌ای دارند که باید با طی تشریفات قانونی توافق و قراردادها تنظیم شود و ترک هر بخش از قواعد و مقررات، به اعتبار قانونی معامله خدشه وارد می‌آورد.

باید لیست این نوع توافقات و قراردادها را مدیریت جدید استخراج کرده و با بررسی همه‌جانبه آن تکلیف این بخش از ابهامات مدیریتی را روشن کند. ج: در دوره مدیریت شهری آقای قالیباف پروژه‌های قابل توجهی در سطح شهر اجرا شد و به‌گفته آقای محسن هاشمی، رئیس شورای شهر، باید با دوره مدیریت آقای قالیباف منصفانه برخورد کرد. انصاف حکم می‌کند که برای دوری از ورود اتهام هم که شده، شفاف‌سازی سرلوحه اقدامات اولیه مدیریت جدید شهری تهران قرار گیرد. کافی است اندکی تامل در فضای مجازی داشته باشیم و مثلا با سرچ پروژه طبقاتی بزرگراه صدر قصد داشته باشیم از هزینه ساخت طبقه دوم بزرگراه صدر آگاه شویم.


در این صورت با اعداد و ارقام متفاوت و با اختلاف فاحش روبه‌رو می‌شویم. وقتی حامیان آقای قالیباف، پیشانی اقدامات عمرانی دوره مدیریت ایشان را احداث بزرگراه طبقاتی صدر می‌دانند، آیا آگاهی از هزینه احداث این بزرگراه حق مالیات‌دهندگانی که از مالیات آنان این پروژه تکمیل شد، نیست؟ د: نقشه تهران درسال‌های اولیه دهه هشتاد که مدیریت شهر تهران را اصولگرایان به دست گرفتند، موجود است و ساخت‌و‌سازهایی که طی این سال‌های طولانی در تهران انجام شده است هم معلوم و مشخص است. باغاتی که موجود بود و با تاسف امروزه دیگر وجود خارجی ندارند، با طی مراحلی به وضع امروز درآمدند، در حالی که بدون رأی کمیسیون ماده 5 امکان تغییرکاربری وجود نداشت. براین باورم که کلیه پرونده‌های کمیسیون ماده 5 و تمامی پروانه‌های ساختمانی که در این دوره صادر شده است، اعم از آنکه پایان کار گرفته یا در شرف صدور است، می‌تواند در طرحی انقلابی مجددا مورد بررسی قرار گیرد و حداقل خواسته مردم تهران این است که حسابرسی مجددا در این مورد انجام شود. ه: اداره سطح شهر در ماه‌های پایانی مدیریت آقای قالیباف به امان خدا رها شد. پیاده‌روهای خیابان‌های اصلی شهر در تصرف دستفروشان است که دیگر صفت دستفروشی برای این شغل نوظهور معنا و مفهوم ندارد. دستفروش کسی است که مقدار عرضه کالایی که همراه دارد، به میزانی باشد که با دست بتواند حمل‌و‌نقل کند، نه شیوه فعلی که خیابان‌فروشی را با نام دستفروشی اشتباه گرفته‌اند. پیاده‌روهای اغلب خیابان‌های اصلی شهر به‌وسیله دستفروش‌ها تصرف و اشغال شده است و در بسیاری موارد امکان تردد را هم از پیاده‌روها گرفته‌اند. نه مالیاتی می‌پردازند و نه بر کار آنها نظارتی وجود دارد و مهم‌تر از آن شده‌اند رقیب فروشگاه‌هایی که با دادن مالیات و عوارض در حاشیه قرار گرفته‌اند و کالاهایی عرضه می‌کنند که تولید داخل نیست و باعث تعطیلی کارگاه‌های تولیدی داخلی شده‌اند. سروسامان‌دادن به وضع غیرقابل تحمل پیاده‌روفروشی که یادگاری از مدیریت آقای قالیباف است، اولین رودررویی مدیریت جدید شهری با این افراد خواهد بود.

