"ورشکستگی بانک‌ها"؛ اسم رمز حمله به دولت

 اگر در یکی دو سال اخیر، چالش مانکن و چالش سطل یخ بهانه‌ای برای سرگرمی بسیاری از مردم در جهان شده بود، در داخل مرزهای کشور منتقدان دولت خاصه در حوزه اقتصادی یک بار دیگر دست به بازی خطرناکی زده‌اند و آن هم ایجاد چالش «ورشکستگی بانک‌ها» است و هر روز به مدد اسناد راست و دروغ خبر از صف‌کشیدن مردم مقابل شعبه‌ای از یک بانک می‌دهند و اندکی بعد تصویر نامه‌ای مخابره می‌شود که توصیه به بیرون کشیدن سرمایه از بانک‌هایی خاص می‌کند. فارغ از آنکه شایعات اینچنینی به گلوله‌ای برف می‌مانند که دوامشان دقایقی بیش نیست اما آنچه که آماج حملات است، چیزی فراتر از دولت منتخب و سرمایه 24 میلیون رای آن است؛ هدف این بازی خطرناک امنیت اقتصادی و سرمایه‌گذاری در عرصه ملی است.

 این روزها بسیار روشن است که «ورشکستگی بانک‌ها» اسم رمز حمله به دولت شده و این روند بر سر شاخه نشستن و بن بریدن، به مانند جریان سیل است که وقتی از راه برسد، منتقد و موافق نمی‌شناسد و بسیاری نهال‌ها و نهالستان‌های اقتصاد کشور را تخریب خواهد کرد. پر واضح است که فرایند ورشکستگی بانک‌ها به این سادگی نخواهد بود و با ساختار اقتصادی مستحکم نظام اسلامی ایران، چنین امری نزدیک به محال است؛ لکن اگر فرض بعید را بعید ندانیم هم «بانک مرکزی» یا نمایندگان مجلس یا نهادهای نظارتی در اطلاعیه‌های رسمی نسبت به اعلام و چاره‌اندیشی اقدام خواهند کرد و چنین امور استرانژیک و مهمی هرگز با تلگرام و منابع بی‌هویتی که گاه در عرصه‌های پزشکی توصیه به نخوردن برخی مواد غذایی و نخریدن کالای وارداتی با برند جعلی می‌کنند(!)، اطلاع‌رسانی نمی‌شود. از سویی دیگر نیز هجوم مردم برای خروج منابع از بانک‌ها بسیار آسیب‌زا است چه از حیث تزریق نقدینگی سرگردان به بازار و چه از حیث نزدیک کردن خطر بعید ورشکستگی به بانک‌های کشور؛ لذا «توصیه به آرامش» و «دنبال کردن اطلاعیه‌های رسمی بانک مرکزی» در شرایط کنونی می‌تواند بهترین راهکار باشد.