|
|
امروز: چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳ - ۰۵:۴۳
مشق ­هاي سياسي، تمرین دمکراسی است
کد خبر: ۱۶۳۰۷
تاریخ انتشار: ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۰۸:۳۹
اميدوارم اين مشق ­هاي سياسي، كتاب قطوري براي نهادينه كردن تشكيلات در جامعه و راهنماي جواناني باشد كه با وفاداري به آرمان­هاي نظام اسلامي، در پيروزي­ ها و شكست­هاي انتخاباتي،آن شعر معروف را زمزمه اعتقادي خويش نمايند كه: سرخمّ مي سلامت، شكند اگر سبويي
آیت الله هاشمی رفسنجانی ضمن بیان اینکه " تشكيل حزب عدالت و آزادي را به فال نيك مي­گيرم"، اظهار امیدواری کرد: نردبان تعدد احزاب در کشور با همه آزمون و خطا، پله­ پله پيموده شود و به قله ­اي كه براي كاركرد احزاب در اداره جامعه برسيم.

متن کامل پیام ایشان به مراسم افتتاح كنگره سازمان عدالت و آزادي ايران اسلامي بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحيم

اگر چه مكاتب سياسي جهان امروز بر اساس آموزش­هاي آكادميك، احزاب را تقسيم­ بندي تفكرات اجرايي براي اداره جوامع بر اساس آراي مردمي و اصل تبعيت اقليت از اكثريت    مي­دانند و به آن به عنوان دستاورد مدنيت مدرن مي­نازند، امّا حقيقت اين است كه سابقه اين تفكر به صدر اسلام مي­رسد كه پيامبر مكرم(ص) در پيام­هاي وحياني قرآن كريم، آن هم در حجازي كه با سوادان آن انگشت ­شمار بودند، علاوه بر استفاده از لفظ «حزب» و تقسيم آن به «الله» و «شيطان» به عنوان مظاهر هر خوبي و بدي، به معناي لغوي و اصطلاحي آن در آيات مكرر اشاره و فرقه­هاي مذهبي را كه در يك شريعت ايجاد مي­شوند، حزب معرفي مي­كند.

از تاريخ پرفراز و نشيب اسلام و ايران در زمان­هاي متفاوت مي­گذريم كه تفكرات، گاه شيعي و سني، گاه اخباري و اصولي، گاه معتزله و اشاعره و نام­هاي ديگر بود و به دوران معاصر، مخصوصاً از زمان تقسيم جهان به دو بلوك شرق و غرب مي­رسيم كه مسلمانان و ايرانيان، فرهنگ غني خويش را در اين زمينه فراموش كرده­اند و تحت تأثير تعاليم دانشگاه­هاي غربي قرار گرفتند كه ريشه در آثار اسلامي داشت و با لعابي امروزي به عنوان ضرورت  جامعه­شناسي بر سر زبانها افتاد.

بعدها كه تقسيم امت­ها در دين و مذهب، به ملت­ها در مرزهاي جغرافيايي رسيد و حكومت­ها به شكل تقريباً امروزي سربرآوردند، كم­كم واژه قرآني «حزب» به عنوان ضرورت سياسي مطرح شد و تقسيم بندي­ها در محدوده­اي محدودتر، بر اساس نوع نگاه افراد به   برنامه­هاي حكومتي در ابعاد سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي شكل گرفتند و اصطلاحاتي چون سازمان، جبهه و جناح در سايه واژه­اي ديگر به نام «ائتلاف» وارد ادبيات سياسي شدند و ايران نيز از اين سير تدريجي مستثناء نبود.

از چرايي و چگونگي تشكيل احزاب در زمان پهلوي اوّل و حتّي پهلوي دوّم نيز مي­گذرم و به مقطع تابناك انقلاب اسلامي مي­رسيم كه اگر چه مبارزين مذهبي و شاگردان مكتب امام راحل، حزبي به معناي اصطلاحي رايج نداشتند، امّا روحانيتي بود كه تمام ويژگي­هاي مثبت حزب را داشت و جنبه­هاي منفي آن را نداشت.

قانون اساسي كه ماحصل مباحث علماي بلاد و بيش از 80 نفر از مجتهدين سراسر كشور بود و به تأييد مراجع تقليد و امام راحل و سپس رفراندوم و تصويب مردم رسيد، به صراحت بر تعدد احزاب تأكيد كرد و احزاب كوچك و بزرگ با تفكرات متفاوت تشكيل شدند و امروزه اگر چه حزب به معناي واقعي را در ايران نداريم، امّا اعتقاد به تحزّب فراگير شده است و اميدواريم اين نردبان با همه آزمون و خطا، پله­ پله پيموده شود و به قله ­اي كه براي كاركرد احزاب در اداره جامعه برسيم.

سازمان و حزب عدالت و آزادي ايران اسلامي نيز در چنين فضايي شكل گرفت و به عنوان اوّلين تشكيلاتي كه بر اساس مرامنامه و اساسنامه دفتر مركزي­اش خارج از تهران و در اصفهان قرار دارد، در كنار ديگر احزاب و تشكيلات، تمرين دموكراسي مي­ كند و به اعضاي خويش مي آموزد كه چگونه شناسنامه سياسي داشته باشند و براساس تعهدات تشكيلاتي عمل نمايند.

افتتاح پانزدهمين كنگره سازمان و نهمين سالگرد تشكيل حزب عدالت و آزادي را به فال نيك مي­گيرم و اميدوارم اين مشق­هاي سياسي، كتاب قطوري براي نهادينه كردن تشكيلات در جامعه و راهنماي جواناني باشد كه با وفاداري به آرمان­هاي نظام اسلامي، در پيروزي­ها و شكست­هاي انتخاباتي، آن شعر معروف را زمزمه اعتقادي خويش نمايند كه: سرخمّ مي سلامت شكند اگر سبويي

    اكبرهاشمي رفسنجاني

            رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام

منبع:پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین