بله معمولا همراه مادر یا همسرم می‌روم چراکه هم در موقع غذا خوردن دور هم هستیم و هم من راحت‌تر کارم را انجام می‌دهم و از غذاها فیلم و عکس می‌گیرم.
یکی از افرادی که دید خوبی نسبت به غذاهای محلی ایران دارد، حمید سپیدنام یا همان مسترتیستر معروف است؛ او کارآفرینی است که فعالیت اصلی‌اش مدیریت یک شرکت و طراحی سایت است اما خودش می‌گوید که به خاطر شرایط زندگی‌اش تقریبا هر روز به رستوران می‌رود و تجربیاتش از رستوران‌گردی‌ها را با مردم به اشتراک می‌گذارد و همین باعث شده بیشتر مردم او را به نام مسترتیستر بشناسند. البته سپیدنام یک ویژگی منحصربه‌فرد دیگر نیز دارد و آن چهره اروپایی و تجربه زندگی در انگلستان است که به او کمک زیادی در برقراری ارتباط با مردم دیگر کشورها کرده است. مسترتیستر یا آقای خوش‌خوراک ایران متولد بهمن 1356 در انگلستان است اما تعلق‌خاطر بالایی نسبت به کشورش دارد و همین هویت ایرانی باعث شده که زندگی در انگلستان را کنار بگذارد و در ایران به زندگی ادامه دهد.
تاکنون چند رستوران رفته‌اید؟
بیش از 900 رستوران رفته‌ام و درمورد حدود 600 رستوران نقد نوشته‌ام. من به رستوران‌های زیادی در خارج از کشور همچون ایسلند، مادرید، نیویورک و انگلیس رفته‌ام و در ایران نیز به بیشتر شهرها سفر کرده‌ام و غذاهای این مناطق را به مردم معرفی کردم.
واکنش مردم به فعالیت‌های شما چیست؟
واکنش‌ها را می‌توانید در شبکه‌های مجازی هم ببینید. بعضی از مردم خیلی خوب برخورد می‌کنند و حتی استقبال هم می‌کنند اما مواردی هم بوده که با فحش و ناسزا روبه‌رو شده‌ام. بارها شده وقتی از یک رستوران اشکال میگیریم، مردم می‌روند و آنجا غذا می‌خورند تا ببینند مشکل آن چه بوده و بازخوردهای زیادی به این صورت داشتم.
واکنش‌های مردم خارج از کشور چطور؟
در مسترتیستر تاکنون به زبان فارسی پیش می‌رفتیم اما اخیرا کاربری tasteofiran را در اینستاگرام فعال کرده‌ایم و آنجا به زبان انگلیسی فعالیت می‌کنیم که در این مدت کوتاه بازخوردهای جالب‌توجهی داشتیم. به‌عنوان مثال خانمی از آمریکا پیام داده بود که می‌خواهد برای همسرش کباب‌برگ تهیه کند که ما فیلم آموزشی از پخت این غذا را برایش ارسال کردیم یا خیلی از سرآشپزهای خارجی جزء فالورهای مستر تیستر هستند و نظر می‌دهند.
در مورد افراد خارجی که غذای ایرانی میل می‌کنند، چطور؟
افراد زیادی در خارج از کشور هستند که غذای ایرانی میل می‌کنند اما باید به دنبال افراد تاثیرگذار باشیم و از این افراد برای معرفی غذای ایران به جهان استفاده کنیم. به‌عنوان مثال ماریا شاراپوا، بازیکن تنیس روی میز روسیه چندی پیش تصویری از خوردن ته‌چین مرغ در اینستاگرام خود منتشر کرد که به دلیل هم‌زمانی با المپیک این پیام خیلی مورد توجه قرار گرفت.
میهمان خارجی در ایران داشته‌اید؟
بله، معمولا میهمانان خارجی‌ای داریم که از غذای ایرانی خوش‌شان می‌آید اما بعد از چند روز خسته می‌شوند و می‌گویند no kabab که با وجود تنوع غذایی بالا در ایران یک نقص است و باید اقدام مناسبی کنیم.
و وظیفه مستر تیستر در این اقدام چیست؟
مسترتیستر وظیفه دارد که بدون چشمداشت مالی و بدون دعوت قبلی به رستوران‌ها برود و جای خوب به مردم معرفی کند اما در آن کاربری جدید foodofiran که با رضا نایبی درحال فعالیت هستیم، به دنبال شناساندن ایران فرهنگی و غذای ایرانی به دنیا هستیم و هدف‌مان این است که ظرف مدت دو سال غذای ایرانی برند کنیم.
چطور؟
در برند کردن غذای ایرانی ضعیف عمل کرده‌ایم و درواقع بازاریابی خوبی در این زمینه انجام نداده‌ایم اما با تلاش می‌توانیم این وضعیت را تغییر دهیم. من وقتی در انگلستان رستوران می‌رفتم غذاهای باکیفیتی میل می‌کردم اما در خانه‌های انگلستان غذا کیفیت بالایی نداشت. این قضیه در ایران برعکس است و شما اگر بخواهید یک غذای خوب میل کنید، باید میهمان خانه یک ایرانی باشید و در رستوران‌ها تنوع غذایی محدود و بعضا کیفیت‌ها پایین است که این نمایانگر این است که در بعد گردشگری غذا و معرفی غذای ایران به گردشگران برنامه‌ریزی مناسبی نداریم.