چهره‌ای که دستفروشان از شهر ساخته‌اند، آن‌قدر سیاه و زشت است که تحت هیچ‌شرایطی امکان ادامه این وضع که آینه تمام‌نمای مدیریت رهاشده ماه‌های پایانی تیم سابق شهرداری تهران محسوب می‌شود، در مدیریت شهری جدید متصور نیست. و: در حمل‌و‌نقل عمومی به‌نظر می‌رسد مدیریت سابق شهر تهران، دنبال ظاهرسازی بود و بیشتر اقدامات به‌ظاهر عمرانی و خدمات عمومی مدیریت آنان، ظاهرسازی شهر در مرئی و منظر مردم بود تا بهانه‌ای باشد برای اخذ رأی. مترو که با کمترین آلودگی می‌تواند و باید به کمک حمل‌و‌نقل عمومی درآید، به‌رغم حفر تونل‌های خطوط مترو، در بخش ریل‌گذاری و احداث ایستگاه به‌کندی پیش می‌رفت. از شهردار تهران و اعضای شورای شهر درخواست می‌شود، بدون برنامه‌ریزی از قبل، یکی دو روز با مترو به محل کار خود بروند و شلوغی واگن‌ها و انباشت جمعیت را ببینند. شلوغی گاه به حدی می‌رسد که نفس کشیدن در داخل واگن‌ها مشکل می‌شود و مهم‌تر از آن طولانی بودن حرکت قطارها عامل اصلی نارضایتی مردم است؛ مردمی که از نظر مالی چاره‌ای جز استفاده از مترو ندارند. جای خوشبختی است که رئیس شورای جدید، آقای مهندس محسن هاشمی، بیش از 17 سال مدیرعامل مترو تهران بوده‌اند؛ هم در دوره محمود احمدی‌نژاد و هم در دوره آقای قالیباف. تهران در دوره مدیرعاملی آقای هاشمی صاحب مترو شد و تصویر حرکت اولیه قطار شهری را که آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی در آن نشسته بود، می‌توان در فضای مجازی جست‌وجو کرد. رئیس شورای شهر جدید تا حد خوبی با مترو تهران آشناست. شهرهای بزرگ دنیا حمل‌و‌نقل درون‌شهری را مدیریت کرده‌اند؛ قطارها در ساعات پرتردد سرعت بیشتری می‌گیرد و در ساعات خلوت، سرعت کمتر. کافی است به همین خطوط فعلی، واگن‌های جدید اضافه شود تا جمعیت بیشتری از همین مترو استفاده کنند. تهران باید از خواب زمستانه‌ای بیدار شود که گاه برخی از مدیران آن پشت درهای بسته تصمیم‌گیری می‌کردند. دوره‌ای را می‌توان به یاد آورد که مردم زمانی از پروژه ایران‌زمین مطلع می‌شدند که گودبرداری غیراصولی باعث خسارت به املاک مجاور می‌شد. زمانی که مالک پروژه ایران‌زمین با تبختر و غرور می‌گفت که «همه املاک اطراف را می‌خرم»، از پدیده جدیدی آگاه می‌شدند که بابک زنجانی نماد آن بود؛ پدیده عجیبی که بخش اعظم املاک شهرک غرب را به نام خود کرده بود و در منطقه‌ای که ساخت‌و‌ساز در آن تعریف شده و محدود است، درصدد احداث برج و بارو بود. واگذاری‌هایی از این دست و تغییر کاربری باغات و صدور پروانه‌هایی که تنها از مجرای رانت امکانپذیر می‌شود، باید کنار گذاشته شود. مردم از شهردار پاکدست جدید تهران و از شورای همسو و رئیس پرتلاش آن انتظار تغییر دارند. مردم تهران چشم‌انتظار آن هستند که در همین هفته اول هوای تازه‌ای را که با دل و جان احساس می‌کنند، در مدیریت شهری ببینند. مردم وقتی ساعت‌ها در روز 29اردیبهشت در صف ماندند و امیدوارانه به لیست امید که نام بعضی از اعضای لیست را برای اولین‌بار می‌شنیدند، رأی دادند، وقتی نزدیک به یک‌میلیون و هشتصدهزار نفر به آقای محسن هاشمی نفر اول تهران رأی دادند و اختلاف رأی با رئیس شورای سابق 6 رقمی شد، توقع دارند تحول را ببینند؛ حساب از آن دست مدیران سابقی که نظارت‌پذیر نبودند و کتاب از برنامه‌ای که برای اداره شهر تهران در آینده دارند، و این توقع زیادی نیست.



ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین