از سوی دیگر ادعای فشار اصلاح‌طلبان به روحانی در راستای سهم‌خوانی از کابینه دروغی بیش نیست، چرا که دغدغه اصلاح‌طلبان عبور موفق روحانی از گذرگاه‌های سخت است تا بتواند رسالت سترگی را که جامعه اصلاح‌طلب و مجموعه تحولخواهان و اعتدالیون برعهده دولت گذاشته‌اند، به‌درستی ایفا کند.
رزونامه آرمان در یادداشتی به قلم محمدصادق جوادی حصار نوشت:در روزهای اخیر، فشارهای وارده به رئیس‌جمهور انکارناپذیر است، اما با این همه، دکتر روحانی آمادگی و ظرفیت عبور از این فشارها و استرس‌ها را دارد. مشاوران و دولتمردان دولت یازدهم و دوازدهم به‌تاسی از رئیس‌جمهور نباید این بن‌مایه استحکام نظر و صلابت فکری و اندیشه را در برابر هجمه‌های مختلف از دست داده و هدف خود را فراموش کنند. رئیس‌جمهور نیک می‌داند حجم فشاری که در انتخابات گذشته آغاز شد، هنوز ادامه دارد و به طرق دیگری خودنمایی خواهد کرد. بخشی از این فشارها در مخالفت با برخی برنامه‌های دولت مانند قرارداد توتال خود را نشان داد و منتقدان انگیزه‌دار به میدان آمدند تا دولت را تضعیف کنند و در آستانه تشکیل کابینه دوازدهم ضرب شصتی به دولت نشان بدهند. فشار عده‌ای دیگر به دولت برای آن است که رئیس‌جمهور در گزینش نیروهای دولت دوازدهم نظری به آنها داشته باشد و افرادی به‌کار گرفته شوند که حداکثر مدارا و مماشات را با جریان مخالف داشته باشند. آنها می‌خواهند افراد به‌شکلی در کابینه عمل کنند که مصداق سخن آقای روحانی مبنی بر اینکه «عده‌ای از اعضای کابینه در حمایت از برنامه‌های ما گیوه‌های خود را بالا نکشیدند، آمدند اما لنگان‌لنگان آمدند» باشد.
آنها تلاش دارند افرادی که در حمایت از دولت عزم جزمی ندارند، باقی بمانند، یا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشند، اما غافل هستند که دکتر روحانی درک درستی از قبل داشت و شرایط را نیز به‌خوبی رصد کرده است. بنابراین در انتخابات مواضع خود را شفاف و روشن در کنار مواضع اصلاح‌طلبان و کنار اردوگاه حامیان خود بیان و عنوان کرد ستادهای انتخاباتی را باید اصلاح‌طلبان پر کنند. اکنون نیز رئیس‌جمهور تلاش وافری را به خرج خواهد داد تا از بدنه جریان اصلاح‌طلبی به‌صورت معنادار و جهت‌مندی برای اجرای برنامه‌های خود استفاده کند. تصور می‌شود همراهی با دولت در مجلس و بدنه اجتماعی مردم وجود دارد و این فشارها هر اندازه افزایش پیدا کند، حاکی از وحشت، اضطراب و نگرانی جریان منتقد از پایگاه اجتماعی خود است. آنها تلاش می‌کنند اکنون که جایگاهی در متن جامعه ندارند، از طریق رسانه‌های در اختیار خود، یا لابی‌هایی که در اختیار دارند، دولت را تحت تاثیر قرار دهند. این فشارها ناشی از قدرت مخالفان دولت نیست، بلکه نشانگر ضعف آنهاست، چرا که می‌دانند اگر کار به سیاق معمول ادامه داشته باشد، در دولت آینده کمترین نقش را خواهند داشت.
مخالفان تلاش می‌کنند اکنون که شاکله دولت آینده شکل می‌گیرد، نقشی را برای خود تصویر و تعریف کنند. البته آقای روحانی تحت تاثیر این فشارها قرار نخواهد گرفت و به این مسائل توجهی نخواهد کرد. از سوی دیگر ادعای فشار اصلاح‌طلبان به روحانی در راستای سهم‌خوانی از کابینه دروغی بیش نیست، چرا که دغدغه اصلاح‌طلبان عبور موفق روحانی از گذرگاه‌های سخت است تا بتواند رسالت سترگی را که جامعه اصلاح‌طلب و مجموعه تحولخواهان و اعتدالیون برعهده دولت گذاشته‌اند، به‌درستی ایفا کند. انجام این رسالت بزرگ‌ترین دغدغه حامیان دولت از جمله اصلاح‌طلبان است؛ بنابراین اصلاح‌طلبان به‌دنبال سهم‌خواهی نیستند، بلکه تسهیل در اجرای برنامه‌های دولت را در دستورکار دارند که یکی از آنها به‌کارگیری نیروهای معتقد، مصلح و همراه در مجموعه دولت است. اگر رئیس‌جمهور بتواند افرادی را جایگزین افراد فعلی کند، اصلاح‌طلب بودن یا نبودن این افراد چندان تفاوتی ندارد و تنها خواسته جریان اصلاحات موفقیت دولت است.
ارسال نظر
