کد خبر: ۱۶۸۵۷۱
تاریخ انتشار: ۲۰ تير ۱۳۹۶ - ۲۲:۲۹
بوسیدن صندلی مجلس و خداحافظی کردن یکباره با صحنه سیاست پارلمانی شاید یک عملیات انتحاری - سیاسی باشد که فقط از کسی در قد و قواره سیاسی محمدرضا باهنر برآید. او بی هیچ ایما و اشاره ای در سکوت از مجلس خداحافظی کرد تا مصداق همان جمله ای شود که چند روز قبل از ثبت نام گفته بود«هنر این است که یک قهرمان قبل از اینکه مدال طلایش را از دست بدهد، خودش تشک را ببوسد و کنار بکشد»
 نامش این روزها باز هم دهان به دهان می چرخد، فردی که جایش در انتخابات هفت اسفند 94 خالی بود و برخی گمان را بر این می‌برند که شاید آن غیبت هفت اسفندی ریشه در بازگشت اردیبهشتی داشته باشد؛ اما انتخابات ریاست جمهوری اردیبهشت هم به پایان رسید و خبری از محمدرضا باهنر نبود برخی زمزمه های روزهای اخیر اما از احتمال حضورش در پاستور در قامت وزیر یا معاون روحانی خبر می دهند، زمزمه هایی که 4 سال پیش همان روزهایی که روحانی در حال بستن لیست کابینه اولش بود هم مطرح بود اما حضور باهنر در پارلمان آن زمزمه ها را جدی تر نکرد. در روزهای دوری از بهارستان اما برخی نگاه ها به حسن روحانی و باهنر دوحته شده است، آیا پالسی از شیخ به سمت مهندس صادر خواهد شد؟

خداحافظی ناگهانی با سیاست پارلمانی
بوسیدن صندلی مجلس و خداحافظی کردن یکباره با صحنه سیاست پارلمانی شاید یک عملیات انتحاری - سیاسی باشد که فقط از کسی در قد و قواره سیاسی محمدرضا باهنر برآید. او بی هیچ ایما و اشاره ای در سکوت از مجلس خداحافظی کرد تا مصداق همان جمله ای شود که چند روز قبل از ثبت نام گفته بود«هنر این است که یک قهرمان قبل از اینکه مدال طلایش را از دست بدهد، خودش تشک را ببوسد و کنار بکشد»

28 سال حضور در پارلمان از سیاستمدار 65 ساله اصولگرا، یک لابی من قهار ساخته بود، همان باهنری که بدون شک طی چند دوره اخیر یک راه رییس مجلس شدن از او می گذشته است، چه آن زمان که حدادعادل با کمک و لابی های او بر کرسی ریاست نشست چه وقتی که علی لاریجانی پا به بهارستان گذاشت و سیاستمدارِ کرمانیِ پارلمان دست راست علی آقا در تحرکات درون پارلمانی شد.

باهنر را اما نباید فقط در قامت یک پارلمانتاریست درجه یک توصیف و تفسیر کرد، او از همان روزهایی جوانی که در حزب جمهوری همنشین بزرگان سیاست شده بود به خوبی راه و روش سیاستمدار بودن را آموخته بود. مشی سیاسی که او را بعدها به دبیرکلی جامعه مهندسین رساند و آنقدر در کنار عسگراولادی درس سیاست را آموخت که بعد از فوت حبیب الله اصولگرایان نگاه ها بیش از دیگران به سمت او چرخید تا در نهایت او را شایسته «مرد اول» جبهه پیروان شدن دیدند.

شاید نشستن بر صندلی همین دبیرکلی بود که اراده مهندس پارلمان را بر آن قرار داد که چندصباحی را هم دور از بهارستان و ساختمان هرمی شکل مجلس طریق سیاست ورزی کند.

او طی یک سال گذشته مسیر خود را گویا در حزبی شدن سیاست کشور و تشکیلاتی عمل کردن سیاسیون قرار داده است، رویایی که گویا برای او هم شاید دور و دراز باشد و فاصله زیادی تا حزبی شدن سیاست ایران وجود دارد.

سلام باهنر به پاستور؟
این روزها که روحانی در سکوت در حال چینش کابینه است برخی از احتمال حضور سیاست پیشه کرمانی در پاستور خبر می دهند، برخی لباس وزارت برای او می دوزند و برخی او را در قامت یک معاون روحانی چون معاون پارلمانی معرفی می کنند برخی چون محسن کوهکن هم به روحانی توصیه می کنند که پست معاون اولی را به باهنر تقدیم کند نه جهانگیری. حتی عطا الله مهاجرانی وزیر دولت اصلاحات هم در توئیتی باهنر را گزینه اعتدالی مناسبی برای حضور در دولت روحانی می داند.

احتمال حضور او در دولت وقتی با مواضع او در ایام انتخابات کنار هم گذاشته می شود شاید کمی دور از ذهن به نظر نرسد، او در همان ایام تبلیغات انتخاباتی که اکثریت اصولگرایان جبهه مقابل روحانی ایستاده بودند و او و دستاوردهای دولتش را تخریب می کردند پاس گل جانانه ای را به شیخ داد و از عملکرد دولت دفاع کرد. خاصه آنجا که گفت:«دولت روحانی در بخش اقتصاد وعده داد تورم را کاهش می‌دهد و اشتغال و چرخ اقتصادی را راه می‌اندازد، تورم 44 درصد بود و واقعیت این است که 30 درصد کاهش پیدا کرده است. ما در بحث برجام و مذاکرات یک تیم خوب داشتیم تلاش‌هایی هم کردند ولی بیشتر از این زورشان نرسید. قرار بود 10 گل بزنیم و هیچ گل نخوریم ولی توانستیم 7 گل بزنیم و 3 گل هم خوردیم.»

او حتی کاندیداهای اصولگرا را به خاطر دادن وعده های بی پشتوانه هدف انتقادات خود قرار داد و گفت »نامزدها نباید اموال مملکت را به حراج بگذارند از طرفی نقدها باید منصفانه باشد زیرا نقدهای غیرمنصفانه باعث می‌شود مردم واکنش عکس نشان دهند.»

در مقابل اما کسانی دیگر هم هستند که معقتدند همراهی باهنر با روحانی نه بخاطر سهم خواهی ازدولت آینده که به خاطر خراب نکردن همه پل های ارتباطی اصولگرایان با دولت روحانی است. از نگاه این طیف از سیاسیون شاید او هنوز یک کاندیدای بالقوه باشد، کاندیدایی که اصولگرایان سال 1400 از او برای ریاست پاستور رونمایی کنند، فاصله ای که شاید در آن باهنر بتواند اول آرزوی ایجاد چند حزب از یک سو و دور یک میز نشاندن همه اصولگرایان از سوی دیگر را برآورده کند و بعد هوس ریاست جمهوری را به واقعیت تبدیل سازد.

باهنر اما فعلا سکوت اختیار کرده است، سکوتی که وعده داده روز چهارشنبه شکسته خواهد شد.
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین