سرنوشت متفاوت سه هاشمی

بالاخره شورای شهر چهارم در آخرین روزهای عمر خود نام بزرگراه نیایش را به نام آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تغییر داد. امروز هم محسن هاشمی که در انتخابات شورای شهر تهران به عنوان نفر اول لیست امید و با بالاترین رای وارد شورای شهر شده بود، به ریاست این شورا برگزیده شد. به این بهانه سرنوشت پسران هاشمی پس از فوت وی را بررسی می‌کنیم.

 محسن پسر بزرگ آیت‌الله هاشمی در زمان حیات مرحوم هاشمی معاونت عمرانی دانشگاه آزاد را بر عهده داشت، مهدی برای گذراندن محکومیت خود در زندان اوین به سر می‌برد و یاسر کوچک‌ترین پسر آیت‌الله هم عهده‌دار ریاست دفتر هیئت امنای دانشگاه آزاد و ریاست دفتر پدر در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. پس از فوت آیت‌الله هاشمی، محسن رییس شورای شهر تهران شد، مهدی در زندان ماند و یاسر از سمت‌های خود برکنار شد.

ریاست محسن بر بهشت

محسن هاشمی سال‌ها مدیرعامل متروی تهران بود و هرچه مهدی بهانه‌ای برای حمله به آیت‌الله هاشمی‌ بود، محسن کمتر بهانه به مخالفان پدرش می‌داد. پس از برگزاری انتخابات شورای شهر چهارم تهران، دو گزینه برای شهرداری تهران از سوی اصولگرایان و اصلاح‌طلبان مطرح شد. اصولگرایان قالیباف و اصلاح‌طلبان محسن هاشمی را معرفی کردند. قالیباف در یک رای‌گیری پر حاشیه و با یک رای بیشتر شهردار تهران شد. آن یک رای را هم فردی به قالیباف داد که از لیست اصلاح‌طلبان وارد شورای شهر شده بود.

اما این پایان سرنوشت محسن نبود. چهار سال بعد و چند ماه پس از فوت پدر،  محسن در انتخابات شورای شهر تهران شرکت کرد و نامش در صدر لیست امید گنجانده شد. محسن  1 میلیون و 756 هزار و هشتاد و شش رأی بدست آورد و نفر اول تهران شد و در نهایت هم به عنوان رییس شورای شهر تهران از سوی اعضا این شورا برگزیده شد. با توجه به تعهد اعضای شورای شهر مبنی بر نپذیرفتن مسئولیت دیگر در چهار سال پیش‌رو، او حالا چهارسال سکان بهشت خواهد بود.

اقامت مهدی در اوین

مخالفان مرحوم هاشمی همواره مهدی را بهترین گزینه برای حمله به پدرش می‌دانستند و هرگاه از فساد خانواده هاشمی سخن می‌گفتند، منظورشان عملکرد مهدی بود  و مهدی را به کل خانواده هاشمی تعمیم می‌دادند. پس از انتخابات سال 88 این فشارها و هجمه‌ها بیشتر  و اتهامات مختلفی به مهدی هاشمی وارد شد.  با این حال مهدی در شهریور همان سال از کشور خارج شد اما با توصیه‌های مرحوم هاشمی، در مهرماه سال 91 برای حضور در دادگاه از دوبی وارد ایران شد. دادگاه وی هم برگزار و در نهایت غلامحسین محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضائیه در 21 خرداد 94 حکم دادگاه را اعلام کرد و گفت:«با توجه به تائید حکم دادگاه بدوی برای مهدی هاشمی و در نظر گرفتن اشد یکی از جرائم براساس ماده 134 مجازات اسلامی، وی به 10 سال حبس محکوم شد.»

سخنگوی قوه قضائیه اظهار کرد که«سه جرم اختلاس، ارتشا و مسائل امنیتی برای مهدی هاشمی تائید شده اما در پرونده، 12 کیفرخواست وجود داشت که در تجدید نظر و ارائه کیفرخواست برخی از آنان در هم ادغام شد و در برخی موارد هاشمی از جرم تبرئه شد.»

مهدی برای اجرای حکم خود در روز 18 مرداد 94 وارد زندان اوین شد. وی در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است.

سر بی‌کلاه یاسر

یاسر در سال‌های اخیر ریاست دفتر هیئت امنای دانشگاه آزاد  و دفتر پدر در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را عهده‌دار بود اما فوت پدر شاید بیشترین تاثیر را بر زندگی او داشت.

چند روز پس از فوت آیت‌الله هاشمی دفاتر مشاوران وی در مجمع تشخیص مصلحت نظام پلمب شد. الویری گفت که « دفاتر مشاوران هاشمی در همه حوزه‌ها پلمب شده است. دفاتر علی‌محمد بشارتی، رستگاری، عباسی‌فرد و یاسر هاشمی نیز پلمب شده است.» هرچند پس از آن اطلاع دقیقی از سرنوشت این افراد در مجمع تشخیص مصلحت نبود اما با توجه به آغاز دوره جدید مجمع تشخیص مصلحت به ریاست آیت‌الله هاشمی شاهرودی، به نظر می‌رسد یاسر و مشاوران مرحوم هاشمی باید دل از مجمع بکنند.

پس از فوت آیت الله هاشمی رفسنجانی رئیس هیأت مؤسس دانشگاه آزاد اسلامی، علی اکبر ولایتی جانشین وی در هیأت مؤسس دانشگاه آزاد شد. کمی بعد از آن تغییرات در دانشگاه آزاد آغاز شد که این امر موجب دلخوری سیدحسن خمینی و علی‌اکبر ناطق نوری نیز شد به گونه ای که هر دو اعلام کردند که نقشی در اتفاقات اخیر دانشگاه آزاد ندارند. یکی از این تغییرات برکناری یاسر هاشمی بود.

یاسر در گفت و گویی درباره برکناری اش از ریاست دفتر هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی گفت:« با توجه به همه علاقه،‌ انگیزه و وظیفه‌ای که نسبت به دانشگاه آزاد اسلامی احساس می‌کردم، علاقه‌مند بودم که کارم را در این دانشگاه ادامه دهم چون این دانشگاه را میراث آیت‌الله هاشمی رفسنجانی برای مردم می‌دانم. به این حکم هیچ اعتراضی ندارم، چون هرگونه تصمیم‌گیری درباره دانشگاه آزاد را حق دکتر ولایتی می‌دانم. متأسفانه امکان همکاری برای من فراهم نشده و خوشحالم که حداقل در این مورد اقدام قانونی انجام شده است.»