سوء استفاده مخالفان از تصویر کودک سوری+تصاویر

پدر عمران، کودک سوری که عکسش به صورت گسترده در رسانه‌های عربی و جهانی منتشر شده بود، فاش کرد که پیشنهادهای مالی وسوسه برانگیزی به وی شده بود تا بگوید آنچه که برای خانواده‌اش رخ داد، ناشی از حملات هوایی جنگنده‌های سوری و روسی بود.

بار دیگر عمران صاحب عکس کودک سوری پنج ساله که جهان را به گریه واداشت رسانه‌ای شده است. عمران همان کودک سوری است که خبرنگار سوئیسی عکس این کودک را از جیبش درآورده و به بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه در جریان مصاحبه تلویزیونی‌اش نشان داده و از اسد خواسته بود تا در مورد این عکس نظرش را بگوید. همچنین سامانتا پاور، نماینده سابق واشنگتن در شورای امنیت این عکس را در برابر ویتالی چورکین، نماینده سابق روسیه در شورای امنیت نشان داد.

"عمران گریست"، "عمران زخمی شد"، "آل عمران کشته شدند"، با این عبارت‌ها اخباری پیرامون عمران دقنیش، کودک سوری در جهان منتشر شد که رسانه‌های عربی و غربی در اوت ۲۰۱۶ ادعا کردند که در پی حملات هوایی جنگنده‌های روسی و سوری به محله القاطرچی در حلب زخمی شده است.

داستان عمران به رسانه‌ها خلاصه نشد و حتی عکس وی به محافل بین‌المللی و به نشست‌های شورای امنیت هم راه یافت. اما آنطور که پدر عمران برای المیادین گفته است، اصل داستان از قرار چیز دیگری است.

پدر عمران که همچنان در شهر حلب زندگی می‌کند، می‌گوید که پیشنهاد وسوسه انگیزی به وی شد تا به گونه‌ای صحبت کند که رسانه‌ها خواهان آن هستند.

پدر عمران در این خصوص می‌گوید: همه، کودکی عمران و علی، برادر کشته شده‌اش را فراموش کردند. واقعیت این است که ما صدای جنگنده‌ها یا موشک‌هایی که خانه ما را هدف قرار داد، نشنیدیم. ما نمی‌دانستیم که چگونه این امر رخ داد. خانواده‌ام را از بین آوار خارج کردم. عمران همراه من بود. افرادی که کلاه‌های سفید داشتند، او را در زمان تصویربرداری بردند. دختر من نیز زخمی شد. همه ما جراحت‌های جزئی برداشتیم اما پسرم علی جراحتش شدید بود و سه روز بعد بر اثر شدت جراحت‌ جان باخت.

پدر این کودک در مورد رخدادهای پس از حمله گفت: چشم رسانه‌ها روی عمران متمرکز شده بود. من نمی‌دانستم زمانی که ساختمان فروریخت، آنها از او عکس گرفتند. همه آنچه که می‌دانم این است که پول‌هایی که برخی از سرکرده‌های افراد مسلح، جمعیت‌ها و کشورها به من پیشنهاد دادند، بسیار زیاد بود و من نتوانستم مبلغ این پول‌ها را برآورد کنم. حتی آنها به من پیشنهاد اقامت در ترکیه، ایالات متحده و انگلیس را در ازای خروج از حلب دادند اما من قبول نکردم. من زاده این شهر هستم. حلب شهری است که نمی‌میرد. همچنین افرادی از "ائتلاف مخالف" با من تماس گرفتند تا آنچه را که مغایر واقعیت بود، بگویم و دولت سوریه را مسئول آنچه که در مورد ما رخ داد، عنوان کنم.

پدر عمران در ادامه گفت: برخی از روزنامه نگارانِ نزدیک به جبهه النصره به من گفتند که ۲۶ میلیون مسلمان به من اعتماد می‌کنند. پرسیدم چرا؟ او گفت که آنها منتظر سخن من هستند تا بگویم این نظام سوریه است که دست به این حمله زده است.

پدر این کودک که همچنان در حلب کار می‌کند، گفت: من از شهر خارج نشدم و آنها تلاش کردند تا عکس جدیدی از عمران بگیرند اما من قبول نکردم.

در هر حال، هیچ کس نگفت خون‌هایی که روی صورت عمران بود، خون پدرش بود و هیچ کس نگفت که خواهر عمران یکی از خبرنگاران را زد تا مانع از عکس گرفتن از عمران شود.

پدر عمران مورد فشارهای بسیاری از سوی گروه‌های مسلح سوری قرار گرفت. با وجود فاجعه از دست دادن پسرش که نمی‌داند چگونه او را از دست داد، افراد مسلح به صورت‌های مختلف بر او اعمال فشار کردند.

پدر عمران می‌گوید: من عمران را از طریق رسانه‌ها دیدم و از کاری که با او می‌کردند، می‌ترسیدم. برخی از "فعالان" من را به این امر متهم کردند که مانع از مستندسازی در مورد "جنایت‌های" ارتش سوریه می‌شوم که یکی از این فعالان محمود رسلان از گروه "نور الدین الزنکی" بود که از عمران عکس گرفت و همچنان به گونه‌ای وانمود می‌کند که گویی مسئول فرزندم است، با وجود اینکه خودش در ادلب است.