ناصر فریادشیران در ارزیابی از عملکرد کمیته آموزش فدراسیون فوتبال خاطرنشان کرد:
در دوره‌های گذشته که فدراسیون فوتبال برای مربیان کلاس‌های آموزشی برگزار
می‌کرد، مساله مدرک در میان نبود. این نوع کلاس‌ها بیشتر تشریفاتی و مدرن
بود و استقبال زیادی از سوی مربیان صورت نمی‌گرفت؛ به طوری که اکثر مربیان
که دارای مدرک A و B آسیا بودند، بدون این که از فدراسیون فوتبال مجوز
مربیگری دریافت کنند روی نیمکت تیم‌های لیگ برتری می‌نشستند، اما در حال
حاضر مربیان باید حداقل سه دوره آموزشی در زمینه‌های مختلف سپری کنند تا
مجوز مربیگری دریافت کنند.
وی افزود: در گذشته چون علم با فوتبال آمیخته نشده بود اکثر مربیان به صورت سنتی و تجربی فوتبال را دنبال می‌کردند، حتی مربیان تا پایان 90 دقیقه اجازه آب خوردن به بازیکن را نمی دادند. اما در حال حاضر مربیان در جهت جلوگیری از افت عملکرد، به بازیکنان اجازه می‌دهند هر 20 دقیقه یک بار آب بخورند. همچنین اگر در گذشته شاهد بالا بودن میزان آسیب دیدگی بازیکنان از ناحیه مچ پا، زانو، گردن و کمر بودیم، امروزه با برگزاری این گونه کلاس‌های آموزشی نه تنها سطح فنی دانش مربیان ارتقا پیدا می‌کند، بلکه این گونه آسیب‌ها نیز به حداقل رسیده است.
فریاد شیران تاکید کرد: پیش از شرکت در کلاس‌های آموزشی به عنوان مربی تصور می‌کردم به تمام تکنیک‌های فوتبال اشراف کامل دارم، اما پس از چند دوره شرکت متوجه شدم که هنوز در پاس بغل پا، یا شوت مشکل دارم و این نه تنها مشکل من، بلکه اکثر بازیکنان تیم ملی است که هنوز این فن را به درستی بلد نیستند و نمی‌دانند که در پاس بغل پا، باید سرعت را کم و دقت را بالا برد و در شوت برعکس عمل کرد.
فریاد شیران تاکید کرد: به رغم اهمیتی که کمیته آموزش در سایر کشورهای صاحب نام فوتبال دارد و بهترین امکانات ، تجهیزات و فضا را به آن اختصاص می‌دهند؛ در ایران این کمیته از پایین ترین جایگاه و ارزش برخوردار است. البته از زمانی که دکتر احسانی مسئوولیت این کمیته را بر عهده گرفته، تغییرات زیادی در ساختار این کمیته ایجاد کرده و با عجین کردن علم با فوتبال و با بهره گرفتن از اساتید دانشگاهی شرایط بهتری حاکم شده و مربیان با اشتیاق و علاقه در این کلاس‌ها شرکت می‌کنند،
وی یکی از انتقادات وارد به این کمیته را نداشتن هیچ نقشی در انتخاب مربیان باشگاه‌ها و مربی تیم ملی بیان کرد و افزود: معمولا در سایر کشورها از کانال کمیته آموزش این کار صورت می‌گیرد. به هر صورت اگر کمیته آموزش با توجه به شناختی که به تمام مربیان حرفه‌ای کشور دارد، در این زمینه حرکت فعالی داشت این همه مربی با مدرک A و حرفه‌ای زودتر از موعد بازنشسته نمی‌شدند تا فدراسیون به جای استفاده از این مربیان به دنبال استخدام مربیان ناکارآمد و غیر حرفه‌ای از کشورهای خارجی باشد.
فریاد شیران اضافه کرد: یکی از کارهای اصولی و اساسی که کمیته آموزش فدراسیون در آینده باید به صورت جدی انجام دهد، بررسی وضعیت مربیان خارجی برای انجام کار مربیگری در تیم‌های کشور است تا این مساله از روند سلیقه‌ای بودن و دخالت دلالان و مافیای فوتبال خارج شود.
فریاد شیران در پایان خاطر نشان کرد: مربیگری کار سخت و دشواری است و یک مربی نمی‌تواند در یک مقطع کوتاه و بر اساس تصمیمات اشتباه طی دو سال به مدرک A آسیا و سه سال به مدرک حرفه‌ای دست پیدا کند، حداقل هر دوره چهار تا پنج سال طول می کشد تا مربی مدرک دریافت کند. لذا کمیته آموزش فدراسیون باید این مساله را با جدیت پیگیری کند تا فوتبال به خاطر دانش کم بعضی از مربیان با افت مواجه نشود.
