ملی بودن صداوسیما به لطیفه نزدیک است!

 روزنامه جهان صنعت نوشت: پس از کنار رفتن محمدباقر قالیباف به نفع ابراهیم رییسی، اکنون تکلیف صداوسیما مشخص‌تر شده و سردبیران این رسانه که خود را ملی می‌خواند و منتقدانش آن را میلی می‌دانند، با کار آسان‌تری روبه‌رو هستند، ضرورتی ندارد کارشناس رسانه برنامه‌های خبری و گزارش‌های شبکه‌های صداوسیما را بررسی کند تا روشن شود که این رسانه سراسری علاقه زیادی به پیروزی ابراهیم رییسی دارد. حتی شهروندان عادی هم اگر غروب‌ها، کانال‌های مختلف سیما را مشاهده و شب‌ها به تماشای برنامه‌ها‌ی خبری بنشینند می‌توانند بفهمند که سهم رییسی چه در نمایش تصویر، چه در انعکاس دیدگاه‌ها و چه در مثبت جلوه دادن رفتارها و اهداف از سایر نامزدها بسیار بیشتر است چنان‌که گاهی دو شبکه هم‌زمان در حال انعکاس تصاویر یا اظهارات رییسی هستند.

با کنار رفتن قالیباف، تمرکز تبلیغات صداوسیما بر رییسی معطوف شده و در جهت جلب و جذب افکار عمومی به نفع این نامزد محافظه‌کار حرکت می‌کند. روشن است که در سیاست‌های کلی انتخاباتی صداوسیما حمایت و ترویج دستاوردها و توانمندی‌های این رسانه جایی ندارد و نکاتی که صداوسیمای حکومتی درباره روحانی مطرح می‌کند گاهی ضد تبلیغ است و به جای جذب هوادار به دفع طرفداران می‌پردازد. مدیران صداوسیما می‌توانند در پاسخ بگویند که آنچه درباره روحانی پخش و منعکس می‌شود حرف‌ها، موضع‌گیری‌ها و نظریات روحانی است که واقعا اظهار شده و رسانه به اصطلاح ملی در تولید، تدوین و پخش آن دخالتی ندارد. حتی اگر چنین باشد باز انتخاب، تقطیع و قرار دادن آن در مقابل سایر دیدگاه‌ها محصول مدیران و سردبیران صداوسیماست و این رسانه نمی‌تواند خود را در قبال این موضوع فاقد مسوولیت جلوه دهد.

البته پیش از این و در جریان رقابت‌های انتخاباتی سال 1384، نگارنده به یاد دارد که در مصاحبه زنده‌ای که از حسینیه ارشاد پخش می‌شد مصاحبه‌شونده تصریح کرد که ملت دیگر نمی‌خواهد آنانی که در جایگاه رییس‌جمهور امتحان خود را پس داده‌اند، دوباره به صحنه قدرت بازگردند. این بارزترین جمله صداوسیما به آیت‌الله‌ هاشمی‌رفسنجانی بود و نشان می‌داد که این رسانه که با پول بیت‌المال تغذیه و اداره می‌شود و باید بی‌طرف باشد چگونه در اردوگاه یک کاندیدا قرار می‌گیرد و به تبلیغ علیه کاندیدای دیگر می‌پردازد. در این دوره نیز اگرچه کارشناسان صداوسیما به بهانه‌های مختلف به نقد و گاه تخریب دولت مبادرت ورزیده‌اند اما مانند سال 1384 آشکارا علیه نامزدی تبلیغ نکرده‌اند و در عوض سازوکاری را تمهید کرده‌اند که در آن روحانی و همکارانش مورد هجوم انتقادها قرار می‌گیرند و در همان حال اصلی‌ترین رقیب روحانی یعنی رییسی مورد تشویق و تقدیر غیرمستقیم رسانه سراسری کشور واقع می‌شود. با این همه، چندان عجیب نیست که رسانه‌ای حکومتی مانند صداوسیما از مقامات ارشد حاکمیت تبعیت و به نفع نامزدی که می‌پندارد به مقامات ارشاد حاکمیت تعلق دارد فعالیت کند. موضوع بی‌طرفی و ملی بودن صداوسیما هم آن قدر به لطیفه نزدیک است که کمتر جدی گرفته می‌شود. اما در همان حال صداوسیما نمی‌تواند رفتار‌های جانبدارانه خود را ادامه دهد و ادعای بی‌طرفی کند.