این مورد هم مشکلات خاص خودش را دارد. به نظرم در شرایط فعلی تیستر حرفهای و حتی نیمه‌حرفه‌ای برای غذا در ایران نداریم و باید به دنبال کسب این دانش باشیم. فعالان تست غذا الان معیار و ملاک مشخصی ندارند و به صورت سلیقه‌ای عمل می‌کنند، البته غذا یک موضوع کاملا سلیقه‌ای است اما وقتی بخواهیم غذای خوب معرفی کنیم در کشورهایی که در گردشگری غذا فعال هستند شاخص‌هایی برای تعیین غذای خوب وجود دارد.
از روز اول شروع کار مسترتیستر تا به امروز چه تغییراتی در نوع فعالیت شما در مورد تست غذا به وجود آمده است؟
الان وقتی رستوران می‌روم علاوه‌بر طعم شاخص‌هایی مثل تمیزی و طراحی محل، لوازم مورد استفاده، سرعت سرویس‌دهی را نیز در نظر می‌گیرم و در مورد این موارد هم برای مردم می‌نویسم.
پس شما هم نیاز به آموزش دارید؟
من مدعی نیستم و خیلی‌ها قبل از من بوده‌اند و الان هم درحال فعالیت هستند که بهتر از من عمل می‌کنند. تفاوت مسترتیستر کاراکتر خاصی است که دارد و سعی می‌کنم از این نعمت خدادادی نهایت استفاده را برای معرفی غذای ایرانی ببرم.
با توجه به اینکه مسترتیستر با این کاراکتر خاص الان شهرت زیادی پیدا کرده و کمتر کسی می‌تواند جای او را بگیرد، چه برنامه‌ای دارید؟
من جایی زندگی می‌کردم که غذای چینی، ژاپنی، کره‌ای و... بسیار شناخته شده بود اما ایران که در زمینه غذا حرفهای زیادی برای گفتن دارد را به مسائلی همچون بمب اتم و شترسواری که اصلا صحت ندارد، می‌شناختند. من در انگلستان کله‌پاچه قوطی می‌خریدم و آن را مخفی می‌کردم چراکه دوستان و همکاران نگاه عجیبی به خوردن کله‌پاچه داشتند و ما را وحشی می‌خواندند. این نگاه‌ها باید اصلاح شود و فرهنگ و غذای ایرانی آن‌طور که هست به مردم سایر کشورها شناسانده شود.
در کشورهای دیگر غذای ایرانی میل کرده‌اید؟
برای کسی که به قصد گردشگری به کشورهای دیگر برود، خوردن غذای ایرانی مطرح نیست چراکه هر چیزی بخواهد بهترینش در ایران هست اما وقتی یک کشور دیگر محل زندگی تو باشد حتما هوس غذاهای ایرانی به سرت می‌زند و به رستوران می‌روی. من چلوکباب‌های خوشمزه‌ای در لندن میل کردم.
در ایران چطور؟
در ایران بهترین غذایی که خوردم دستپخت مادرم بوده اما خاطرات خوبی از غذاهای محلی ایران دارم مثل کاچی قاسم‌آباد که در یک سینی بود و وسط سینی کشک و گوشت می‌گذاشتند یا کباب‌هایی که در شاهرود خوردم. در شاهرود گوشت قرمز را در شکمبه گوسفند نگه می‌داشتند که این خیلی جالب بود و وقتی پرس و جو کردیم فهمیدیم گوشت در این شرایط تازه می‌ماند. خاطرات خوبی از غذاهای ایرانی دارم که بیشتر آنها را در mr.taster در اینستاگرام یادداشت کرده‌ام.
بیشتر مواقع با خانواده به رستوران می‌روید، درست است؟
بله معمولا همراه مادر یا همسرم می‌روم چراکه هم در موقع غذا خوردن دور هم هستیم و هم من راحت‌تر کارم را انجام می‌دهم و از غذاها فیلم و عکس می‌گیرم.
دید مردم این است که شغل شما یک شغل آسان است و فقط با خوردن غذاهای مجانی نظرتان را می‌گویید، واقعا این‌طور است؟
واقعیت این است که مسترتیستر بودن شغل اصلی من نیست و تا حالا بی‌دلیل مطلبی در مورد رستوران یا غذایی ننوشته‌ام البته خیلی‌ها سعی می‌کنند دعوت کنند یا نمونه غذا به ما بدهند اما معمولا سرزده به رستوران‌ها می‌روم و بهای غذا را می‌پردازم و تقریبا مسترتیستر بودن تا الان چیزی جز هزینه برای من نداشته است.
شما برگزار‌کننده همایش اینترنتی گردشگری هم بوده‌اید؟
بله این همایش با حمایت معنوی سازمان گردشگری پنج سال متوالی برگزار شد اما امسال قصد برگزاری آن را نداریم چراکه نیاز به اسپانسر و حامیان مادی هست و این همایش هر ساله هزینه بالایی داشت تا مدرسانی از کشورهای خارجی بیاوریم. هر ساله این همایش‌ها در 6 شهر و 6 روز انجام می‌شد و مدرسانی از کشورهای دیگر دعوت می‌شدند تا نمایندگان آژانس‌ها و شرکت‌ها تحت آموزش قرار بگیرند.
و سخن پایانی؟
یک همایش در ماه نوامبر (اواسط آبان) با عنوان بازاریابی اینترنتی در میلان برگزار می‌شود که حتما آنجا در مورد غذای ایرانی صحبت می‌کنم اما معتقدم علاوه‌بر برنامه‌ریزی نیازمند آموزش در زمینه تست و گردشگری غذا هستیم، بنابراین دوره‌هایی باید تعریف شود و مدرسانی برای تدریس از خارج از کشور بیایند.
ارسال نظر
